رایزنیهای منطقهای اسرائیل همزمان با رایزنی ایران با سوریه و لبنان/ تنشهای منطقهای رو به کاهش است یا افزایش؟
وزیر امور خارجه ایران به سوریه و لبنان سفر کرده است. در همین حال رهبران اسرائیل، مصر و امارات در خصوص شیوه مفابله با ایران در سطح منطقه گفتگو کردهاند.
«بازتاب»؛ آرش صفار- وزیر امور خارجه، «حسین امیرعبداللهیان» که روز چهارشنبه به سوریه سفر کرده بود، راهی لبنان شده است؛ علاوه بر رایزنی با مقامهای فلسطینی، دیدار با رهبران گروههای فلسطینی حاضر در لبنان هم در برنامه این سفر قرار دارد.
پیشتر سخنگوی وزارت امور خارجه از برنامه سفر وزیر به شامات و دیدار با مقامهای سوریه و لبنان خبر داده بود.
سفر امیرعبداللهیان به سوریه، تنها چند روز پس از سفر بشار اسد به امارات و دیدار با مقامهای این کشور انجام میشود؛ برخی تحلیلگران بر این باور هستند که این توالی نشان دهنده این است که ایران از تلاشهای امارات-سوریه برای عادیسازی روابط خود رضایت دارد.
این در حالی است که به گزارش «اورشلیم پست»، سهشنبه گذشته نخستوزیر اسرائیل، رئیسجمهور مصر و ولیعهد ابوظبی در دیاری سهجانبه در شرمالشیخ، علاوه بر موضوعاتی از قبیل انرژی و جنگ اوکراین، در خصوص سوریه و ایران نیز گفتگو کردهاند.
رهبران اسرائیل، مصر و امارات، در خصوص یک استراتژی مشترک برای مقابله با سیاستهای منطقهای ایران رایزنی کردهاند.
نشست شرم الشیخ از این جهت اهمیت دارد که سه شرکتکننده در آن نسبت به احیای توافق هستهای دیدگاه یکسانی ندارند؛ در حالی که اسرائیل شدیدا با هر گونه توافق احتمالس مخالف است، امارات –دستکم در مواضع رسمی- احیای توافق هستهای 2015 در جهت صلح و ثبات منطقه ارزیابی میکند و آماده توسعه روابط اقتصادی خود با ایران است.
مصر نیز در سال گذشته دیدارهایی را در سطح امنیتی با مقامهای ایرانی داشته است و ظاهرا دو طرف در خصوص موضوعات مربوط به دریای سرخ به توافقاتی دست یافتهاند.
به نظر میرسد نشست شرمالشیخ، سفر امیرعبداللهیان به شامات و دیدار بشار اسد با مقامهای اماراتی را باید هم راستا با فرایندی که برخی تحلیلگران «سیاسی شدن درگیریها» نامیدهاند ارزیابی کرد.
بر اساس این تحلیل، با ظهور داعش و پس از آن به قدرت رسیدن ترامپ در ایالاتمتحده، درگیریها و رقابتهای در خاورمیانه بیش از هر زمان دیگری ماهیت نظامی-امنیتی به خود گرفت؛ اما در یک سال اخیر شاهد تلاشهای منطقهای برای کاهش تنش هستیم که میتواند جنبه سیاسی درگیریهای منطقهای را تقویت کند.