توصیه‌هایی برای کنترل علائم آنفلوآنزا در مبتلایان به دیابت

در حالیکه تاکید بسیاری بر اهمیت تزریق به موقع واکسن آنفلوآنزا وجود دارد، این بیماری ویروسی می‌تواند تهدیدی جدی برای افرادی باشد که در حال حاضر به چند بیماری مانند دیابت دست و پنجه نرم می‌کنند.

دیابت بیماری است که یکی از مشخصه های آن سطح نامنظم قند خون است و می‌تواند باعث التهاب و تضعیف سیستم ایمنی شود. در صورتیکه سطح گلوکز خون کنترل ‌نشود بیمار نه تنها در معرض خطر ابتلا به عفونت‌ها قرار می‌گیرد، بلکه روند بهبود بیماری نیز می‌تواند کند باشد.

علاوه بر این، هنگام ابتلا به چنین عفونت‌هایی، متعادل نگه داشتن سطح قند خون نیز می‌تواند مشکل ساز باشد. بنابراین، مقابله با عفونت در ابتدای شروع بیماری، انجام مراقبت‌های اولیه همچنین نحوه مدیریت عفونت و جلوگیری از خطر شدت گرفتن آن مهم است.

چه عواملی باعث می‌شود دیابت در فصل شیوع آنفلوآنزا به یک تهدید جدی تبدیل شود؟

در حالیکه آنفلوآنزا و دیگر بیماری های ویروسی می توانند با عوارض سنگین و جدی همراه باشند، وقتی فرد به بیماری دیابت دچار باشد با پیامدهای جدی‌تری مواجه خواهد بود؛ زیرا این یک بیماری مزمن است که عملکرد سیستم ایمنی را تهدید کرده و نفوذ عوامل بیماری‌زا را آسان‌تر می‌کند.

هنگامیکه بدن به ویروس مبتلا می‌شود، گلوکز بیشتری تولید شده تا بدن انرژی مورد نیاز خود را تامین کند. هرچند، ویروس آنفلوآنزا باعث آزاد شدن کورتیزول می‌شود که می تواند اثربخشی انسولین را کاهش داده و میزان قند خون را مختل کند. این عوامل همچنین می‌تواند خطر ناپایداری میزان قند خون و عوارض ناشی از آن را افزایش دهد. در واقع گفته می‌شود مبتلایان به دیابت بیشتر در معرض ابتلا به آنفلوآنزا هستند و آنان 30 درصد بیشتر از افراد غیر دیابتی مبتلا به آنفلوآنزا در بیمارستان بستری می‌شوند.

در صورت ابتلا به بیماری آنفلوآنزا چه باید کرد؟

ابتلا به تب ویروسی یا بیماری شبیه به آنفلوآنزا در مبتلایان به دیابت می‌تواند نگران کننده باشد و نیاز به مراقبت و مدیریت مناسب دارد. از آنجا که دیابت بیماری مزمن است، فرد مبتلا باید در مراقبت از خود بسیار کوشا باشد و اقدامات بیشتری را برای کنترل علائم آنفلوآنزا و همچنین سطح قند خون انجام دهد.

به طور خاص، ویروس آنفلوآنزا می تواند باعث ایجاد استرس در بدن شود، غذا خوردن را سخت کند، با احساس خستگی در فرد همراه باشد و همچنین به از دست دادن آب بدن منجر می‌شود که همه اینها می‌تواند سطح گلوکز را مختل کند. بنابراین، یکی از مواردی که مبتلایان به دیابت هنگام ابتلا به ویروس آنفلوآنزا باید در نظر داشته باشند این است که هر چهار ساعت یکبار سطح قند خون را کنترل و عادات غذایی مناسب را حفظ کنند.

نوشیدن مقدار زیادی مایعات -ترجیحا نوشیدنی‌هایی که سطح گلوکز را افزایش نمی‌دهند – نیز بسیار مهم است زیرا مصرف قند زیاد می تواند باعث تکرر ادرار شده و منجر به کم آبی شود.

وجود چه علائمی نشان دهنده نیاز به مراقبت بیشتر است؟

هنگام ابتلا به آنفلوآنزا توجه به وضعیت علائمی که در ادامه به آنها اشاره می‌شود، ضروری است:

-تکرر ادرار

-خشکی دهان، بی‌اشتهایی

-احساس گیجی و منگی

-درد شکمی، حالت تهوع

-کاهش وزن

-کاهش سطح هوشیاری و تب بالا

– بالا رفتن سطح قند خون

از مصرف چه داروهایی باید اجتناب کرد؟

به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه تایمزآو ایندیا، در حالیکه اکثر داروها (همچنین داروهای رایج تثبیت کننده قند خون) باید تنها پس از مشورت با پزشک مصرف شوند، گفته می شود که برخی از داروهای رایج بدون نسخه از جمله ضد احتقان‌ها، شربت‌های سرفه ممکن است به طور موقت بر سطح قند خون تاثیر بگذارند، از این رو ممکن است نیاز باشد تا جایگزین شود.