“تیروئیدیت هاشیموتو” چیست؟
بیماری هاشیموتو که به “تیروئیدیت هاشیموتو” شناخته شده است اختلالی خود ایمنی است که بر اثر آن سیستم ایمنی به بافتهای بدن آسیب میزند.
این بیماری اغلب پیش از کمکاری تیروئید بوجود میآید؛ اختلالی که بر اثر آن هورمونهای تیروئید که در عملکردهای مختلف بدن نقش دارند به میزان کافی تولید نمیشوند.
هورمونهای تیروئید T4 و T3 در سوخت و ساز بدن، ضربان قلب، دما، پوست، عملکرد مغز، تنفس و توانایی کالری سوزی نقش مهمی بازی میکنند. اولین نشانه تیروئیدیت هاشیموتو، ورم جلوی گردن به دلیل بزرگ شدن غده تیروئید- گواتر- است.
گواتر با درد همراه نیست اما درصورتیکه سایز بزرگتری پیدا کند میتواند در تنفس و بلع مشکل ایجاد کند. احساس خستگی، ریزش مو، درد عضلانی و ماهیچهها برخی از دیگر نشانههای این اختلال است.
به طور معمول، وجود حداقلی یا حداکثری از هورمونهای تیروئید با مصرف دارو برای مدت چند ماه قابل درمان است زیرا از بین رفتن علائم این اختلال به زمان نیاز دارد. همچنین باید به این نکته توجه داشت که تمامی موارد بیماری هاشیموتو از کمکاری تیروئید ناشی نمیشود.
بیماری هاشیموتو سیستم ایمنی را درگیر کرده و کمکاری تیروئید از غدههای تیروئید ناشی میشود. هر دو بیماری متفاوت از یکدیگر درمان میشوند. هرچند، ۹۰ درصد از مبتلایان به کمکاری تیروئید از بیماری هاشیموتو نیز رنج میبرند.
درصورتیکه روند بزرگ شدن غده تیروئید به رغم مصرف دارو متوقف نشود و غده سایز طبیعی خود را پیدا نکند لازم است برای برداشتن بخشی از غده بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد.
انجام جراحی برای مقابله با بیماری هاشیموتو ضروری است؟
در مطالعهای تاثیر جراحی بخشی از غده تیروئید و مصرف داروی تیروئید در مبتلایان به تیروئیدیت هاشیموتو در نروژ مورد مقایسه قرار گرفت. بیماران در رده سنی ۱۸ تا ۷۹ سال بودند. آنان تحت هورمون درمانی جایگزین و داروی آنتیبادی قرار گرفتند، بنابراین سطح آنتی بادی آنان طبیعی شد.
به رغم شروع فرایند درمان، بسیاری از بیماران به وضعیت بهبود کامل دست پیدا نکردند و همچنان با علائم درد بدن، خستگی و عدم بازیابی سلامت روان مواجه بودند.
این مطالعه در مدت ۱۸ ماه و روی ۱۴۷ شرکتکننده انجام گرفت. از میان این افراد ۷۳ نفر تحت عمل جراحی قرار گرفتند. درحالیکه مابقی آنان دارو دریافت کردند.
به گزارش مدیکال دیلی، محققان با بررسی نتایج بدست آمده مشاهده کردند در وضعیت سلامت افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفتند بهبود قابل توجهی مشاهده شد. سطح آنتیبادی به حالت طبیعی رسید، احساس خستگی برطرف شد و وضعیت کلی سلامتیشان بهبود پیدا کرد.