وقتی حسن روحانی پا جای پای محمود احمدی نژاد می گذارد/ از دانشگاه ایرانیان احمدی نژاد تا حوزه علمیه حسن روحانی

در روزهای اخیر خبری مبنی بر آغاز تلاش هایی از سوی حسن روحانی- رئیس جمهور کشورمان برای تأسیس یک حوزه علمیه جدید در شهر قم منتشر شده است. این خبر که البته بیشتر در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود، در حالی منتشر شده که می دانیم به ماه های آخر دولت دوازدهم رسیده ایم و کارهای ناتمام بسیاری روی میز آقای رئیس جمهور قرار دارد.

به گزارش «بازتاب»، خبر تأسیس حوزه علمیه از سوی رئیس دولت دوازدهم را نخستین بار «فرید مدرسی»، از روزنامه نگاران اصلاح طلب و نزدیک به دولت منتشر کرد. مدرسی که در شبکه اجتماعی توئیتر در این مورد دست به افشاگری زد، به صورت مشخص نوشت: “آقای ‎رئیس‌جمهور، مرا حامی دولت می‌شناسند اما نتوانستم شب عاشورا باخودم و خدای خودم کنار بیایم و سکوت کنم. ‎مدرسه علمیه زدن درقم وظیفه دولت نیست، آنجا بزرگان هستند؛ تدبیر می‌کنند. خودتان را در معرض تهمت قرار ندهید؛ مدرسه راتحویل دهید و هزینه‌اش را درجای خودش صرف کنید. مأجور باشید”

انتشار این خبر آنهم از سوی فرید مدرسی که می دانیم سابقه حضور در حوزه علمیه و گذراندن دروس طلبگی را نیز دارد و علاوه بر داشتن ارتباط با حوزه های علمیه همچنین با برخی مسئولان هیأت دولت ارتباط نزدیکی دارد، صحت خبر مورد اشاره را تقویت کرد و همین مسئله به ایجاد برخی حواشی منجر شد.

همچنین این موضوع از سوی سایت دیده بان ایران نیز به صورت تلویحی مورد تأیید قرار گرفت و در این سایت نیز در همین رابطه نوشته شد که برخی کاربران در شبکه های مجازی خبر داده‌اند که حسن روحانی، رئیس جمهوری در نامه ای خطاب به یکی از مراجع معزز به دنبال تاسیس حوزه علمیه در قم است. بر اساس شنیده ها حسن روحانی قصد دارد بعد از پایان ریاست جمهوری به تدریس درس خارج بپردازد.

خبر برنامه های رئیس جمهور کنونی کشورمان برای تأسیس حوزه علمیه در شهر قم به ناگاه ذهن ها را به هشت سال قبل و زمانی می برد که همتای او در دولت دهم نیز با چنین برنامه هایی به فکر تأسیس دانشگاهی به نام دانشگاه ایرانیان افتاد و با سفارش و دستورهای ویژه تلاش کرد تا از وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری زیر نظرش مجوزهای لازم این دانشگاه را بگیرد.

دانشگاهی که برای آن سایت و اساس نامه نیز تهیه شد و حتی منابع مالی و فضای راه اندازی آن نیز از محل منابع دولتی برداشته شد، اما پس از اتمام کار دولت دهم به واسطه اشکالات قانونی بسیاری که در این رابطه وجود داشت هیچگاه موفق به جذب دانشجو و آغاز به کار رسمی نشد.

در مورد دانشگاه ایرانیانی که محمود احمدی نژاد در پی تأسیس و راه اندازی آن بود، دو مسئله مهم در دولت یازدهم مطرح و پیگیری شد. یکی بحث استفاده از ساختمان متعلق به منطقه آزاد کیش برای این دانشگاه که با پیگیری و شکایت دولت یازدهم تخلیه شد و دیگری برداشت 160 میلیارد ریال از منابع مالی نهاد ریاست جمهوری برای اداره این دانشگاه، که آن نیز طبق بررسی های صورت گرفته عودت داده شد.

حالا و با کمی تفاوت با کاری که رئیس دولت دهم انجام داده بود، رئیس دولت دوازدهم نیز از قرار معلوم در تدارک ساز و کاری برای ادامه فعالیت های خود پس از اتمام دوران ریاست جمهوری اش، آنهم به صورت مستقل است.

رویه ای که این بار با تأسیس یک حوزه علمیه در دستور کار قرار گرفته و تدریس درس خارج و تربیت روحانی از اهداف آن در نظر گرفته شده است و مشخص نیست منابع مالی و زیرساختی آن از کجا و چگونه تأمین خواهد شد!

با این حال این اتفاق از دو بعد قابل نقد و بررسی است:

نخست اینکه می دانیم در حال حاضر بسیاری از حوزه های مدیریتی کشور به ویژه در حوزه اقتصاد، سیاست خارجی و بهداشت و درمان دچار چالش های جدی است و برای عبور از این بحران ها به تمرکز بیش از حدی از سوی مدیران ارشد اجرایی کشور علی الخصوص شخص رئیس جمهور نیاز است.

حالا و با دانستن این واقعیت، تصور اینکه شخص اول اجرایی کشور فارغ از همه مشکلات کنونی در پی تدارک یک مأمن ویژه و مستقل برای آینده کاری خود است، جای بسی شگفتی و تعجب دارد.

از سوی دیگر در این سال پایانی نیز بدون شک دولت پروژه ها و طرح های نیمه تمامی دارد که تمرکز روی آنها و به سرانجام رساندن آنها که می تواند با باقی ماندن نام نیک از سوی رئیس جمهور در اذهان عمومی همراه باشد، مسئله ضروری و مهم دیگری است که نمی توان منکر آن شد و درگیر شدن رئیس جمهور با طرح و پروژه های پس از دولت می تواند منجر به عدم تحقق آن شود.

بر اساس همین موارد از دولتمردان دولت دوازدهم و به ویژه آقای روحانی انتظار می رود حداقل در این یک مورد خاص پا جای پای رئیس دولت نهم و دهم نگذارند و با تمرکز روی طرح و پروژه ها تلاش کنند تا آنجا که می توانند در ماه های باقی مانده به مردم کشورمان خدمت کنند.