حمله کیهان به بهمن فرمان آرا
بهمن فرمان آرا که در سال‌های پیش از انقلاب، مدیر تولید موسسه‌ای سینمایی متعلق به‌اشرف پهلوی و شوهر سومش مهدی بوشهری به نام «مرکز گسترش صنایع سینمای ایران» بود اخیرا طی گفت‌و‌گویی با «یورو نیوز» اظهار داشته که «در ۴۰ سال گذشته هر نوع نمایش شادمانی با مانع روبه‌رو شده است»!
فرمان آرا این سخن را در شرایطی بر زبان می‌آورد که فیلم سطحی و ضعیف آخرش به نام «دلم می‌خواد» (که هیچ جشنواره‌ای حتی جشنواره فیلم فجر هم حاضر به پذیرفتنش در بخش مسابقه خود نشد) در حال اکران است.
قابل ذکر اینکه فرمان آرا در سمت مدیریت تولید موسسه اشرف پهلوی، فیلم‌های مبتذل متعددی را تولید کرد و یا با تهیه فیلم‌های به‌اصطلاح تولید مشترک مانند «صحرای تاتارها» و «کاروان‌ها»، پول‌های کلانی به جیب دار‌و‌دسته‌اشرف پهلوی و آمریکایی‌های حامی آنها ریخت ولی متاسفانه پس از انقلاب، با نادیده گرفتن ظلم‌هایی که در حق ملت ایران انجام داده بود، بازهم به صحنه این سینما دعوت شد و حتی با گشاده دستی جوایز جشنواره فیلم فجر را برای برخی فیلم‌هایش دریافت کرد!
او در همه دولت‌های اخیر، فیلم ساخت و حتی فیلم قبلی‌اش که اثری ضدایرانی بود در دولت دهم به اکران عمومی درآمد! علی‌رغم اینکه وی آن دولت را مورد اعتراض قرار داده و گفته بود که حتی فیلمنامه هم به سازمان سینمایی‌اش نمی‌دهد!
اما فرمان آرا در حالی از نبود شادمانی در 40 سال پس از انقلاب دم می‌زند که خود سال‌ها مدیر تولید یکی از تبهکارترین عناصر رژیم سفاک پهلوی یعنی اشرف پهلوی بود.
کسی که در دستگاه شاه، به جنایات افسارگسیخته‌ای دست می‌زد و خود در راس باندهای بین‌المللی مواد مخدر قرار داشت و حتی به همین دلیل یک بار در فرودگاه یکی از کشورهای اروپایی با چمدانی مملو از هروئین دستگیر شد! آیا از نظر جناب فرمان آرا پخش مواد مخدر توسط رئیس او و به خاک سیاه نشاندن میلیون‌ها انسان، نشانه شادمانی و شادی ملت ایران در آن روزگار بوده است؟!
آیا ساخت و تهیه فیلم‌های مستهجن و همچنین سرازیر کردن پول ملت مظلوم به حلقوم امثال اشرف و اعوان و انصارش موجب شادمانی آن ملت می‌شده است؟!! آیا هنوز جناب بهمن فرمان آرا پس از گذشت 40 سال، خواب آن دوران را می‌بیند که والاحضرت‌ها بازگردند و همان بساط عیاشی و فساد را به راه بیندازند تا نه ملت که ایشان و امثالهم شادمان شوند؟! لازم به ذکر است فرمان‌آرا یکی از مهمانان ثابت اغلب مراسم‌های دولتی سینمایی است.
