روزنامه آلمانی: کشوری درحال خشک شدن، ایران آب زیادی مصرف می کند

روزنامه برلینر سایتونگ چاپ آلمان در گزارشی در باره کمبود آب در ایران نوشت : ایران کشوری در حال خشک شدن است، در حالیکه آب زیادی مصرف می کند.اینجا بهشت اوست. مهدی با غرور درمیان شاخه های پسته ایستاده و آنها را برانداز می کند. تعدادی از این درختان بیش از20 سال از عمرشان می گذرد. 12 سال زمان می برد تا یک نهال بتواند محصول کامل بدهد.
یک عمراست که این گیاهان سر سخت مهدی و خانواده اش را تامین کرده اند. 40 هکتار متعلق به او است و در روستایی دیگر نیز دو برابر این مقدار کشت کرده است.
منظم و در ردیف های دراز درختچه هایی با میوه های بیضی شکل زرد و قرمز رنگ قرار گرفته اند. مغز این میوه ها در کنار نفت خام از مهمترین محصولات صادراتی ایران به شمار می رود.
از دور صدای پمپ آب به گوش می رسد و میان شاخ و برگ درختان پرنده ها در جنب و جوش هستند. مهدی با خود زمزمه می کند:احتمالا کشتزار خود را از دست خواهم داد.درادامه تعریف می کند که چطور هر شب موقع شام با دو پسرش درباره آینده و اینکه چه پیش خواهد آمد بی نتیجه بحث می کنند.
دراثر آبیاری عمیق زمین ضعیفتر و نمکی تر خواهد شد. پیش از این مهدی 8 تن پسته کله قوچی در سال برداشت می کرد، اما حالا فقط نیمی ازاین مقدار که سالانه برایش 20000 یورو صرف دارد، را برداشت می کند. یک آبیاری قطره ای مدرن که با آن می تواند درختانش را نجات دهد. هزینه ای 120000 یورویی دارد که او از پس آن برنمی آید.
می گوید : ما سال های طولانی از آب های زیرزمینی استفاده کردیم و حالا قبض آن را دریافت میکنیم. مهدی اما تنها مورد خاص این موضوع نیست.
**100 میلیارد متر مکعب آب
بیش از 10 هزار کشاورز دیگر نیز در ایران نگران آینده خود هستند. دراستان کرمان بیش از یک سوم از مزارع پسته از دست رفته اند. این تهدید وجود دارد که بیشتر نواحی ایران به مناطقی کویری و غیرقابل سکونت تبدیل شوند و این موضوع به دلیل این است که در ایران مدت طولانی است که مردم مطابق شرایط زیست محیطی خود زندگی نمی کنند.
با مصرف و بی ملاحظه ی سالانه 100 میلیارد مکعب آب، ایران به نابودی نزدیک و نزدیک تر می شود.
سازمان ملل توصیه می کند که تنها 20 درصد از آب تجدیدپذیر را کشورها استفاده کنند، اما خط قرمز روی 40 درصد قرار دارد. 60 درصد استفاده به معنی استرس آبی و80درصد به معنی بحران آب است.
اما ایران 110درصد از این میزان را استفاده می کند و این سه برابر بیشتر از حدی تعیین شده است . این یعنی بهره کشی که برای آن درهیچ یک از طبقه بندی های بین المللی طبقه ای وجود ندارد.
**سیستم تصفیه آب ناشناخته است
این فاجعه دلایل زیادی دارد. یکی از دلایل آن به گفته حسین خانی کارشناس گیاه شناسی ازدیاد سدها است. در اواخر سال 1979 تنها 18 سد در ایران وجود داشت اما حالا به 647 سد رسیده است.
680 سد دیگر نیز در ایران در حال ساخت و یا برنامه ریزی هستند. هر رودخانه در ایران به طور مداوم تبدیل به سد شده است. پارک ها و درختان خیابانی در تهران با حوض مصنوعی آبیاری می شوند. او می گوید ایران کشوری بدون آب جاری است. علاوه بر این در سطح کشور بیش از 780 هزار حلقه چاه آب وجود دارد که ذخایر زیرزمینی را تخلیه می کنند. بیش از نیمی از چاههاغیرقانونی هستند.
با وجود اینکه ایران دیگر از پس شیرهای آب باز خانگی و آب های جاری و باغ های دلپذیر برنمی آید، اما اینها هنوز از اجزای تصویر ایران به شمار می روند.
90 درصد آب صرف کشاورزی می شود 10 درصد صرف آشامیدن و صنعت.علاوه بر این جمعیت از سال 1979 از 30 میلیون به 80 میلیون نفر رسیده است و تولیدات کشاورزی نیز 4 برابر شدند.
اسراف درایران نجومی است و این به این خاطر است که بهای آب در ایران اندک است. مصرف فردی آب در ایران 2 برابر میانگین جهانی است.بیشتر مزارع با کانال های باز تامین می شوند و هیچ جا تصفیه آب وجود ندارد که بتوانند فاضلاب را مجددا به آب آشامیدنی تبدیل کنند.
به خاطر تغییرات آب و هوایی میانگین دمای هوای ایران 1.5 تا 2 درجه سلسیوس افزایش داشته است و این میزان نیز دو برابر سریع تر از میانگین جهانی است. علاوه بر این میزان بارندگی سالانه نیز 20 درصد کاهش یافته است. مابقی را ملت تحت فشار از نظر شرایط زیست محیطی به گردن تحریم های بین المللی انداخته است.
درمناطق شرقی، جنوبی ومرکزی ایران شرایط به مراتب بدتراست دراین مناطق آب مزه نمکی دارد و دریاچه ها و سبزه زارها خشک شده اند و در رودخانه ها نیز دیگر آب جاری وجود ندارد. سطح زمین تا کیلومترها شکننده شده و توفان های شن هر بار شدیدتر از قبل رخ می دهند. یک مثال جنجالی دریاچه ارومیه ویران شده در شمال غرب ایران است.
حسین خانی درجدیدترین کتاب خود تصویری از دریاچه خشک شده بختگان دراستان فارس را منتشرکرده است. در انجا در عرض 30 دقیقه توفان شن رخ داد که دیگر دست ها هم دیده نمی شد.
محل های گردشگری و توریستی در دو تا از بزرگترین آب های داخلی سابق دیگر وجود ندارند.بهشت پرنده مهاجر در نزدیکی شهر شیراز تبدیل به زمینی سفید و نمکی محاصره با کوه های قهوه ای رنگ شده است.