خانم بازیگر،زنی فعال و اجتماعی
فلور نظری، بازیگر نام‌آشنایی برای مخاطبان تلویزیون است و بینندگان، او را در سریال‌هایی همچون تکیه بر باد، مرد دو هزار چهره، خانه به دوش، متهم گریخت، عملیات 125، مسافری از هند، دوران سرکشی، پرواز در حباب و… دیده‌اند و این روزها شاهد بازی او در سریال تلویزیونی «گسل» به کارگردانی علیرضا بذرافشان هستند. نظری در این سریال نقش یک زن فعال اجتماعی را بازی می‌کند که در کارهای بیرون از خانه مقتدر است و ضمن داشتن اقتدار در خانه، مثل یک مادر سنتی رفتار می‌کند. به بهانه جنس بازی متفاوتش در این سریال با او به گپ‌و‌گفت نشسته‌ایم.
شما در سریال گسل نقش مادر خانه با نام لیلا را بازی می‌کنید که هم فعال اجتماعی است و هم این‌که وقتی از سرکار به خانه برمی‌گردد، مثل یک زن سنتی مراقب زندگی و بچه‌هایش است. برایتان دشوار نبود مرز یک زن مدرن و سنتی را در سریال گسل رعایت کنید؟
راستش وجوه متفاوت نقش لیلا مرا برای بازی ترغیب کرد. همیشه سعی می‌کنم نقش مادران متفاوت را در آثار تلویزیونی و سینمایی بازی کنم و خوشبختانه این شرایط هم در سریال گسل فراهم شد. لیلا در سریال گسل فقط نماینده یک قشر خاص از مادران نیست، بلکه نماینده اکثر مادران جامعه است که هم شاغلند و هم در خانه مراقب همسر، فرزند و زندگی‌شان هستند.
همان‌طور که تاکید کردید جنس بازی‌ام در این سریال به دو شکل مختلف است. هم زن مدرن هستم و هم سنتی. البته لیلا در بیرون و داخل خانه اقتدار دارد. وقتی فیلمنامه را خواندم از شخصیت پردازی لیلا خوشم آمد ضمن این‌که در خانواده لیلا هر یک از اعضای خانواده، سادگی‌های رفتاری خاص خودشان را دارند، اما لیلا همه را راهنمایی می‌کند و حواسش به همه چیز جمع است. می‌توان گفت او چشم سوم خانواده است. به غیر از نقش و فیلمنامه، خیلی علاقه‌مند بودم با علیرضا بذرافشان، کارگردان کار کنم. سریال قبلی او را با نام«نابرده رنج» دیده بودم و خیلی دوست داشتم با او کار کنم که این اتفاق افتاد.
اعضای خانواده لیلا در فهم خیلی از کارها کند هستند و سادگی‌های خودشان را دارند، اما لیلا این طور نیست. آیا این از ابتدا در فیلمنامه تعریف شده بود یا هنگام اجرا برای با نمک شدن صحنه‌ها اضافه کرده‌اید؟
این موضوع از ابتدا در فیلمنامه تعریف شده بود، حتی زمان‌هایی که می‌خواستم در صحنه‌هایی کمی مهربان‌تر باشم، کارگردان تاکید می‌کرد باید اقتدار مدیریتی لیلا را حفظ کنم، زیرا لیلا یک زن مقتدر و مستقل است و کارهای خودش را انجام می‌دهد. او علاوه بر این‌که در کارهای خیر فعال است، فعالیت‌هایی همچون حفظ محیط زیست هم دارد. در واقع می‌توان گفت لیلا لیدر خانواده اعتبار است.
برای نقش لیلا ما به ازای بیرونی هم داشتید؟
راستش الگوی من برای این نقش، خواهرم بود. او مدیرکل یکی از سازمان‌های نهاد ریاست جمهوری است. زن محجبه‌ای است که همزمان با بچه داری، درسش را نیز ادامه داده و تا مقطع دکترا خوانده است. اهل تحقیق و پژوهش بوده و در بیرون و داخل خانه فعال است. من برای این نقش از رفتارهای خواهرم الگو گرفتم و از او خیلی در زندگی آموختم.
لیلا تکیه‌کلام‌هایی همچون سکوت لطفا، رعایت لطفا و… دارد. این تکیه کلام‌ها پیشنهاد خودتان بود؟
نه، از ابتدا این تکیه‌کلام‌ها در فیلمنامه قید شده بود. دلیل استفاده از چنین واژه‌هایی این بود که اقتدار لیلا را بیشتر نشان بدهیم، حتی فرزندان لیلا این نوع رفتار او را الگوبرداری کرده و در موقعیت‌های مختلف تکرار می‌کنند.
کار با علیرضا بذرافشان چطور بود؟ آیا اهل تعامل با بازیگران است؟
فوق‌العاده عالی بود و آرزو می‌کنم هر بازیگری با او کار کند. یکی از ویژگی‌های بذرافشان این است که کارش را مهندسی می‌کند و ذهن آماده‌ای در صحنه دارد. حواسش به همه چیز است و کنترل می‌کند. خیلی دقیق و شفاف صحنه‌های قبل و بعد را به ما یادآوری می‌کرد و جزو کارگردانانی است که تعامل خوبی با بازیگر دارد و اجازه می‌دهد پیشنهادهایش را بدهد در حالی که برخی کارگردانان اطلاعاتشان کم است، اما پرمدعا هستند. ولی علیرضا بذرافشان همگام با بازیگر است و دستش را با نظارت خودش باز می‌گذارد.
شما با کارگردانان مختلف در مجموعه‌های طنز بازی کرده‌اید، اما سریال گسل، نخستین مجموعه کمدی سیاسی تلویزیون است. بازخورد مردم را نسبت به این جنس طنز چطور دیدید؟
من خوشحالم که به عنوان بازیگر در اولین کمدی سیاسی تلویزیون بازی کرده‌ام. در سینما کمدی سیاسی مثل فیلم مارمولک به کارگردانی کمال تبریزی ساخته شده است، اما در تلویزیون جای خالی یک کمدی سیاسی خوب احساس می‌شد. بازخوردهای مردم در این مدت خیلی خوب بود و برایشان جالب بود که در قالب یک کمدی، زندگی مسئولان سیاسی کشور، روابطشان با آدم‌ها و… را می‌دیدند.
اتفاقا در کوچه‌ای که صحنه‌های خانه اعتبار را ضبط می‌کردیم، دو خانم میانسال که خانه‌شان در آن کوچه بود، رضایتشان را نسبت به این سریال اعلام کردند و بعد از صحبت با آنها متوجه شدم که خیلی موشکافانه سریال را می‌بینند. برایم جالب بود که خانم‌های خانه‌دار تا این میزان دقیق سریال‌ها را تماشا می‌کنند و همین خستگی هشت ماهه تولید سریال را رفع کرد.
