داغ سنگینی که مدیران دانشگاهی بر دل مردم یک روستا گذاشتند

با گذشت چند روز از فوت غم انگیز دانشجوی روستایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، رئیس این دانشگاه لب به سخن گشود و از تلاش هایش برای پاسداشت نام این دانشجوی درگذشته گفت؛ سخنانی که جدا از عملی شدن یا نشدن، این داغ سنگین را برای مردم ۱۹۲نفره قلعه بهمن جبران نمی کند، زیرا این حادثه، داشته های همه آنها را زیر خاک برد.
با گذشت چند روز از فوت غم انگیز دانشجوی روستایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، رئیس این دانشگاه لب به سخن گشود و از تلاش هایش برای پاسداشت نام این دانشجوی درگذشته گفت؛ سخنانی که جدا از عملی شدن یا نشدن، این داغ سنگین را برای مردم ۱۹۲نفره قلعه بهمن جبران نمی کند، زیرا این حادثه، داشته های همه آنها را زیر خاک برد.

به گزارش «تابناک»؛ جمعه شب گذشته، یکی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بر اثر آنچه پزشکی قانونی مسمومیت با گاز منوکسید کربن اعلام کرد، جان خود را از دست داد؛ دختر دانشجویی که اهل یکی از روستاهای محروم غرب استان اصفهان بود و شاید ده ها سال طول بکشد تا این روستا و روستاهای مجاور دوباره فردی چون او را به چشم ببینند.

زهره قاسمی دانشجوی تازه گذشته دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، اهل روستای قلعه بهمن از توابع دهستان کرچمبوی شهرستات بوئین و میاندشت بود که جمعه شب در حمام خوابگاه با ایست قلبی و مشکل تنفسی تسلیم مرگ شد و حادثه غم انگیزی را برای جامعه پزشکی و دانشگاهی و نیز هم ولایتی هایش رقم زد؛ داغ سنگینی که تا مدت ها از خاطر مردم روستای قلعه بهمن فراموش نخواهد شد.

در رابطه با جزئیات این حادثه، فریده براتی، سرپرست معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد به رسانه ها گفت: با توجه به اعلام اولیه پزشکی قانونی مبنی بر مسمومیت با گاز مونوکسید کربن به عنوان علت فوت متوفی، سرپرست دانشگاه دستور بررسی در ارتباط با علت و چگونگی وقوع این حادثه را داده است.

فریده دارابی ضمن اشاره به این مهم که مدیران ارشد دانشگاه تلاش می کنند از تکرار چنین حوادث غم انگیزی پیشگیری کنند، تأکید کرد: با تمام مقصران و خاطیان این حادثه که منجر به این ضایعه دلخراش شدند، برخورد قاطع و قانونی می‌شود.

در مورد علت اصلی بروز حادثه، همچنین برخی منابع خبری در این دانشگاه معتقدند: ساختمان خوابگاه بهارستان سال ۹۴ افتتاح و عدم نظارت درست باعث شد، پیمانکار وقت به جای استفاده از فولاد از آزبست در کانال کشی استفاده کند که آزبست در سرد و گرم شدن ریزش کرده و باعث نشت گاز از موتورخانه خوابگاه شد. البته نبود تجهیزات پزشکی و دیر رسیدن آمبولانس و سایر موضوعات هم مطرح است.

با گذشت دو روز از حادثه گازگرفتگی زهره قاسمی در خوابگاه دانشجویی و موج اعتراضی برخاسته در فضای دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، ارسلان خالدی فر، رئیس این دانشگاه در میان دانشجویان حاضر شد و در رابطه با مرگ زهره قاسمی گفت: قطعا با متخلفینی که منجر به بروز چنین حادثه ای شدند، برخورد قاطع خواهد شد و من مطالبه گر قاطع و اصلی این واقعه هستم. دانشجویان هم باید طبق قوانین مطالبه گر حقوق خود باشند.

وی افزود: طی مراسمی که در آینده برگزار خواهد شد، دکترای افتخاری به سرکار خانم قاسمی اعطا خواهد شد. همچنین در آینده ای نزدیک فونداسیون خوابگاهی ۴۰۰ نفری برای دانشجویان دختر، با نظارت کارشناسان مجرب و به نام سرکار خانم دکتر زهره قاسمی پی ریزی خواهد شد. این حداقل کاری است که برای جاودان ماندن نام آن مرحومه در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد می توان انجام داد.

دکتر خالدی فر همچنین با اشاره به احساس شرم از ریاست دانشگاه با وجود چنین مشکلاتی خاطرنشان کرد: این حادثه غم بزرگی بود که نباید اتفاق می افتاد. این دانشجویان نخبه های علمی و استعدادهای این کشور هستند و اصلا قابل قبول نیست که این چنین از این دانشجویان حفاظت شود.

سخنان احساسی و نادمانه رئیس علوم پزشکی دانشگاه شهرکرد که ابزار و توان مدیریتی او در درجه اول باید در راستای حفاظت از جان، سلامت و امنیت نخبگان این مرز و بوم به کار گرفته شود، در حالی است که بررسی نکات ایمنی ساختمان خوابگاه، تعبیه کمک های اولیه و تجهیزات پزشکی در محیط خوابگاهی و اقدام سریع برای نجات این دانشجو از سوی او و مدیران زیر مجموعه اش به خوبی صورت نگرفته است.

حالا و صرف نظر از علت حادثه، مقصران احتمالی و جرایمی که باید برای ایشان در نظر گرفت، نکته غم انگیزتر ماجرا آنجایی است که بدانیم این دانشجوی درگذشته اهل یکی از روستاهای محروم  و کم جمعیت غرب استان اصفهان با تنها ۱۹۲ نفر بود؛ روستایی که شاید ده ها سال دیگر طول بکشد که دوباره چنین فرزندی را در دامان خود پرورش دهد.

در دورانی که بسیاری از رتبه های برتر آزمون های دانشگاهی را دانش آموزان تحصیلکرده در مدارس برخوردار و دارای امکانات استثنایی تشکیل می دهند، این دانشجوی تازه گذشته از روستایی محروم و دور افتاده و با کسب رتبه عالی خود را وارد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد کرد؛ اتفاقی که به سبب محرومیت های آموزشی این روستا کار آسانی نبود.

اکنون که زهره قاسمی در پی نشت گاز و مسمومیت با منوکسید کربن جان به جان آفرین تسلیم کرد، مسئولان وزارت بهداشت و درمان و مدیران دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد باید از دو بعد ناراحت، متأثر و غمگین باشند.

نخست اینکه یک انسان فرهیخته و مستعد را در پی سهل انگاری و غفلت خود از آرزوهای زیبایی که بنا داشت با تلاش، کوشش و استعداد خود به دست آورد محروم کردند و دیگر اینکه آنها با این سهل انگاری نابخشودنی، آرزو و داشته های مردم یک روستا و چه بسا روستا و شهرهای مجاور را به زیر خاک کشیدند.

روستایی که کمتر از ۲۰۰ تن جمعیت دارد و بسیاری از محرومیت ها، فرصت شکوفایی استعدادها را از کودکان و نوجوانانش گرفته است و پذیرفته شدن یکی از فرزندانش در دانشگاه علوم پزشکی کار زیاد آسانی نبود؛ دانشجویی که همه محرومیت های موجود را کنار زد و با تلاش و کوشش به سمت آینده درخشان خود و خانواده اش در حال حرکت بود.