جهان پیر و ریسکگریز خواهد شد
بر اساس تحقیقات اخیر، در کشورهایی که میانگین سنی جمعیت بالا میرود، میزان ریسکپذیری افراد به میزان قابل توجهی کاهش مییابد که این امر خود پیامدهای اقتصادی بزرگی را به دنبال دارد.
الهام میرمحمدی: پیر شدن جمعیت تهدیدی برای اقتصاد کشورها و همچنین اقتصاد جهان است. شواهد نشان میدهد جوامعی که به سمت پیری و میانسالی میروند، ریسکپذیری کمتری دارند.
به گزارش بازتاب، این امر تبعات اقتصادی نظیر کاهش سرمایهگذاری در سهام و یا کاهش خوداشتغالی را موجب میشود. به تازگی مطالعهای از سوی برخی محققان در دو کشور هلند و آلمان انجام شده که نشان میدهد، افزایش میانگین سنی جمعیت، به ریسکگریزی منجر میشود.
به عنوان مثال با اضافه شدن ۱۰ سال به متوسط سنی جمعیت یک کشور، سرمایهگذاری در سهام ۲٫۵ درصد و خوداشتغالی ۰٫۶ درصد کاهش مییابد.
بر اساس نتایج این مطالعه، در حال حاضر در بسیاری از جوامع، میانگین سنی جمعیت در حال افزایش است و این موضوع اثرات بسیاری بر تصمیمگیریهای فردی و جمعی دارد. بدین معنا که افراد سالخورده محافظهکارترند و تمایل کمتری برای انجام ریسک دارند.
این امر پیامدهای بسیاری را در اقتصاد، سیاست و مسائل اجتماعی کشورها به دنبال دارد. واقعیت این است که نگرش افراد جامعه به ریسک، تاثیری کلیدی بر تصمیمگیریهای اقتصادی (همچون تصمیمگیری در مورد پسانداز، سرمایهگذاری و فعالیتها در بازار)، تصمیمگیریهای مربوط به رشد جمعیت (نظیر تصمیم برای بارداری) و رفتارهای اجتماعی و سیاسی (همچون شرکت در انتخابات) دارد.
با این وجود تاکنون شواهد تجربی کمی وجود داشته که نشان دهد ارتباط بالقوهای میان افزایش سن و تغییر نگرش برای ریسکپذیری وجود دارد.
اما تحقیق اخیر میگوید که تمایل به انجام ریسک در طول زندگی به طور حتم کاهش مییابد. محققان برای ارائه این شواهد، از مطالعه کوهورت یا مطالعه همگروهی استفاده کردهاند.
مطالعه کوهورت مطالعهای طولی (گونهای از مطالعات مشاهدهای) است که در آن جمعیت مشخصی تعریف شده و برای مدت مشخصی این جمعیت و تغییرات آنها با در نظر گرفتن عواملی خاص، بررسی و پیگیری میشوند.
بر اساس این مطالعه، افراد سالمند به دلیل کاهش فرآیندهای بیولوژیک پیری، تمایل کمتری به انجام ریسک دارند.
به ازای هر ۱۰ سال که به متوسط سنی جمعیت یک کشور افزوده میشود، تمایل برای سرمایهگذاری در سهام ۲٫۵ درصد و تمایل برای خوداشتغالی ۰٫۶ درصد کاهش مییابد.
اثرات کوهورت تجارب مشترک را در مراحل خاصی از زندگی مثل تجربه جنگ یا بحران مالی نشان میدهد که در نهایت بر اولویتبندی ریسکها تاثیرگذار است.
چرا که رویدادها و وقایع مختلف سطح انتظارات فردی را تغییر میدهد. یعنی آنچه از درآمد و ثروت مورد نظر فرد بوده است، تحت تاثیر این عوامل دچار تغییر میشود.
این مطالعه همچنین با استفاده از استراتژیِ تشخیص، امکان جدا کردن اثرات سنی از اثرات کوهورت را فراهم میآورد. در این تحقیق با ارائه دو گونه داده مختلف از دو کشور آلمان و هلند، شواهدی ارائه میشود که امکان دسترسی به اطلاعاتی در مورد نگرش افراد در مواجهه با ریسک از ابتدای تولد تا سنین بالا را ممکن میسازد.
در حقیقت، این تشخیص، از طریق جایگزینی شاخصهای زمانی با کنترل عوامل خاصی که ممکن است نگرش افراد در برابر ریسک در دورههای مختلف را تغییر دهد، حاصل میشود. نتایج تجربی نشان میدهد که با در نظر گرفتن شاخصهای زمانی و اثرات کوهورت، تمایل به ریسک در میان افرادی که مورد مطالعه قرار گرفتهاند، کاهش یافته است.
و اندازه این تاثیر بسیار قابل توجه است: به ازای هر ۱۰ سال که به متوسط سنی جمعیت یک کشور افزوده میشود، تمایل برای سرمایهگذاری در سهام ۲٫۵ درصد و تمایل برای خوداشتغالی ۰٫۶ درصد کاهش مییابد.
این یافتهها نشان میدهد در جوامعی که جمعیت سالخورده دارند، ریسکگریزی افزایش مییابد که امر قطعا تبعات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به دنبال دارد.