دونالد ترامپ رئیس ونزوئلا نیست!

رقابت انتخابات ریاست جمهوری در ونزوئلا آغاز شد. “نیکولاس مادورو” رئیس‌جمهور ناکارآمد وقت با شعارهای ضد ترامپ بار دیگر اعلام کاندیداتوری کرد.

مخالفان مادوروی 55 ساله می‌گویند این راننده اتوبوس سابق که در سال 2013 جانشین هوگو چاوز شد، کشور غنی نفتی را به یک دیکتاتوری تبدیل کرده و سیستم انتخاباتی را تغییر داده تا به تداوم قدرت در حزب سوسیالیست خودش بینجامد.

مقامات می‌گویند در حال مبارزه با یک توطئه راست‌گرا به رهبری آمریکا هستند که مصمم است به سوسیالیسم در آمریکای لاتین پایان دهد، اقتصاد ونزوئلا را ویران کند و ثروت نفتی‌اش را سرقت کند.

پس‌ از اینکه مجلس مؤسسان ونزوئلا که از دولت حمایت می‌کند دستور انتخابات تازه تا قبل از 30 آوریل را داد، مادورو در گرد هم‌آیی روز سه‌شنبه فریاد زد: “دونالد ترامپ رئیس ونزوئلا نیست.” ترامپ سال گذشته اعلام کرده بود مداخله نظامی در ونزوئلا یکی از گزینه‌ها مدنظرش است.

به نظر می‌رسد کاندیداتوری مادورو جنبه تشریفاتی داشته باشد: او می‌گوید تنها در صورتی می‌ماند که حزب سوسیالیست او را بخواهد. رهبران حزب نیز می‌گویند نامزد دیگری را مدنظر ندارند.

میزان محبوبیت در طول چهار سال رکود و قحطی سخت به‌شدت سقوط کرد که ناشی از سیاست‌های ناامیدکننده‌ای مانند کنترل ارز و کاهش قیمت نفت از سال 2014 بود. تحریم‌های خارجی علیه دولت مادورو این رکود را تشدید کرد و میلیون‌ها نفر در تجربه بالاترین تورم جهان از فقدان مواد غذایی و دارو رنج می‌برند.

اما اکنون‌که از اعتراضات سال گذشته جان سالم به در برد و چنگال قدرتش را محکم‌تر کرد، از فشارهای بین‌المللی به‌عنوان فریادی قدرتمند برای انتخابات مجدد استفاده می‌کند. او در گردهم‌آیی روز سه‌شنبه افزود: “با تحریم‌های بیشتر، انتخابات بیشتر برگزار می‌کنیم… مردم در ونزوئلا حکومت می‌کنند، نه یک امپراتوری. من آماده‌ام… با قاطعیت پیروز خواهیم شد.”

نمایش مضحک مادورو

وضعیت ونزوئلا که سال گذشته صدها هزار نفر را به خیابان‌ها کشاند که برای سرنگونی مادورو تلاش کردند، در حالت پیچیده و مبهمی قرار دارد. برجسته‌ترین شخصیت‌های کشور اجازه فعالیت ندارند: برخی در زندان‌اند، برخی دیگر در تبعید و تعدادی هم محروم از فعالیت سیاسی. گروه اوراسیا گفت: “انتخابات با قوانین مادورو برگزار می‌شود تا از پیروزی خود اطمینان حاصل کند. تمام این‌ها به بهای افزایش انزوای بین‌المللی خواهد بود. البته به نظر می‌رسد دولت این را به شکست در انتخابات ترجیح می‌دهد.”

حامیان اپوزیسیون معتقدند مبارزه با سوسیالیست‌ها در رأی‌گیری بی‌فایده است. زیرا هیئت انتخابات طرفدار دولت است و از سوءاستفاده از منابع دولتی چشم‌پوشی می‌کند. “آنتونیو لدزما” یکی از رهبران تندروی اپوزیسیون که اخیراً از حصر خانگی فرار کرد و به اسپانیا گریخت دراین‌باره گفت: “دیکتاتوری انتخابات آزاد نمی‌خواهد. هیچ‌کس در ونزوئلا یا خارج از کشور حق حمایت از نمایش‌های مضحک مادورو را ندارد.”

اگر لدزما و دیگر گروه‌های اپوزیسیون مردم را تشویق به تحریم انتخابات کنند، برنامه‌های “هیئت اتحاد دموکراتیک” (MUD) برای انتخاب بهترین نامزد اتحاد برهم می‌ریزد. “هاسلر ایگلیسیاس” رهبر جوان اپوزیسیون گفت: “اگر متحد نباشیم هیچ استراتژی‌ای مؤثر نخواهد بود. اگر باهم جلو بریم، کسی قادر به شکست ما نخواهد بود.”

تاکنون دو رهبر مخالف برای ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده‌اند؛ “هنری راموش” و “هنری فالکون”. اما هر دو شخصیت‌های تفرقه‌اندازی در اپوزیسیون هستند: راموس از دیدگاه اکثریت بیش‌ازحد سنتی است و فالکون با توجه به ریشه‌هایش در جنبش “چاویزمو” زیاد مورد اعتماد مردم نیست.

با توجه به وضعیت نگران‌کننده اقتصاد و سال‌ها آشوب سیاسی، مردم ونزوئلا از تمام احزاب خسته شده‌اند و تمایل به دیدن چهره‌ای تازه دارند. برخی خواهان “لورنزو مندوزا” رئیس میلیاردر شرکت خصوصی مواد غذایی به نام “پولار” هستند. اما او تمایلی به کاندیداتوری نشان نداده است.