حمیدرضا جلایی‌پور:عبور از اصلاحات یک افسانه است
جریان اصلاحات در دومین دهه حیات خود آیا با چالش و مهجوریت از سوی بدنه اجتماعی خود مواجه است؟
این پرسشی است که حمیدرضا جلایی پور، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران به آن پاسخ می‌دهد. او معتقد است که معترضین در دی ماه به اصلاحات حمله‌ای نکرده‌اند و کمتر از پنجاه نفر از چپ‌های مارکسیست علیه این جریان شعار داده‌اند و ایجاد این پرسش را ناشی از جوسازی رسانه‌های سرنگونی طلب می‌داند.
به گزارش نامه نیوز این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تاکید دارد که « عبور از اصلاحات یک افسانه است. یک رویا است که نه برای تندروهای وطنی از ۸۴ تا حالا تعبیر شده و نه برای سرنگونی طلبان تعبیر می‌شود.» او در نهایت بیان می‌کند که «آینده ایران بستگی به میزان قبول اصلاحات در حاکمیت دارد.»
مطلع هستید که بخشی از معترضین دی ماه چه در شعارهای خیابانی و چه در فضای مجازی به طور مداوم علیه اصلاح‌طلبان و چهره‌های شاخص این جریان فعال هستند. آیا این به معنی ریزش بدنه اصلاح‌طلب و پروار شدناپوزیسیون است؟
اتفاقا معترضین به اصلاحات و اصلاح‌طلبان حمله‌ای نکردند.
کمتر از پنجاه نفر از چپ‌های مارکسیست درباره عبور از اصلاحات و اصولگرایان شعار دادند و بعد ده‌ها بار بی‌بی سی و من و تو و آمد نیوز آن را پخش کرد؛ لذا اصلا این سوال شما متاثر از «جوسازی» رسانه‌های سرنگونی طلب است؛ نه واقعیت. توجه داشته باشید نه آن ۱۱۰ هزار مردم معترض در آن۱۰ شب علیه اصلاحات شعار دادند؛ نه آن ۱۱۰ هزار نفر، نماینده همه اقشار شهری ایران بودند. شما بر اساس چه پایه‌ای این سوال را می‌کنید!؟
اصلاح‌طلبی برای تداوم و تعمیق در جامعه چه راهی پیش رو دارد؟
اولا راه اصلاح‌طلبی را اصلاح‌طلبان جدی دنبال کنند و متاثر از «انقلابیون شرمنده» و همین تبلیغاتی که اشاره کردم، نشوند. ثانیا درس‌هایی که اصلاح‌طلبان، دولت، حاکمیت و جامعه مدنی باید از اعتراضات بگیرند جدی باید تلقی شود. من در یک نوشته‌ای اینها را احصا کردم که روزهای آینده نشر خواهم داد.
شرایط امروز کشور از لحاظ چالش‌های بالقوه و بالفعل شرایط ویژه‌ای است. در این شرایط ویژه وظیفه اصلاح‌طلبان چیست؟
همه جوامع در شرایط ویژه هستند و این مختص ایران نیست. وظیفه اصلاح‌طلبان را در سوال قبلی پاسخ دادم. یکی از وظایف اصلاح‌طلبان این است که «سازماندهی» جبهه اصلاحات باید منسجم‌تر عمل کند. جناب عارف جزو سرمایه‌های اصلاحات هستند ولی شورای اصلاح‌طلبان به حضور افراد مجربی مثل بهزاد نبوی، امین‌زاده و میردامادی نیازمند است.
اصلاح‌طلبان به درستی از دولت روحانی حمایت کردند و به درستی این حمایت را تداوم داده‌اند با این حال بخش‌هایی از عملکرد دولت در میان بدنه اجتماعی آنها باعث بروز یأس شده است. کارویژه امروز اصلاح‌طلبان چیست؟
جناب روحانی درپاسخ به اعتراضات شایسته است اولا تیم اقتصادی‌اش را بازسازی کند. هر ابر‌چالش جامعه باید در دولت یک مسوول مشخص داشته باشد. شایسته است قدرت جهانگیری در دولت اول روحانی دوباره اعاده شود. ثانیا خود روحانی شایسته است حاکمیت را بر سر امور کلیدی (مثل جایگاه نظامیان در اقتصاد، بازسازی صداوسیما و غیرسیاسی عمل کردن قوه قضاییه) به اجماع نزدیک کند. ثالثا دولت چتر اجتماعی‌اش را برای اقشار آسیب پذیر شفاف و کارا کند.
مجموعه این سوالات برای این بود که به این پرسش برسیم. شرایط امروز بی‌تردید خاص است. آینده اصلاح‌طلبی در ایران به چه پارامترهایی وابسته است؟
آینده اصلاحات به این مربوط است که اصلاح‌طلبان نسبت به راه اصلاحات مثل شرمنده‌ها عمل نکنند. به حاکمیت و دولت در پاسخ انسانی و مناسب به مردم معترض کمک کنند. کمک کنند تا این همه نخبگان جامعه مدنی به خطا (مثل سوال ابتدایی شما) مردم را ناامید نکنند.
چه عواملی می‌تواند پروژه اصلاح‌طلبی را ناکام کرده یا به تعویق اندازد؟
بعید می‌دانم اصلاحات ناکام بشود. حل معضلات کشور راهی جز قبول اصلاحات در چهار سکوی حاکمیت، دولت، جریان سیاسی اصلاحات و نیروهای جامعه مدنی ندارد. عواملی که می‌تواند یک مقدار به اصلاح‌طلبان فشار بیاورد سه عامل فشار دولت موازی علیه اصلاحات، مهار نشدن مشکلات اقتصادی مردم و جوسازی سرنگونی‌طلبان است.
شما چه چشم‌اندازی برای اصلاحات در ایران می‌بینید؟
یک مجلس موفق‌تر و یک رییس‌جمهوری ادامه‌دهنده راه اصلاحات.
آیا همچنان می‌توان به اصلاح امیدوار بود یا مثل بخشی از شعاردهندگان دی ماه باید از اصلاحات هم عبور کرد؟
ابتدای گفت‌وگو پاسخ دادم. عبور از اصلاحات یک افسانه است. یک رویا است که نه برای تندروهای وطنی از ۸۴ تا حالا تعبیر شده و نه برای سرنگونی طلبان تعبیر می‌شود.
اگر گمان کنیم اصلاح‌طلبی در ایران دیگر پاسخگو نیست چه چیزی پسِ این فکر وجود دارد؟
شما اصلا به راه اصلاحات شک نداشته باشید. زیرا برای حل ابر‌چالش‌های ایران چند راه بیشتر متصور نیست: یکی انقلاب کلاسیک دیگر، یا انقلاب آرام، یا فروپاشی ناشی از ناکارآمدی حاکمیت، یا تقاضای دخالت خارجی و بالاخره راه اصلاحات. کم‌هزینه‌ترین و ممکن‌ترین راه همان راه اصلاحات است که بیست سال است این مسیر را کثیری از اقشار جامعه ایران انتخاب کرده‌اند. بقیه راه‌ها ایران را وارد دوره‌ای از ناامنی می‌کند.
آینده ایران را چگونه می‌بینید؟
آینده بستگی به میزان قبول اصلاحات در حاکمیت دارد. من معتقدم سایر سکوها در جامعه اصلاحات را می‌پذیرند. اگر حاکمیت هم از اعتراضات درس بگیرد پانزده سال دیگر موقعیت ایران از ترکیه پیشی می‌گیرد. از مصر و پاکستان همین الان هم پیش‌تر هستیم.
ایران کشور توانمندی است، من این سیاه‌نمایی‌های غلو شده درباره ایران را قبول ندارم. سرمایه ما برای آینده «امید ما» و توانایی‌های ایران برای ساختن بهتر ایران است. سرمایه ما برای آینده «امید ما» و توانایی‌های ایران برای ساختن بهتر ایران است.
