خوشحالی اصولگرایان از توقیف «رحمان ۱۴۰۰»
بعد از حدود یک ماه اکران، فیلم «رحمان 1400» توقیف و اکران آن متوقف شد. این اتفاق خوشحالی برخی از رسانه های اصولگرا از جمله کیهان، روزنامه جوان و فرهیختگان را به دنبال داشت، زیرا این رسانه ها انتقادات تند و زیادی به این فیلم داشتند.
کیهان نوشت:
رسیدگی به اتفاقات مرتبط با فیلم ضداخلاقی و در جهت فروپاشی خانواده که بدون مجوز نیز به اکران رسید در قوه قضائیه محتمل به‌نظر می‌رسد. باید از حوزه هنری انتقاد کرد که چرا برخلاف اصول خود که همان حمایت از هنر ارزشی و انقلابی است، فیلمی ضداخلاقی و در جهت فروپاشی خانواده در ایران را، روی پرده سینماهای خود برد؟
روزنامه جوان نیز در مطلبی نوشت:
سینمای ایران نزدیک به یک دهه است که دچار کمدی‌های مبتذلی است که هم به لحاظ ساختار و هم به لحاظ محتوا دارای اشکالات فراوانی هستند و همواره از سازمان سینمایی انتظار می‌رود سمت و سوی تولیدات سینمایی را نه صرفاً با نظارت‌های پیش از ساخت و نمایش که با راهبرد‌های ایجابی اخلاقی‌تر نماید، اما متأسفانه آنچه همچنان به چشم می‌خورد این آسیب است که کمیت تولیدات سینمایی حتی در مرحله نظارت و ارزشیابی نیز لنگ می‌زند.
متأسفانه باید گفت که سازمان سینمایی خیلی دیر اقدام به فرستادن بازرس‌های خود به سینما‌ها کرده و فیلم تقریباً رکورد‌های فروش را جابه‌جا کرده است. معنای این حرف این است که بازو‌های نظارتی سازمان سینمایی در خواب غفلت هستند و آنطور که باید به وظایف خود عمل نمی‌کنند.
روزنامه فرهیختگان نیز با اعلام خبر توقیف این فیلم نوشت:
«رحمان ۱۴۰۰» یک شوک عجیب به سینمای ایران بود. این فیلم با رکیک‌ترین شوخی‌های جنسی که طی ۴۰ سال گذشته در سینمای ایران بی‌سابقه بودند، سعی در خنداندن تماشاگرانش داشت و به عبارتی با کودن و عقده‌ای فرض کردن مخاطب، سطح پایین‌ترین فاکتورها را برای جذب او در پیشخوان قرار می‌داد. فیلم منوچهر هادی و علی سرتیپی زنگ خطر ابتذال را در سینمای ایران به صدا درآورد و بسیاری از اهالی رسانه و فرهنگ را به تکاپو انداخت تا مقابل این آمارسازی‌ها و تلاش‌ها برای پایین آوردن سطح سلیقه مخاطبان و رساندن آن به سطح توانایی فیلمسازانی مثل منوچهر هادی و تهیه‌کنندگانی چون علی سرتیپی، تدبیری اندیشیده شود.
