دوومیدانی، درگیر حاشیه‌های خودساخته/ حال ما خوب است اما تو باور نکن!
دوومیدانی ایران روزهای خوبی را سپری نمی‌کند و به جای آنکه فکر مسئولان، مربیان و ورزشکارانش به موفقیت‌های آینده باشد، به حاشیه‌های تمام‌نشدنی معطوف شده است.
دوومیدانی یکی از چهار ضلع مدال‌آور ورزش ایران در تاریخ بازی‌های المپیک است؛ اتفاقی که 7 سال قبل در لندن و به لطف مدال نقره احسان حدادی در پرتاب دیسک رقم خورد تا این رشته بتواند خودش را در بین رشته‌های اصلی ورزش کشور جا دهد. دوومیدانی ایران در تاریخ خود فراز و فرودهای زیادی را تجربه کرده، اما شاید دوران کنونی یکی از تلخ‌ترین آنها باشد؛ دورانی که حاشیه‌های زیادی وجود دارد، مربیان و مسئولان پشت هم نیستند و احترام مدنظر هیچ کدام از طرفین تأمین نمی‌شود.
سوال مهم آن است که چه فرد یا افرادی بیشترین سهم را در ایجاد این وضعیت دارند و چه کسانی بیشترین منفعت را از این شرایط می‌برند؟ پاسخ به این سوالات می‌تواند بسیاری از مشکلات امروزی دوومیدانی ایران را از بین ببرد.
* از 2017 همدل تا 2019 عجیب
دوره چهار ساله ریاست مجید کیهانی در فدراسیون دوومیدانی از سال 2015 آغاز شد و چند ماه دیگر نیز به پایان می‌رسد تا در پایان تابستان شاهد برگزاری دوره جدید انتخابات باشیم. یکی از مهمترین رویدادهای فدراسیون در سال‌های گذشته حضور در رقابت‌های قهرمانی آسیا 2017 به میزبانی هند بود؛ رقابت‌هایی که کاروان اعزامی ایران عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و به چهار مدال طلا توسط احسان حدادی، علی ثمری، حسن تفتیان و حسین کیهانی و یک برنز توسط مسلم نیادوست دست یافت. نکته‌ای که در آن رویداد به چشم آمد، همدلی فوق‌العاده اعضای تیم ملی و مسئولان بود؛ به‌طوری که همه نفرات کاروان ایران در کنار یکدیگر می‌نشستند و ملی‌پوشانی را که در پیست بودند، تشویق می‌کردند.
در مسابقات 2019 قطر اما همه چیز متفاوت بود. طبق مشاهدات افرادی که در کنار تیم بودند، همدلی و عدم انسجام یکی از مسائلی بود که بسیار کم به چشم می‌خورد و همین مسئله نیز در نهایت به تیم ملی ضربه زد تا نتایجی ضعیف رقم بخورد. در این دوره احسان حدادی همچون همیشه خوش درخشید و قهرمان شد و بهنام شیری هم به مدال نقره رسید.
برای این شرایط می‌توان دلایل زیادی را برشمرد که از جمله آنها باید به عدم تمرکز رئیس فدراسیون، حضور نفرات متعدد در کاروان اعزامی، بروز مسائل حاشیه‌ای و عدم تمرکز مربیان و ورزشکاران اشاره کرد. با توجه به برگزاری انتخابات کنفدراسیون آسیا، مجید کیهانی رئیس فدراسیون تمرکز خود را بر روی کسب کرسی گذاشته بود و کمتر فرصت سرکشی و مشاهده عملکرد ورزشکاران را پیدا می‌کرد. هر چند او در نهایت به هدف اصلی‌اش نرسید و نتوانست پست مدنظرش را کسب کند.
* ورود مربیان به حیطه مدیریت
تشکیل سازمان تیم‌های ملی (در واقع همان کمیته فنی) یکی از اقدامات صورت گرفته در دوره کنونی فدراسیون است. اعضای این سازمان متشکل از مسئولان فدراسیون، پیشکسوتان و مربیان هستند که روی همین مورد آخر صحبت‌های زیادی وجود دارد. مربیگری یک کار تخصصی است و مربی به کسی گفته می‌شود که در تمرینات کنار شاگردانش باشد، نه اینکه بخواهد در تصمیم‌گیری‌های کلان قدم پیش بگذارد. ای کاش در فدراسیون دوومیدانی شاهد ورود کمتر مربیان متخصص و کارکشته به سازمان تیم‌های ملی بودیم که تحقق این وضعیت بدون شک برای هر دو طرف مفیدتر بود.
* اظهارنظرهای بی‌موقع
صحبت‌ها و اظهارنظرهای عجیب برخی مسئولان فدراسیون، مربیان و حتی ورزشکاران، آن هم بدون در نظر گرفتن شرایط، یکی از عوامل ایجاد حاشیه در سال‌های اخیر بوده است. برخی از این افراد منافع فردی را به منافع جمعی ترجیح می‌دهد و هیچ ابایی از گفتن حرف‌ها در شرایطی که نباید مطرح شود، ندارند.
مصاحبه‌های پیاپی احسان حدادی علیه فدراسیون، اظهارنظرهای تیمور غیاثی علیه برخی ورزشکاران و حتی برخی رفتارهای رئیس فدراسیون در قبال برخی دیگر از ورزشکاران نمونه‌هایی هستند که نشان می‌دهد آن همدلی و وفاق لازم در فدراسیون دوومیدانی وجود ندارد. بدون شک در اینجا مسئولیت باید بر گردن کیهانی به عنوان نفر اول فدراسیون باشد؛ چرا که او رئیس است و باید تا حد بسیار زیادی بر اوضاع تسلط داشته و بتواند افراد دیگر را مدیریت صحیح کند.
* توقعات ورزشکاران و مربیان؛ بی‌جا یا بالا؟
یکی از مسائل یکی دو سال اخیر دوومیدانی، بالا رفتن سطح توقع ورزشکاران و مربیان است. در گذشته بسیاری از ورزشکاران خودشان را با احسان حدادی مقایسه می‌کردند که ظاهراً این موضوع برطرف شده و دیگر خبری از چنین مقایسه‌ای نیست؛ چرا که خودشان هم متوجه شده‌اند اختلاف زیادی با حدادی دارند و رسیدن به مدال‌ها و مقام‌های این ملی‌پوش پرتاب دیسک دور از انتظار است. با این وجود هنوز هم برخی از آنها توقع دارند که شرایطی نزدیک به حدادی داشته باشند.
اولین نکته در این موضوع آن است که حدادی به عنوان یکی از مدال‌آورترین دوومیدانی‌کاران تاریخ ایران چندین و چند بار با مصاحبه‌های تند و آتشین به انتقاد از وضعیتش پرداخت، آن هم بدون آنکه شرایط فدراسیون و کشور را در نظر بگیرد. این توقعات به حدی بالا بود که حتی شنیده شد انتقادات مسئولان رده بالای ورزش را نیز به دنبال داشته و آنها رسماً به او گفته‌اند که توان پرداخت پول مدنظر این ورزشکار را ندارند. در واقع ماجرا در این خصوص به چند ماه قبل برمی‌گردد که حدادی درخواست 5 میلیارد تومان کرده بود تا خودش را آماده کند، اما این درخواست با پاسخ منفی فدراسیون مواجه شد. همین پاسخ منفی انتقادهای پیاپی او از شخص رئیس فدراسیون را به دنبال داشت، اما در نهایت کمیته ملی المپیک هم به حمایت از کیهانی برخواست تا حدادی تا حدی از مواضعش کوتاه بیاید. اظهارنظرهای حدادی بدون در نظر گرفتن جایگاه رئیس و مرئوسی بوده است. حدادی هر چه باشد یک ورزشکار است و نباید به خودش اجازه دهد علیه رئیس فدراسیون هر طوری که خواست، صحبت کند. او اگر هم نکته‌ای دارد، نیاز نیست که همه آنها را رسانه‌ای کند. البته که لحن صحبت کردن هم در این میان مهم است.
دومین نکته مربوط به توقعات می‌شود. در سال‌های اخیر ورزشکاران انتظار داشته‌اند حقوق ثابت از فدراسیون بگیرند، بهترین امکانات را داشته باشند و بیشترین پاداش‌ها را دریافت کنند. قطعاً رسیدن به این اهداف در شرایط کنونی فدراسیون و کشور امکان پذیر نیست و به نظر می‌رسد ورزشکاران باید خود را با شرایط موجود وفق بدهد، هر چند فدراسیون هم باید نهایت تلاش خود را به کار بگیرد تا بهترین شرایط فراهم شود.
باید به وضعیت مربیان هم اشاره کرد؛ کسانی که نقش اصلی را در پرورش قهرمانان ایفا می‌کنند. در هفته‌های اخیر انتقادهایی درخصوص حقوق دریافتی مربیان مطرح شده که هنوز مشخص نیست حق با کدام طرف است. فدراسیون گفته که به دو مربی اصلی‌اش یعنی هادی سپهرزاد و سجاد مرادی حقوق‌هایی به اندازه مربیان تیم ملی‌های کشتی و تکواندو، دو رشته مدال‌آور ایران در مسابقات بزرگ و اصلی می‌دهد، این در حالی است که این مربیان خلاف این نظر را دارند. متاسفانه هنوز وفاق لازم بین فدراسیون و مربیان ایجاد نشده و ادامه این روند به ضرر دوومیدانی ایران خواهد بود.
* ورود رئیس به همه مسائل
یکی از انتقاداتی که به رئیس فدراسیون وارد می‌شود، ورود او به جزئی‌ترین مسائل است. درست است که در فدراسیون سازمان تیم‌های ملی وجود دارد، اما بارها شنیده شده که حرف اول و آخر در تصمیم‌گیری‌ها را شخص کیهانی می‌زند و مسئولیت را نیز برعهده می‌گیرد. اینکه یک رئیس فدراسیون سعی می‌کند اوضاع را به دست بگیرد، خوب است، اما نباید مانع از استقلال افراد و پست‌های دیگر شود. همین ورود به همه مسائل بخش زیادی از انرژی کیهانی را می‌گیرد و باعث می‌شود کارها طبق آن چارت مورد نظری که در همه ارگان‌ها انجام می‌شود، پیش نرود.
به نظر می‌رسد اگر کیهانی اعتماد بیشتری به اطرافیانش در فدراسیون داشته باشد و به تصمیمات آنها اعتماد کرده و احترام بگذارد، شاید دوومیدانی روزهای بهتر از قبل به خود ببیند. نمونه این موضوع تقریباً یک ماه قبل بود که شنیده شد کیهانی بدون مشورت با پریسا بهزادی نایب رئیس بانوان فدراسیون اقدام به معرفی الناز کمپانی به عنوان ورزشکار-مربی به مسئولان برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا کرد.
* ارتباط حاشیه‌ها با انتخابات دوره آینده
کمتر از چهار ماه دیگر دوره ریاست مجید کیهانی به پایان می‌رسد. از هم‌اکنون برخی افراد که قصد کاندیداتوری دارند یا فرد مورد نظرشان قرار است وارد انتخابات شود، فعالیت‌های خود را آغاز کرده‌اند. همین مسئله به نوعی باعث ایجاد شکاف در جامعه دوومیدانی شده و دیگر از آن همدلی سابق خبری نیست.
* حال ورزش مادر خوب نیست
سخن پایانی با مسئولان، پیشکسوتان، مربیان و ورزشکاران که در کنار هم جامعه دوومیدانی را شکل می‌دهند. ای کاش در روزهایی که نیاز به آرامش بیشتر از گذشته احساس می‌شود، این افراد به هم نزدیک‌تر باشند و با از گذشتن از خود، منافع جمعی را در نظر بگیرند. این موضوع در رأس فدراسیون منجر به تصمیم‌گیری‌های بهتر و مفیدتر می‌شود و در بخش مربیان و ورزشکاران نیز باعث تمرکز بیشتر بر روی تمرینات خواهد شد. امیدواریم ورزش مادر که روزهای خوبی را سپری نمی‌کند، در فاصله چند ماه تا مسابقات قهرمانی جهان و بیش از یک سال تا المپیک بتواند شرایط بهتری را تجربه کند.
دوپینگ حسین کیهانی، آخرین حاشیه
روز گذشته خبر رسید که حسین کیهانی قهرمان بازی‌های آسیایی جاکارتا در جریان رقابت‌های قهرمانی آسیا 2019 در قطر مرتکب دوپینگ شده و احتمالا با محرومیت چهار ساله مواجه خواهد شد.
دوپینگ یک عمل انفرادی و شخصی است و خیلی متوجه فدراسیون نمی‌شود، اما اظهارنظرهای مجید کیهانی رئیس فدراسیون کمی عجیب بود. وی در این باره گفته است: حسین کیهانی تمامی تمرینات خود را در ارتفاع 2400 متری انجام داده و تمرین در آن ارتفاع با ترشح بیشتر یک ماده در بدن همراه می‌شود که این موضوع ایجاد شائبه کرده است. ما با تمام قدرت به این مسئله پاسخ خواهیم داد. در اروپا تمرین در این ارتفاع و این مورد متداول نیست و فدراسیون قطعا در این رابطه توضیحاتی را ارائه می کند.
این صحبت‌ها از آن جهت عجیب است که کیهانی موضوع تمرین در ارتفاع را با دوپینگ مرتبط دانسته و دلیل آن برشمرده است. فدراسیون چندان در این ماجرا مقصر نیست، اما اگر اظهارنظرهای متناقض و عجیب زیاد باشد، قطعا ماجرای دوپینگ ورزشکار طور دیگری مطرح خواهد شد. نکته دیگر اینکه این دوپینگ می‌تواند یک نمره منفی در کارنامه فدراسیون مجید کیهانی آن هم در آستانه انتخابات باشد.
