خداحافظی با کرسی بین‌المللی در شطرنج، مثل آب خوردن و تلخ مثل زهر
در روزهایی که همه کشورها تلاش می‌کنند یک کرسی بین‌المللی در ورزش را به خود اختصاص بدهند، در ایران به راحتی این مسئله نادیده گرفته می‌شود.
انتخابات نایب رئیسی فدراسیون جهانی شطرنج روز پنجشنبه در باتومی گرجستان برگزار شد و محمدجعفر کامبوزیا که طی هشت سال گذشته در این پست حضور داشت، نتوانست آرای لازم برای حفظ کرسی نایب رئیسی را کسب کند تا این کرسی مهم از دست ایران برود. وی در نهایت به عنوان نایب رئیس افتخاری فدراسیون جهانی انتخاب شد که در عمل دیگر آن قدرت سابق را ندارد.
این اتفاق تلخ برای ورزش ایران در حالی رخ داد که این روزها همه کشورها تلاش می‌کنند یک کرسی بین‌المللی در ورزش را به خود اختصاص بدهند، اما در ایران به راحتی این مسئله نادیده گرفته می‌شود. عدم حمایت از داخل کشور و عدم رایزنی‌های بین‌المللی باعث شد تا دیگر هیچ نماینده‌ای از ایران در فیده جایگاه تعیین کننده‌ای نداشته باشد و قطعا این مسئله در آینده به ضرر ورزش ایران و به ویژه شطرنج خواهد شد.
بدون شک حضور یک ایرانی در کرسی‌های اصلی فدراسیون جهانی شطرنج کمک‌های زیادی به این رشته طی سال‌های گذشته کرده بود. نمونه این مسئله را می‌توان در رایزنی برای کسب میزبانی‌ها، بعضا دریافت کمک‌های مالی، تغییر در برخی قرعه‌کشی‌ها و … عنوان کرد. حالا شطرنج ایران با شرایط جدیدی مواجه شده؛ شرایطی که شاید چندان مطلوب ما نباشد.
نکته مهم در این میان عدم حمایت از حفظ این کرسی است. مسئولان وزارت ورزش حتی حداقل تلاش و مکاتبه برای تداوم حضور یک ایرانی در فیده را نکردند و حالا نباید این انتظار را داشته باشند که همه چیز در آینده بر وفق مراد ما باشد. سوال اصلی اینجاست که چرا این تماس‌ها و تلاش‌ها برای حفظ کرسی نایب رئیسی انجام نشده تا شاهد از دست رفتن این کرسی بین‌المللی باشیم؟
به گزارش تسنیم ،قطعا اگر موضوع کسب کرسی بین‌المللی بی اهمیت بود، سایر کشورها اینقدر برای رسیدن به آن تلاش و هزینه نمی‌کردند. بنابراین این تلاش و هزینه نشان می‌دهد که باید نماینده‌ای در یک فدراسیون جهانی داشت تا بتوان در سربزنگاه از آن بهره لازم را برد و حتی جلوی برخی اتفاقات تلخ را گرفت.
