دروغ، تبانی و مافیا ، پشت ظاهری فریبنده و اسم خدا!
رضا مردمي، انتخاب: شاید اگر کسی چندی قبل می گفت که در ماه رمضان و فردای شب قدر، یک مربی فوتبال که بیشترین تظاهر به امور مذهبی و دینی را دارد و درهمه مصاحبه هایش از خدا و امورغیبی هزینه می کند، زمینه ساز رخ دادن زشت ترین صحنه های ورزشی و انسانی شود و بازهم با فرار به جلو قصد فریفتن دیگران را داشته باشد کسی باور نمی کرد اما متاسفانه همه اینها رخ داد.
دهها میلیون ایرانی با چشم خود دیدند که یک بازیکن حرفه ایدر مقابل دوربین های تلویزیونی، مادر بازیکن رقیب را تهدید به تجاوز می کند و از مربیش نه تنها کوچکترین تذکری حتی بعد از مسابقه دریافت نمی کند، بلکه از این رفتار بعنوان یک بازیکن با تعصب و غیرتی یاد می شود.
وقایع رخ داده در بازی پرسپولیس وسپاهان، به رنگها ارتباطی ندارد، موضوع رفتارهاست که اگر این رفتار با هر رنگ لباسی رخ دهد به همین اندازه زشت وتهوع آور است.
مقصر اصلی سیاوش یزدانی نیست که با فحش ناموسی جلوی دوربین های تلویزیونی ، مرزهای اخلاق در کشور را جابجا می کند.
مقصر اصلی کیروش استنلی نیست که با فشار دادن گلوی بازیکن نیکت نشین حریف ، اقدامی خشونت آمیز وکیفری را در زمین ورزشی مرتکب می شود.
حتی مقصر اصلی آن هوادار لجام گسیخته ای نیست که با تیغ موکت بری ، چشم هوادار رقیب را می درد یا هرخودروی شماره تهران را به آتش می کشد.
مقصر اصلی ما هستیم که رفتارهای یک فرد را که با هر وسیله ای طی سالهای گذشته قهرمانی را به چنگ می آورده اما اکنون که ناکام مانده حاضر است با دست زدن به هر کاری، فضا را متشنج کند ، تحمل می کنیم.
مقصر مسئولان فدراسیون فوتبال هستند که از ترس لشگر اراذل و اوباش و لات های مجازی وحقیقی این فرد، حاضر نیستند که وی را نه به میزان قانونی بلکه حتی ده درصد مجازات قانونی، کیفر کنند.
امروز این فرد، که بیشترین بهره را از اشتباهات داوری برده، همه را متهم به تبانی می کند تا اشتباهات و تخفلفات خودش نادیده گرفته شود ، ارعاب وتهدید می کند، بلوف می زند و با تحریک بازیکنان وهواداران تشنج می آفریند که شکستش دیده نشود و لشگر همچنان گوش به فرمان ژنرال بماند.
دیگر مهم نیست چه برسر آبروی ورزش ایران، زندگی آسیب دیدگان و حتی اعتبار باشگاه سپاهان که میلیارد تومان را خرج او کرده بیاید.
باید برای سرنوشت فوتبال ایران و مهمتر از آن اخلاق جوانانی که طعمه چنین ماجراهایی می شوند ، نگران بود، تساهل و کوتاهی در برخورد قانونی با این حوادث، خیانتی بزرگ به آینده فرزندانمان است.
