خطر مرگ اهالی روستای ابراهیم آباد لرستان!
شاید خیلی از مردم کشورمان ندانند “گرگر” چیست اما اهالی چند روستا این وسیله را هر روز می‌بینند و ترس آن را همیشه به همراه دارند.
در روستای ابراهیم‌آباد بخش معمولان و چند روستای حاشیه رودخانه در کهگیلویه و بویراحمد مردم به‌علت اینکه پل وجود ندارد، برای عبور از رودخانه چاره‌ای جزء استفاده از “گرگر” و تن دادن به دلهره قطع انگشت ندارند.
“گرگر” طناب سیمی ضخیمی است که در محل اتصال، دو قرقره آهنین دارد و برای استفاده باید بر آن نشست و به‌وسیله دست قرقره‌ها را به حرکت درآورد، بنابراین اهالی روستا به‌ناچار و به خاطر نداشتن پل ارتباطی از این وسیله برای رفت‌وآمد استفاده می‌کنند.
ساکنان روستای ابراهیم‌آباد برای انجام کارهای خود مجبور هستند از عرض رودخانه “کشکان” به‌وسیله گرگر که همانند تله‌کابین عمل می کند، استفاده کنند. مسیر رفت‌وآمد مردم این روستا با استفاده از گرگر، کمتر از یک کیلومتر و در صورت استفاده از جاده چهار کیلومتر است.
بر همین اساس سال 85 پروژه ساخت یک پل تحت عنوان عابر پیاده کلنگ‌زنی شد که در سیل سال‌های اخیر، پایه‌های آن را آب برد. سال 94، تصمیم به تغییر کاربری پل گرفته‌شده و از عابر پیاده به ماشین‌رو تغییر کرد.
تکمیل نشدن این پل در حالی است که انگشت برخی مردم روستای ابراهیم‌آباد قربانی گرگر شده است.
یکی از ساکنان این روستا گفت: واقعاً مانده‌ایم با این وضعیت چکار کنیم، جواب ناقص شدن ما را کدام مسئول می‌دهد؟ خیلی از بچه‌ها و حتی بزرگ‌ترها انگشت‌شان را به علت نبود “پل” ازدست‌داده‌اند، آیا سهم ما یک پل نیست؟!
وی ادامه داد: تا کی باید دلهره داشته باشیم، وقتی فرزندان‌مان می‌خواهند به مدرسه یا برای خرید بروند تا وقتی‌که می‌آیند، دلهره ما را رها نمی‌کند. زندگی با ترس خیلی بد و زجر دهنده است و اگر شرایطش را داشته باشیم مثل خیلی‌ها از این روستا می‌رویم. آیا مسئولان حاضر هستند خود یا فرزندان‌شان از این وسیله استفاده کنند؟ گناه ما چیست، لطفاً به داد ما برسید!
پل حدود 80 درصد پیشرفت فیزیکی دارد
نعمت‌الله دستیاری، فرماندار پل‌دختر دراین‌باره به ایسنا گفت: پروژه پل این روستا 120 متر طول و بیش از هشت متر عرض دارد. تاکنون 15میلیارد ریال برای آن هزینه شده و حدود 80 درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
وی یادآور شد: این پروژه امسال یک میلیارد تومان اعتبار مصوب دارد که 550 میلیون تومان آن تاکنون تخصیص پیداکرده و اگر این روند اجرایی ادامه داشته باشد، امیدواریم در نیمه نخست سال 97 به بهره‌برداری برسد!
استفاده از “گرگر” مردم را خیلی اذیت می‌کند
سید حمیدرضا کاظمی، نماینده پل‌دختر و معمولان در مجلس شورای اسلامی نیز دراین‌باره به ایسنا گفت: تکمیل پل روستای ابراهیم‌آباد به حدود یک میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد که با استاندار لرستان برای تخصیص آن رایزنی کرده‌ایم.
وی ادامه داد: در حال حاضر عرشه پل نصب‌شده و از طریق استاندار پیگیر شده‌ایم و حتی آقای خادمی را برای بازدید از پل دعوت کردیم که مبلغی به پیمانکار پرداخت کنند تا “کفی” روی عرشه هم نصب شود و مردم بتوانند فعلاً از آن استفاده کنند.
کاظمی یادآور شد: بیش از یک دهه است که این پل تکمیل‌نشده و استفاده از “گرگر” مردم را خیلی اذیت می‌کند و ما نیز پیگیری‌های زیادی کرده‌ایم که پل به بهره‌برداری برسد و تردد برای مردم آسان شود. شرایط را درک می‌کنیم. بدون شک برای رفع مشکلات مردم هر کاری از دست‌مان بربیاید دریغ نمی‌کنیم.
کمک‌های مدیریت بحران قطره‌چکانی است
همچنین رضا آریایی، مدیرکل مدیریت بحران لرستان دراین‌باره به ایسنا گفت: از چند محل برای این پروژه اعتبار گذاشته‌اند اما مجری راه و شهرسازی است. سهم مدیریت بحران در این پروژه فکر می‌کنم 400 میلیون تومان بوده که همه آن را تخصیص داده‌ایم.
وی یادآور شد: کمک‌های ما قطره‌چکانی بوده و برای پروژه‌های بزرگ کافی نیست و نیاز است که تمام اعتبار پرداخت شود تا سریع‌تر پروژه به بهره‌برداری برسد.
مدیرکل مدیریت بحران لرستان تأکید کرد: اگر اعتبار کافی به پل ماشین‌رو ابراهیم‌آباد تخصیص یابد، سال آینده تکمیل خواهد شد و مردم دیگر از گرگر استفاده نمی‌کنند.
به گزارش ایسنا، در جهانی که هرروز تکنولوژی جدیدی می‌آید و امکانات به‌روز می‌شود، نمی‌دانیم مردم این دیار تا چه زمانی باید از کمبود امکانات در رنج باشند و شاهد دلهره دل‌ها به‌وسیله استفاده از “گرگر” باشیم.
