رضا عطاران: موفقیت گاهی خسته‌کننده می‌شود
رضا عطاران بازیگر کلیدی سینمای کمدی ایران در چندی سال اخیر تاکید کرد: اصلاً از ترکیب پولسازترین بازیگر بدم می‌آید. به نظر من وقتی می‌گویید پولساز مثل این است که درباره یک دستگاه حرف می‌زنید که دارد برای خودش یا هرکسی پول‌سازی می‌کند، در حالی که واقعاً سینما ما در این حد نیست و همه ساله شاید فقط چند فیلم هستند که هزینه‌شان را در می‌آورند.
پس از جواد عزتی که با فروش بیش از 65 میلیارد تومانی مجموع فیلم‌هایی که با نقش آفرینی او در طول سال 1397 اکران شد، پرفروش ترین بازیگر سال گذشته لقب گرفت، رضا عطاران با بیش از 57 میلیارد تومان فروش دومین بازیگر پرفروش سال 1397 شد؛ رکوردی که باید دید با توجه به آثاری که او در طول سال 97 بازی کرده یا در طول سال 98 بازی می‌کند و در طول همین سال اکران می‌شود، ارتقاء خواهد یافت یا رو به افول خواهد گذاشت.
رضا عطاران اگر به عنوان یک بازیگر پولساز برای سینمای ایران جزو جذاب‌ترین و در عین حال، گران‌ترین بازیگران سینمای ایران محسوب می‌شود اما بی‌انصافی است که او را صرفاً با صفت پولساز معرفی کرد چرا که این عنوان را می‌توان برای چهره‌ای چون رضا گلزار با بازی سطح پایینش نیز به کار برد. واقعیت آن است که رضا عطاران یک بازیگر توانمند است که حتی در نقش‌های غیرکمدی نیز می‌درخشد و اگر فیلمی چون خانم یایا با بازی او نمی‌فروشد، علت را باید در دیگر عناصر تاثیرگذاری نظیر سناریو و کارگردانی عبدالرضا کاهانی جستجو کرد.
عطاران که به گفته خودش بازیگری را از ده یازده سالگی از کانون پرورش فکری کودکان مشهد شروع کرده و بعد وارد تلویزیون مشهده شده، به مرور به سینما آمد و در عین حال برای سال‌های متمادی همکاری‌اش با تلویزیون نیز تداوم یافت؛ همکاری‌‌ای که حاصل که آن سریال‌هایی چون ساعت خوش، متهم گریخت، کوچه اقاقیا، ترش و شیرین، بزنگاه و… بود. عطاران در گفت و گویی با سالنامه شهروند، درباره مسیری که پشت سر گذاشته و فضای کنونی حرفه‌ای‌اش سخن به میان آورده است.
عطاران در پاسخ به این پرسش که از میان تجربه کارگردانی و بازیگری کدامیک را بیشتر دوست دارد، گفت: بازیگری، چون در بازیگری ذهن آدم کمتر درگیر می‌شود. این که در فیلم فقط یک مسئولیت داری، بیشتر خوش می‌گذرد دیگر. در کارگردانی اما مسئولیت همه چیز با توست.
این بازیگر درباره اینکه از تعبیر پولسازترین بازیگر سینما، چه حسی دارد؟ اظهار داشت: حسی خاصی ندارد. بگذریم از این که اصلاً از ترکیب پولسازترین بازیگر بدم می‌آید. به نظر من وقتی می‌گویید پولساز مثل این است که درباره یک دستگاه حرف می‌زنید که دارد برای خودش یا هرکسی پول‌سازی می‌کند، در حالی که واقعاً سینما ما در این حد نیست و همه ساله شاید فقط چند فیلم هستند که هزینه‌شان را در می‌آورند. من هم فیلم کم‌فروش دارم. هر بازیگری فیلم کم‌فروش دارد. نمی‌گویم شکست خورده، کم فروش. مثلاً فیلم خودم دراکولا که استقبالی از آن نشد، چون همه چیز در یک فیلم باید درست باشد تا آن فیلم مورد پسند تماشاگر قرار بگیرد.
