راز لبخندهاي رئيس‌جمهور!
تداوم اصلاحات و اعتدال اسلامی، احیای حقوق مدنی و آزادی‌های اجتماعی و سیاسی، بازگشت به حقوق اساسی مردم با نگاه به اصول انقلاب اسلامی، اجرای کامل قانون اساسی، مخالفت با فضاهای امنیتی، مبارزه با تبعیض‌های جنسیتی، ارتقای دوستی مردم با سپاه و بسیج، جلوگیری از دخالت نیروهای نظامی در دسته‌بندی‌های حزبی و جناحی، قرار دادن هر نهاد و هر شخص در جایگاهی که حق او و شایسته آن است،
روزنامه آرمان در یادداشتی نوشت: استحمار، از دوران قدیم شیوه‌ای بوده که گروهی به‌وسیله آن، جامعه را سرگرم می‌کنند تا مردم، فرصتی برای شناسایی و دستیابی به حقوق مسلم خود نیابند یا آن را فراموش کنند و مهم‌ترین نوع آن، به راه‌انداختن جنگ زرگری است؛ برپاکنندگان جنگ‌زرگری، با ایجاد جبهه‌های دروغین و داغ کردن و بزرگ جلوه دادن مباحث بی‌پایه و طرح شعارهای جنجالی و سست می‌خواهند حرکت در جبهه حقیقی را کند یا از مسیر خود منحرف کنند، گاهی نیز تلاش می‌کنند، خزانه‌های ملت، از فرهنگ، اخلاق و ثروت‌ها، تخلیه گشته و مردم، به‌ویژه جوانان، ازحقایق اصلی دور بمانند.
اما موجب خوشحالی است که ملت ما، با بصیرت و فهم درستی که به‌دست آورده‌اند، پی‌درپی معجزه می‌آفرینند، کما این‌که در انتخابات 92 و 94 و 96، به‌رغم آن‌همه فشار تبلیغات سوء و مغرضانه‌ای که بر علیه اعتدال و تدبیر صورت گرفت، فریب نخوردند و با رأی سنگین و معنادار خود، آرمان‌های حقیقی انقلاب اسلامی را دوباره برگزیدند، ولی البته جبهه مقابل نیز که هر بار تا مدت‌ها گیج و منگ، فقط نظاره‌گر صحنه بود، دوباره جان تازه می‌گیرد و با رنگی دیگر، جبهه‌ای و شکاف دیگری ایجاد خواهد کرد، لذا هیچ‌وقت نباید از ترفندهای آنها غافل ماند، دراین موقعیت حساس، بهترین پدافند از سوی ملت و رئیس‌جمهور منتخب، اصرار بر اجرای تصمیماتی است که گرفته شده است، این آموزه‌ای است که قرآن نیز بر آن تاکید دارد: «فَاِذا عَزَمتَ فَتَّوَکَل عَلَی ا…» آنگاه که تصمیم گرفتی، با توکل بر خدا اجرایش کن (آل عمران-153)، در انتخابات اخیر دکتر حسن روحانی، برنامه‌ها و شعارهایی را مطرح کرد و مردم با رأی قاطع خود با اجرای آنها موافقت نمودند، شعارها و برنامه‌هایی نظیر آنکه «من قاضی نیستم ، وکیل هستم… وکیل از مردم دفاع می‌کند…
تداوم اصلاحات و اعتدال اسلامی، احیای حقوق مدنی و آزادی‌های اجتماعی و سیاسی، بازگشت به حقوق اساسی مردم با نگاه به اصول انقلاب اسلامی، اجرای کامل قانون اساسی، مخالفت با فضاهای امنیتی، مبارزه با تبعیض‌های جنسیتی، ارتقای دوستی مردم با سپاه و بسیج، جلوگیری از دخالت نیروهای نظامی در دسته‌بندی‌های حزبی و جناحی، قرار دادن هر نهاد و هر شخص در جایگاهی که حق او و شایسته آن است، اجرای دقیق اصل 44 قانون اساسی و زدودن اشتباهاتی که در گذشته در اجرای این اصل به وقوع پیوسته است، تکیه بر روش‌های مردمسالارانه برای حل مسالمت‌آمیز اختلاف‌نظرهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، قانونمداری در همه زمینه‌های اجتماعی و حکومتی، ممانعت از تبدیل شدن نهادهای ملی به فرو ملی و جلوگیری از وابستگی آنها به یک جناح خاص، مبارزه با دو قطبی شدن جامعه و…» اینها برنامه‌هایی است که اکثریت ملت ایران به آن رأی مثبت داده‌اند و کارگزاران دولت روحانی وظیفه دارند بی‌توجه به جنگ زرگری‌ها و جنجال‌آفرینی‌ها، با شجاعت، وعده‌های داده شده را پیگیری و اجرایی نمایند.
همه هیاهوهایی که مخالفان، به راه می‌اندازند برای آن است که دولت و مردم، با سرگرم شدن به آنها، از رفتن به سوی هدف‌ها باز بمانند. ما برای ادامه پیروزمندانه راه امید، امروز به تداوم حمایت مردم، نیازمندیم و لازمه برآورده شدن این نیاز، آن است که دولت، به برنامه‌های خود در مورد سیاست خارجی، اعتدال فرهنگی واقتصادی و سایر برنامه‌های اعلام شده، وفادار مانده و برای اجرایی کردن آنها صبر و مقاومت پیشه کند، این سنت قرآن و رمز پیروزی در هر برنامه حق طلبانه است(«فَاصبِر اِنَّ وَعدَا…حَقٌّ وَلایَستخفّنَّکَ الذّینَ لایوُقِنوُن = وعده خدا حق است، پس ثابت و امیدوار، مراقب باش که بی ایمانان، تو را در رفتن، سست نکنند و از جا در نیاورند» (س روم ، آ60). شکیبایی و صبر و گشاده‌رویی که این روزها رئیس‌جمهور در مقابل آزارها و کارشکنی‌ها و نسبت‌های ناروای مخالفان لجوج، ازخود نشان می‌دهد، روشی درست و منطقی و همان شیوه‌ای است که پیامبرعظیم الشأن ما برای کسب پیروزی‌ها از آن استفاده کرد و دستوری است از قرآن، که در برخورد با غوغاسالاران، از کوره در نرویم و از مسیر اصلی و جایگاه محکمی که در آن مستقریم، منحرف نشده و در برخورد با بی‌خردان، با سلامی به نشانه بی‌اعتنایی به آنان و به علامت حلم و بردباری خود، عبور نماییم.«وَ اِذا خاطَبَهُمُ الجاهلوُنَ قالوا سَلاماً».
اهانت‌هایی که در روزهای اخیر از سوی گروهی شناخته شده ، بر منتخب 24 میلیونی ملت صورت می‌گیرد، نتیجه و حاصل شکست‌های بزرگی است که آنان از روحانی و شعارها و برنامه‌های او خورده‌اند، شکست بزرگی که برایشان آثار وخیمی به دنبال داشت و آنان برای ترمیم روحیه هواداران خود، ناچارند آن اهانت‌ها را به‌کار بگیرند؛ سوءاستفاده از فرمان«آتش به اختیار»، جمع کردن طومار امضاهای کذایی، توهین به رئیس‌جمهور محبوب ملت، در راهپیمایی وحدت‌آفرین روز قدس، توهین از تریبون‌ها و مکان‌ها و همایش‌هایی مقدس، شعر سرایی‌ها و مدیحه‌سرایی‌های مخرب و… گوشه‌ای از این اقدامات تخریبگرانه است و شاید در آینده نیز همچنان در شکل و شمایل‌های دیگری ادامه یابد، اما موضوع مهمی که نباید از نظر دور بماند، آن است که اولا این برنامه‌های تخریبی نه خود‌جوش است و نه خود‌سرانه، بلکه تئوریسین‌های زیرکی پشت صحنه، آن را تدوین و طراحی می‌کنند و توسط نیروهایی تحت فرمان، به اجرا در می‌آید و احتمال دارد حجم این تخریب‌ها در زمان معرفی کابینه جدید به مجلس بیشتر هم شود، لذا رئیس‌جمهور و یاران همفکر او باید در مقابل این تخریب‌ها، با حفظ آرامش و طمأنینه، مسیر حقیقی برنامه‌های خود را فراموش نکنند و در اجرای آنها مصمم‌تر قدم بردارند و مطمئن باشند که هرچه این اعتراضات نسبت به دولت امید بیشتر شود، نشان آن‌است که دولت در مسیر درستی در حال گام‌برداری است و به نظر می‌رسد در برخورد با این تخریبگران، مناسب‌ترین شیوه، همان لبخندها و خنده‌های شیرین روحانی است!
