جمنا از اتحاد تا شکاف

همچنان بخشی از جریان اصولگرایی که شاید بتوان همان رهپویان و ایثارگران دانست امیدوارند بتوانند جمنا را دوباره احیا کنند. اما با توجه به دیدگاه های دیگر اصولگرایان و تجربه انتخابات ریاست جمهوری، احتمال این احیا بسیار ضعیف است. حتی اگر صورت بگیرد هم نه جمنا آن جمنایی می‌شود، که هدف نهایی بود و نه همه طیف ها و احزاب حاضر به حضور در آن می شوند.

همچنان موضوع جمنا از مواردی است که اصولگرایان در اظهار نظراتشان به آن اشاره می کنند. برخی آن را ویترینی برای برخی می دانند و عده ای دیگر آن را یک تشکل مهم و تاثیرگذار با نواقصی می‌دانند که با کمی تغییر می تواند، شرایط را در انتخابات بعدی به نفع اصولگرایان تغییر دهد.

با نزدیک شدن به ایام انتخابات اصولگرایان به این نتیجه رسیدند که جبهه‌ای تشکیل دهند که تمامی احزاب این جریان سیاسی در آن حضور داشته باشند. آنها معتقد بودند که دلیل شکست در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و مجلس دهم به دلیل عدم اتحاد و انسجام رخ داده است و این اقدام می تواند این مشکل را برطرف کند.

بنابراین جبهه مردمی نیروهای انقلاب یا همان جمنا را تشکیل دادند و برای انتخاب کاندیدای مورد نظر انتخابات برگزار کردند و بیش از سه هزار نفر در این انتخابات رای دادند . اما همان روزها هم صحبت هایی درباره این تشکل تازه تاسیس مطرح می شد و خبر از دست های پشت پرده آن می‌داد.

این اخبار و شنیده ها حاکی از آن بود که جمنا تنها یک ویترین برای برخی است که تصمیم گیرنده نهایی هستند و هر آنچه در جمنا اتفاق می افتد با نظر مستقیم آنها صورت می گیرد. از سوی دیگر اصلاح طلبان و جریان حامی دولت تاکید داشتند که این صرفا یک ژست انتخاباتی است و قطعا بعد از این کارزار سیاسی آن هم تمام می‌شود. اما این مسئله از سوی اعضای این تشکل بارها رد و تکذیب شد.

با اینحال شواهد بیانگر این بود که ماجرای دستان پشت پرده این تشکل سیاسی بی‌راه نیست اما مدرک و سند معتبری در دست نبود و مداوم اعضای این تشکل آن را تکذیب می کردند و این فرضیه از سوی خوارج اصولگرایان مطرح می شد. همان کسانی که برای مراسم ها و نشست های این جبهه دعوت نمی شدند و مورد توجه آنها قرار نداشتند.

ولی بعد از انتخابات شرایط تغییر کرد و بسیاری از پیشبینی های اصلاحطلبان و حامیان دولت به حقیقت پیوست و جمنا در روندی که تقریبا از زمان نام نویسی ابراهیم رئیسی به عنوان کاندیدای مستقل آغاز شده بود، از عرصه سیاست خارج شد و تبدیل به نوری کم سو در جریان اصولگرایی شد.

اما با اینحال آنها باز هم تلاش کردند که آن را احیا کنند. برگزاری نشست بعد از انتخابات گام نخست برای این هدف بود. اما این هم مورد توجه و قبول اصولگرایان قرار نگرفت و هرچند اعضای جمنا تاکید داشتند که با کمی تغییرات می توانند دوباره فعالیت کنند اما دیگر احزاب و فعالان اصولگرا تمایلی به حضور در این جبهه نداشتند.

البته تمام ماجرا این نبود. چراکه بعد از گذشت بیش از یک ماه از انتخابات آرام آرام از گوشه و کنار جریان اصولگرایی صداهایی شنیده شد که حضور دستان پشت پرده این جبهه سیاسی را تائید می کردند. پشت پرده ای که توسط احزابی مانند رهپویان و ایثارگران هدایت می شد.

با همه این تفاسیر همچنان در بخشی از جریان اصولگرایی صحبت از ترمیم و ایجاد تغییرات در این جبهه وجود دارد که با بی میلی بخش دیگر این جریان سیاسی مواجه است. زیرا بخشی از اصولگرایان نه تنها اعتمادی به این تشکل سیاسی ندارند بلکه معتقدند یکی از دلایل شکست در انتخابات همین جبهه بوده است.

مثلا اخیرا محمدحسن آصفری عضو جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی با بیان این نکته که تغییرات جمنا راه به جایی نخواهد برد و باعث نمی شود مجموعه نیروهای انقلاب توفیقی به دست آورند گفت: ما انتخاباتی که در جمنا داشتیم انتخاباتی نبود که بشود گفت رضایتمندی همه نیروهای انقلاب را داشت. طیف جمنا را محدود و سوراخ های غربالش را خیلی کوچک گرفتند به همین خاطر ما ضرر کردیم و نتوانستیم همه نیروهای انقلاب را جذب کنیم. متأسفانه دیدگاهی در جمنا وجود دارد که خیلی قیف را تنگ کرد و گزینشی برخورد می کند و این رفتار گزینشی نمی تواند همه نیروهای جریان انقلاب را به خود جذب کند.

از سوی دیگر اصولگرایان مجلس هم تمایلی به جمنا نشان ندادند به همین دلیل هم اکثریت آنها در جمنا حضور نداشتند. به همین دلیل هم محسن کوهکن درباره جمنا معتقد است که ماموریت حبهه مردمی نیروهای انقلاب به پایان رسیده است و بهتر است دیگر اصولگرایان پیگیر آن نباشند.

با همه این تفاسیر همچنان بخشی از جریان اصولگرایی که شاید بتوان همان رهپویان و ایثارگران دانست امیدوارند بتوانند جمنا را دوباره احیا کنند. اما با توجه به دیدگاه های دیگر اصولگرایان و تجربه انتخابات ریاست جمهوری، احتمال این احیا بسیار ضعیف است. حتی اگر صورت بگیرد هم نه جمنا آن جمنایی می شود، که هدف نهایی بود و نه همه طیف ها و احزاب حاضر به حضور در آن می شوند.

منبع:فرارو