حمله به سوریه و موج اعتراض ها در اروپا

منطق حقوق بشر غرب چنین است: وقتی حلقه محاصره بر تروریست ها در سوریه تنگ می شود، آنها باید به بهانه آتش بس و با ساماندهی دهها اتوبوس فرار کنند و مرگ هزاران تن از مردم بی گناه اشکال ندارد در عین حال ارتش سوریه به جرم مبارزه با تروریست ها باید مورد حمله قرار گیرد.

حملات هوایی و موشکی دیروز آمریکا، فرانسه و انگلیس به سوریه بدون مجوز سازمان ملل یا هر بهانه قابل دفاع دیگری به حداقل سه مرکز در نزدیکی حمص و دمشق انجام شد؛ روسیه اعلام کرده 103 موشک شلیک شده که 71 مورد آن توسط نیروهای ضدهوایی سوری دفع شده است.
این حمله موشکی با ادعای به کارگیری سلاح شیمیایی توسط ارتش سوریه در شهر دوما واقع در غوطه شرقی دمشق انجام شده، ادعایی که اثبات نشده و وزیر دفاع آمریکا نیز بر نبود مدرکی مبنی بر انجام شدن این حمله اعتراف کرده است.
جیمز متیس درجمع اعضای کمیسیون نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا با بیان اینکه پنتاگون مدرکی مبنی بر استفاده ازسلاح شیمیایی در دوما ندارد گفت: مشغول جست و جو برای مستندات واقعی حمله شیمیایی هستیم.
متیس ادامه داد: «ما آنجا (دوما) حضور نظامی نداریم و درگیر نیستیم. به همین دلیل نمی‌توانم به شما بگویم که مستنداتی داریم، هرچند که شواهد بسیاری در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی وجود دارد که حاکی از استفاده گاز کلر یا سارین است.»
تنها استناد غربی ها برای متهم کردن دمشق به استفاده از سلاح شیمیایی اخبار برخی شبکه های اجتماعی است؛ اخباری که روسیه اعلام کرده بود منبع آنها ‘کلاه سفیدها’ هستند که در پوشش امدادرسانی به مردم جنگ زده باحمایت غرب علیه دولت رسمی سوریه و به نفع تروریست ها و مخالفان دمشق فعالیت می کنند.
از چندماه گذشته که ارتش سوریه حلقه محاصره را بر تروریست ها در اطراف دمشق تنگ تر کرده بود کشورهای غربی به تب و تاب افتادند و به بهانه مرگ غیرنظامیان موضوع آتش بس را پیش کشیدند که دمشق مخالفتی نکرد.
به دنبال اجرای آتش بس، موضوع انتقال تروریست ها با اتوبوس در دستور کار قرار داشت و برخی گروههای تروریستی از جمله جیش الاسلام که مورد حمایت ریاض و واشنگتن نیز قرار دارد ابتدا آتش بس را پذیرفت اما سپس در جریان انتقال، حمله به نیروهای ارتش سوریه را آغاز کرد.
در این میان اما به جای اینکه حمایت ها از این گروه تروریستی قطع و نقض آتش بس توسط آن محکوم شود، ادعایی مبنی بر استفاده از سلاح شیمیایی در دوما منتشر و ادعا شد که کار، کار دمشق بوده است؛ حال آنکه این پرسش ساده را کسی هنوز پاسخ نگفته که ارتش که در موضع اقتدار و در مراحل نهایی آزادسازی اطراف دمشق بوده، استفاده از سلاح شیمیایی برایش چه توجیهی دارد؟
موضوع مهم دیگری که لابه لای این جنجال رسانه ای غرب گم شد اینکه سال 2014 با نظارت مجامع بین المللی همه سلاح های دراختیار دمشق که در دهه های قبل از طریق خود کشورهای غربی تامین شده بود نیز امحا شد و تاکنون نیز نقض تعهدات دولت سوریه در به کارگیری سلاح های شیمیایی هنوز اثبات نشده است.
صرفنظر از جزییات حمله موشکی به سوریه که براساس گزارش ها دستاوردی در حوزه نظامی برای آنها نداشته و نیز اقدام موفق سپر موشکی دمشق درسرنگونی بیشتر موشک ها که به سرخط خبری مهم رسانه ها تبدیل شده ، ادعای بی استناد مربوط به حمله شیمیایی در سوریه از یک طرف و اقدام شتابزده سه کشور اروپایی درحالی که منتظر انجام تحقیقات مجامع بین المللی درمورد ادعای حمله شیمیایی نماندند افکارعمومی جهان بویژه کشورهای اروپایی را بشدت آزرده و به واکنش کشانده است.
دولت های غربی که قبل از هر اقدامی با استفاده از بمباران خبری و رسانه ای افکارعمومی را آماده پذیرش انجام یا ضرورت انجام آن اقدام می کنند، طی روزهای گذشته نیز همه تلاش خود را به کار گرفتند تا بافعالیت های رسانه ای اولا وقوع حمله شیمیایی در سوریه را اثبات و دوما آن را به دولت سوریه منتسب کنند تا تجاوز به سوریه را مشروع نشان دهند.
اما باوجود فعالیت وسیع رسانه های غربی افکارعمومی این کشورها به هیچ وجه این ادعاها را نپذیرفتند و موضع گیری ها علیه حمله موشکی واشنگتن ، لندن و پاریس به سوریه از همان روز حمله شروع شد.
واکنش های گروههای مختلف مردمی، نمایندگان مردم در پارلمان های این کشورها و نیز سران احزاب اروپایی این بار محکم تر و هشداردهنده تربود و بسیاری از تحلیلگران معتقدند که تجاوز به کشورهای دیگر بدون اجازه شورای امنیت و با اتکا به ادعاهای غیرمستند تنها به انزوای بیشتر عاملان این اقدام و نیز اعتبار زدایی آنها نزد افکار عمومی می انجامد و از این روست که افکارعمومی اروپا بشدت در چنین مواقعی واکنش نشان می دهد.
جرمی کوربین رهبر حزب کارگر انگلیس ازجمله کسانی بود که حمله به سوریه را ازنظر حقوقی زیر سئوال برد و گفت: حمله موشکی آمریکا، فرانسه و انگلیس به سوریه کمتر از جنایت جنگی نیست.
به نوشته روزنامه گاردین، کوربین افزود: ‘ترزا می’ نخست وزیر باید برای مشارکت لندن در این حمله موافقت پارلمان را می گرفت.
وی با اشاره به اینکه بمب ها باعث نجات جان انسان ها یا برقراری صلح نمی شوند اظهارداشت: ترزا می باید به جای دنباله روی از ترامپ موافقت پارلمان را جلب کند.
غیر از افکارعمومی مردم کشورهای حمله کننده به سوریه، شخصیت های سایر کشورهای اروپایی نیز در مورد این حمله واکنش نشان داده اند و آن را محکوم کرده اند.
دیتمار بارش نماینده مجلس فدرال آلمان (بوندستاگ) با بیان اینکه دولت مرکل باید حمله به سوریه را محکوم کند گفته است: این حمله نقض قوانین بین المللی است.
متئو سالوینیر رهبر ائتلاف راستگرا و حزب اتحاد ایتالیا نیز تاکید کرد: حمله به سوریه، نفسی تازه به کالبد تروریست ها دمید.
وی افزود: حمله به سوریه اشتباه بود من از اینکه نخست وزیر ایتالیا پایگاههای نظامی کشور را برای انجام این حملات به نیروهای متحد اعطا نکرد، قدردانی می کنم. اختلافات بین المللی با پرتاب موشک های به اصطلاح هوشمند حل نمی شوند بلکه نیاز به گفت وگوست.
به گزارش ایرنا، وی گفت: برای مداخله نیاز به عناصر واقعی، ثابت شده و انکارناپذیر استفاده از سلاح های شیمیایی است.
واکنش ها در فرانسه از آنجا که در حمله آمریکا به سوریه مشارکت داشته سخت تر و بیشتر بوده است، سیاستمداران این کشور مشارکت مکرون در حمله به سوریه را تقبیح کردند و اینچنین اعتراض شان را نشان دادند که برخی از آنها را مرور می کنیم:

*مارین لوپن رئیس حزب راستگرای جبهه ملی فرانسه و رقیب سرسخت انتخاباتی امانوئل مکرون: اقدام نظامی فرانسه علیه سوریه، کشور ما را در مسیری غیرقابل پیش بینی قرار داد که می تواند نتایج اسفباری به دنبال داشته باشد.
*والری بویر یکی از سیاستمداران مطرح مخالف دولت مکرون: در حالی که فرانسه به طور کامل در مبارزه علیه تروریسم غایب است، متاسفانه مکرون بدون مجوز سازمان ملل متحد خود را وارد این معرکه و رسوایی کرد. پاریس به چه بهایی و چرا از سیاست های آمریکا علیه روسیه پیروی می کند؟
*نیکلاس بای سیاستمدار فرانسوی: اقدام نظامی علیه دولت سوریه غیرقابل قبول و نقض آشکار قوانین بین المللی است.
*ژان لوک ملانشون از حزب چپگرای فرانسه: این حمله غیرقابل پذیرش است. مکرون پیرو آمریکا شده است. اگر مدرکی مبنی بر حمله شیمیایی دولت سوریه دارید، ارائه دهید. اینگونه اقدامات خطر گسترش درگیری ها را افزایش می دهد.
*ژان پی یر رافارین نخست وزیر اسبق فرانسه در زمان ریاست جمهوری ژاک شیراک: بدون شک نتایج دخالت نظامی آمریکا، فرانسه و انگلیس در سوریه، بسیار مخرب تر از خود این اقدام است.
به گزارش ایرنا ادعای حقوق بشری غرب به بهانه حمله شیمیایی در سوریه و تجاوز به مواضع دولت رسمی دمشق درحالی مطرح می شود که زمان جنگ هشت ساله صدام علیه ایران و استفاده گسترده از سلاح شیمیایی که بازتاب های وسیع جهانی نیز پیدا کرد، هیچکدام از این کشورهای غربی نه تنها موضعی نگرفتند بلکه اقدام صدام حسین را ستودند.
فعالیت تروریست ها بویژه عناصر گروه تروریستی داعش در سوریه از حدود هشت سال پیش شروع شده، تاکنون هزاران قربانی داشته و میلیون ها نفر خانه و کاشانه خود را از دست داده اند.
تجربه ثابت کرده طی این سال ها هرگاه تروریست ها در هر منطقه از سوریه در معرض شکست قرار گرفته اند دولت سوریه بیش از گذشته توسط دولت های غربی مورد هجمه و فشار قرارگرفته و همین موضوع افکارعمومی غرب را بر آن داشته تا علیه مواضع و استانداردهای چندگانه مقامات اروپایی و آمریکایی که با ادعای مبارزه با تروریست ها شکل گرفته اما هیچگاه اقداماتشان موجب نابودی تروریسم نشده اقدام کنند.