ده کشور با بالاترین و پایین‌ترین میانگین آی‌کیو در سال 2024؛ ایران رتبه چندم است؟

بازتاب– آی‌کیو یا ضریب هوشی یکی از مهم‌ترین شاخص‌هایی است که برای سنجش توانایی‌های ذهنی و تحلیلی افراد استفاده می‌شود. این شاخص نه تنها به شناسایی توانایی‌های شناختی و یادگیری افراد کمک می‌کند، بلکه می‌تواند نمایانگر وضعیت آموزشی، اجتماعی و اقتصادی یک کشور نیز باشد. در سال ۲۰۲۴، مرکز تست آی‌کیو بین‌المللی گزارش مفصلی از رده‌بندی آی‌کیو کشورهای مختلف جهان منتشر کرده است. در این گزارش، ایران در رتبه سوم جهان قرار دارد که نشان‌دهنده وضعیت مطلوب آن در زمینه بهره هوشی می‌باشد.

رتبه‌بندی کشورها بر اساس میانگین آی‌کیو

بنا بر داده‌های این گزارش، کشورهای مختلف از لحاظ میانگین آی‌کیو به رتبه‌های متفاوتی دست یافته‌اند. این رتبه‌بندی‌ها به‌طور عمده بر اساس نتایج آزمون‌های آی‌کیو انجام شده در سطح جهانی شکل گرفته است. این آزمون‌ها بر روی جمعیت‌های مختلف در کشورهای مختلف انجام شده و میانگین نمرات آی‌کیو برای هر کشور محاسبه گردیده است.

ده کشور با بالاترین میانگین آی‌کیو

بر اساس گزارش، کشورهای آسیایی مانند کره جنوبی، چین و ژاپن در صدر جدول قرار دارند. این کشورها با میانگین‌های آی‌کیو بالای ۱۰۵ نشان‌دهنده بهره‌وری بالای سیستم‌های آموزشی و دسترسی گسترده به آموزش‌های باکیفیت هستند. به‌ویژه کره جنوبی با میانگین آی‌کیو ۱۰۷.۵۴ در جایگاه اول قرار دارد که نشان‌دهنده تأثیر قابل توجه سیستم آموزشی این کشور است. در ادامه جدول ده کشور با بالاترین میانگین آی‌کیو را مشاهده می‌کنید:

کره جنوبی به‌عنوان کشوری با سیستم آموزشی بسیار پیشرفته و رقابتی، نتایج برجسته‌ای در این آزمون به‌دست آورده است. این کشور به‌طور مستمر در تلاش است تا نخبگان خود را در زمینه‌های علمی و فناوری پرورش دهد، که این مسئله به‌طور مستقیم به رتبه بالای آن در رده‌بندی آی‌کیو مرتبط است. چین و ژاپن نیز از جمله کشورهایی هستند که به سرمایه‌گذاری در آموزش و پژوهش اهمیت ویژه‌ای داده‌اند. این کشورها در فناوری و علوم مهندسی پیشرفته هستند و این امر باعث شده تا میانگین آی‌کیو شهروندانشان بالا باشد.

ایران با میانگین آی‌کیو ۱۰۶.۸۴ در رتبه سوم قرار دارد. این رتبه‌ نشان‌دهنده موفقیت‌ ایرانی ها در مقایسه با دیگر کشورها است که با وجود چالش‌های اقتصادی و اجتماعی، توانسته است در سطح جهانی در این زمینه موفقیت‌هایی به‌دست آورد.

ده کشور با پایین‌ترین میانگین آی‌کیو

در مقابل، کشورهای با پایین‌ترین میانگین‌های آی‌کیو بیشتر در آفریقا و برخی از کشورهای آسیایی قرار دارند. این کشورهای معمولاً با مشکلات اقتصادی، اجتماعی و آموزشی روبه‌رو هستند که به‌طور مستقیم بر نتیجه آزمون‌های آی‌کیو آن‌ها تأثیرگذار بوده است.

کشورهایی مانند نپال، موریتانی و افریقا به دلیل مشکلات اقتصادی و محدودیت‌های منابع آموزشی نتایج ضعیفی در آزمون‌های آی‌کیو دارند. عواملی چون فقر، جنگ، بحران‌های اجتماعی و نبود دسترسی به آموزش‌های باکیفیت از دلایل اصلی این رتبه‌بندی‌ها هستند. همچنین، در بسیاری از این کشورها، سیستم‌های آموزشی ضعیف و امکانات محدود برای دسترسی به آموزش‌های استاندارد باعث شده تا نمرات آی‌کیو پایین‌تر باشد.

جایگاه ایران در این رده‌بندی ها کجاست؟

ایران با میانگین آی‌کیو ۱۰۶.۸۴ در رتبه سوم قرار دارد که در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر نشان‌دهنده وضعیت نسبی مناسب است. این رتبه‌گذاری در صورتی که تحت تأثیر عواملی همچون مشکلات اجتماعی و اقتصادی کشور قرار نگیرد، می‌تواند نویدبخش ادامه موفقیت‌ها و پیشرفت‌های ایران در زمینه علم و فناوری باشد.

جایگاه ایران در بین کشور های همسایه

ایران با میانگین آی‌کیو ۱۰۶.۸۴ در مقایسه با کشورهای همسایه و منطقه خاورمیانه در جایگاه بالاتری قرار دارد. کشورهای همسایه مانند ترکیه و آذربایجان نیز دارای میانگین‌های آی‌کیو نسبتاً بالایی هستند، ولی کشورهای نظیر پاکستان، افغانستان و سوریه وضعیت پایین‌تری در این زمینه دارند.

رتبه‌بندی آی‌کیو در کشورهای مختلف به‌شدت به عوامل مختلفی چون سیستم آموزشی، شرایط اجتماعی-اقتصادی، و دسترسی به منابع آموزشی بستگی دارد. کشورهایی که توانسته‌اند به‌طور مؤثر منابع خود را برای بهبود کیفیت آموزش به‌کار گیرند، عموماً در رتبه‌های بالاتری قرار دارند. بر این اساس، تلاش برای ارتقاء نظام آموزشی و فراهم آوردن فرصت‌های آموزشی برابر می‌تواند تأثیر زیادی در افزایش میانگین آی‌کیو و رشد آینده کشورها داشته باشد.

برخلاف تصور عمومی، نژاد به‌طور مستقیم و ذاتی بر میزان آی‌کیو تأثیر نمی‌گذارد. پژوهش‌های علمی نشان می‌دهند که تفاوت‌های مشاهده‌شده در نمرات IQ میان گروه‌های نژادی مختلف بیشتر ناشی از عوامل محیطی، اجتماعی و آموزشی است تا تفاوت‌های ژنتیکی. به عبارت دیگر، نژاد به‌طور مستقیم و ذاتی تأثیرگذار بر میزان IQ نیست و تفاوت‌های موجود در نمرات این آزمون‌ها بیشتر به شرایط زندگی افراد، دسترسی به آموزش و منابع، و تأثیرات فرهنگی مربوط می‌شود. این یافته‌ها بر اهمیت توجه به شرایط محیطی و اجتماعی در ارزیابی توانایی‌های شناختی افراد تأکید می‌کنند.

تحقیقات علمی تأکید دارند که نابرابری‌های اقتصادی، اجتماعی و آموزشی می‌توانند نقش عمده‌ای در تفاوت‌های نمرات IQ ایفا کنند. عواملی چون دسترسی محدود به آموزش باکیفیت، شرایط زندگی اقتصادی و تأثیرات فرهنگی ممکن است موجب نمرات متفاوت در آزمون‌های IQ شوند. بنابراین، اکثر دانشمندان بر این باورند که این تفاوت‌ها نمی‌توانند به‌طور مستقیم به تفاوت‌های ژنتیکی یا نژادی نسبت داده شوند، بلکه به تفاوت‌های محیطی و فرهنگی وابسته هستند.