رابرت بنتون درگذشت

رابرت بنتون کارگردان فیلم «کرامر علیه کرامر»، در ۹۲ سالگی درگذشت.
به نقل از ورایتی، رابرت بنتون کارگردان و فیلمنامهنویسی که ۳ جایزه اسکار در کارنامه داشت و «کرامر علیه کرامر» برنده اسکار بهترین فیلم ۱۹۷۹ را ساخت، از دنیا رفت. وی که فیلمهایی مانند «نمایش آخر شب»، «مکانهایی در قلب» و «هیچکس احمق نیست» را ساخته بود و از نویسندگان فیلمنامه «بانی و کلاید» بود، در ۹۲ سالگی درگذشت.
بنتون که کارش را به عنوان کارگردان هنری در مجله اسکوایر آغاز کرد، با همکاری دیوید نیومن فیلمنامه نوآورانه و برنده جایزه «بانی و کلاید» محصول ۱۹۶۷ را نوشت. این فیلمنامه بارها رد شد تا اینکه آرتور پن به عنوان کارگردان و وارن بیتی به عنوان تهیهکننده و بازیگر وارد عمل شدند و در نهایت این ۲ نفر نامزد اسکار شدند.
بنتون و نیومن همکاری مشترک خود را با «یک مرد کلاهبردار وجود داشت» اثر جوزف ال. منکیویچ در سال ۱۹۷۰ و «چه خبر، دکتر؟» پیتر بوگدانوویچ ادامه دادند. آنها از نویسندگان فیلم پرفروش «سوپرمن» در سال ۱۹۷۸ بودند و در نسخه سینمایی «اوه کلکته!» نیز مشارکت داشتند. وقتی نیومن تصمیم گرفت کارگردانی کند، بنتون نیز به این کار علاقهمند شد. اولین فیلم او، «شرکت بد» محصول ۱۹۷۲ بود که در نوشتن آن هم مشارکت داشت.
فیلم کارآگاهی طنزآمیز «نمایش آخر شب» دومین تلاش کارگردانی بنتون در سال ۱۹۷۷ با بازی آرت کارنی و لیلی تاملین، با موفقیت نسبی مواجه شد و وی سال ۱۹۷۹ با همکاری هافمن و مریل استریپ تازهکار و پس از انصراف فرانسوا تروفو از آن پروژه، فیلم «کرامر علیه کرامر» را کارگردانی کرد. این فیلم ۲ جایزه اسکار برای او به ارمغان آورد و بیش از ۱۰۰ میلیون دلار فروش داشت.
پس از «کرامر علیه کرامر» او به ساخت فیلمهای درام ادامه داد و برای بازیگرانی چون داستین هافمن، مریل استریپ، سالی فیلد، جان مالکوویچ، جین الکساندر و پل نیومن، شانس دریافت اسکار را به ارمغان آورد. خود او نیز برای فیلم «کرامر علیه کرامر» و فیلمنامه آن فیلم و همچنین فیلمنامه «مکانهایی در قلب» برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی شد.
فیلم مهیج «سکون شب» او در سال ۱۹۸۲ به سبک هیچکاک، با بازی استریپ و روی شایدر با استقبال کمی روبهرو شد. با این حال، ۲ سال بعد، «مکانهایی در قلب» که در شهر زادگاهش در تگزاس ساخته شد، موفقیت تجاری متوسطی کسب کرد و جایزه اسکار برد.
بنتون با فیلم «هیچکس احمق نیست» در سال ۱۹۹۴ با بازی پل نیومن، دوباره به اوج بازگشت و چندین نامزدی اسکار، از جمله نامزدی برای فیلمنامه را کسب کرد. سپس فیلم نوآر «گرگ و میش» را با بازی نیومن، جین هکمن و سوزان ساراندون ساخت.
بنتون همچنین آنتونی هاپکینز و نیکول کیدمن را در فیلم «ننگ انسانی» محصول ۲۰۰۳ که اقتباسی از رمان فیلیپ راث بود، کارگردانی کرد.
این کارگردان در تعدادی از مستندهای مربوط به فیلمسازی، از جمله «عشق به سفر» محصول ۲۰۰۶ و «غولها و ستارههای سینما: تاریخچهای از هالیوود» محصول TCM در سال ۲۰۱۰، حضور داشت.
به گزارش مهر، بنتون در سال ۱۹۹۵ توسط انجمن نویسندگان آمریکا برای یک عمر دستاورد نویسندگی و در سال ۲۰۰۷ با جایزه لورل برای دستاورد فیلمنامهنویسی تجلیل شد.