تحلیل نشریه آتلانتیک از بازگشت جنجالی ترامپ به قلب معادلات سیاسی آمریکا
از منظر تاریخی، محافظه کاران(جمهوریخواهان) همواره به دنبال “ثبات” (و یا حداقل ادعا کردن در مورد آن)هستند اما مترقیها(دموکرات ها)، با زبان “تغییر” سخن می گویند. با این حال در تابستان سال جاری میلادی، جمهوری خواهانِ ترامپیست با زبانِ “تقابل و منازعه و تهدید و خشونت” سخن می گویند. در این رابطه حتی خودِ ترامپ نیز به نوعی به خشونتِ حامیانش میبالد و نسبت به آن هشدار می دهد. وی به تازگی گفته است: “به من موقعیت مصونیت اعطا کنید و الا احتمال وقوع خشونتهای مسلحانه از سوی حامیانم بسیار بالاست.
بازتاب-نشریه “آتلانتیک” در گزارشی، ضمن اشاره به تحولات اخیر(حمله اف بی آی به اقامتگاه ترامپ) در صحنه سیاسی آمریکا و جنجال افکنی های “دونالد ترامپ”، به طور خاص سعی کرده به این نکته اشاره کند که معادلات سیاسی در آمریکا تا چه حد مسیر نادرستی را طی کرده که هم اکنون شاهدیم مردم این کشور در آستانه انتخابات میاندوره ای کنگره آمریکا(نوامبر 2022) به جای اینکه نظر خود را با رای شان در مورد عملکرد دموکرات ها نشان دهند و در واقع کارآمدی آن ها را خطاب دهند، بایستی با رای شان نوعِ واکنش خود به ترامپ و جنجال سازی های وی و حزب جمهوریخواه را نشان دهند.
مساله ای که در نوع خود انحرافی قابل توجه از اصول “حکمروایی خوب” در آمریکا است. اصولی که آمریکایی ها سال هاست به آن ها افتخار می کنند.
نشریه آتلانتیک در این رابطه می نویسد:
«دو مساله را در مورد تحولات جاری در آمریکا و یورش نیروهای پلیس “اف بی آی” به خانه ترامپ و کشف اسناد طبقه بندی شده از این مکان باید مورد توجه قرار داد و در کنار یکدیگر دید. اول، حمایت یکپارچه جمهوریخواهان از ترامپ از زمان حمله اف بی آی به “مار ا لاگو”(نام اقامتگاه ترامپ در کالیفرنیای آمریکا). و دوم، جریان متداوم خبری جاری در آمریکا که در هفته های اخیر مدام از موفقیتها و دستاوردهای دموکرات ها در عرصه حکمروایی آمریکا همزمان با نزدیک شدن به انتخابات میاندوره ای کنگره در نوامبر 2022 صحبت می کند.
نامزدهای حزب دموکرات در چهارچوب رقابت برای کسب کرسی های سنای آمریکا در ایالت هایی نظیر آریزونا، جورجیا، اوهایو، و پنسیلوانیا پیشتاز هستند. در این راستا همانطور که نشریه “پولیتیکو” معتقد است، نامزدهای حزب دموکرات در ایالت واشینگتن در شرایط کنونی وضعیت مناسب تری را در مقایسه با جمهوریخواهان حتی در قیاس با گذشته دارند.
در این چهارچوب، روند جاری حاکی از تقویت جایگاه دموکرات ها در نظرسنجی های عمومی است و اقصی نقاط آمریکا و البته گروه های مختلف اجتماعی این کشور، عملا در حال نشان دادن این نکته هستند که جمهوریخواهان به دلیل ضعف خود در حراست از قانونِ حق سقط جنین، در حال پرداخت بهایی گزاف از نظر سیاسی هستند. مهم تر از همه اینکه خبرهای اقتصادی آمریکا در ماه آگوست تا حد زیادی ماهیتی مثبت پیدا کرده اند. در این راستا: قیمت بنزین در حال کاهش است، تورم عمومی کاهش یافته و شاهد افزایش نرخ اشتغال در آمریکا هستیم.
اینکه مشاهده می کنیم که سیلِ قابل توجهی از جمهوریخواهان به دنبال تحولات اخیر در آمریکا، یک صدا و متحد در پسِ ترامپ قرار گرفته اند، حاکی از این مساله است که روایت های فردی هنوز هم در تعریف تحرکات حزب جمهوریخواه و رای دهندگان آن نقشی اساسی بازی می کند.
واقعیت دوم نیز این است که بهبودِ چشم اندازهای انتخاباتی دموکرات ها در آستانه انتخابات میاندوره ای کنگره آمریکا حاکی از این است که اساسا نارضایتی های پُرجنجال ترامپ در چشم افکار عمومی این کشور آنچنان جذابیتی را از خود نشان نمی دهد.
رهبران حزب جمهوریخواه سرو صدای زیادی را در مورد دموکرات ها و دیگر رقبای خود و تلاش های آن ها جهت حذف حزب جمهوریخواه از معادلات قدرت در آمریکا انجام داده اند. با این حال جمهورخواهان یک مشکل اساسی دارند و آن این است که انگار باید هر چه ترامپ می گوید را بپذیرند و تبعیت کنند و در این میان به نگرانی های واقعیِ دیگر آن ها هیچ توجهی نمی شود.
جمهوریخواهانِ ثروتمند امید داشتند که سال 2022 سالی باشد که ترامپ بدون سر و صدا کنار گذاشته شود. این در حالی است که این امیدها در سال جاری و پس از موفقیت های مکرر نامزدهای حامی ترامپ در سطوح مختلف انتخابات درون حزبی نابود شده اند.
نکته اصلی این است که از زمان یورش نیروهای اف بی ای به خانه ترامپ در کالیفرنیای آمریکا، وی بار دیگر مطرح شده و بیش از پیش در پیش در چشم افکار عمومی قرار گرفته و حتی محبوب تر شده است. در واقع این ماجرا موجب شده تا ترامپ بار دیگر سلطه خود را تثبیت کند.
ترامپ بارها ثابت کرده که از جنجال هایی نظیر یورش اف بی آی به خانه خود می تواند بُرد بسازد و موقعیتش را ارتقا بخشد. واقعیت این است که آمریکا به کارآمدی و چهره هایی نیاز دارد که بتوانند خدمات بهتر و بیشتری را به این کشور ارائه کنند نَه اینکه همچون ترامپ عرصه سیاسی آمریکا را شبیه به تئاتری ببینند و هر آنچه می خواهند در آن به اجرا درآورند.
باید توجه داشت که انتخابات میاندوره ای در آمریکا اصولا به مثابه نوعی رفراندوم در مورد مقبولیتِ دولتی که سرکار است تلقی می شود. در واقع سعی می شود به این سوال پاسخ داده شود که آیا مردم از دولت مستقر و حزبی که در پسِ دولت است راضی هستند؟ در این راستا با توجه به اینکه مردم اغلب نارضایتی هایی دارند، حزب دولت و رئیس جمهور گرایش زیادی به شکست در انتخابات دارند. با این حال این مرتبه شرایط در انتخابات آمریکا بسیار متقاوت است و انگار هر دو حزب اساسا از شرایط زندگی مردم آمریکا دور شده اند و درگیرِ جنجال های خاص خود هستند.
از منظر تاریخی، محافظه کاران(جمهوریخواهان) همواره به دنبال “ثبات”(یا حداقل ادعای آن را می کنند) هستند اما مترقی ها(دموکرات ها)، با زبان “تغییر” سخن می گویند. با این حال در تابستان سال جاری میلادی، جمهوریخواهانِ ترامپیست با زبانِ “تقابل و منازعه و تهدید و خشونت” سخن می گویند. در این رابطه حتی خودِ ترامپ نیز به نوعی به خشونت حامیانش می بالد و نسبت به آن هشدار می دهد. وی به تازگی گفته است: “به من موقعیت مصونیت اعطا کنید و الا احتمال وقوع خشونت های مسلحانه از سوی حامیانم بسیار بالاست”.
این یک پیام جهنمی از سوی ترامپ و جمهوریخواهان به انتخابات میاندوره ای است. در این چهارچوب مردم آمریکا به جای اینکه در قالب انتخابات میاندورهای کنگره آمریکا به این سوال پاسخ دهند که آیا از وضعیت موجود در کشورشان راضی هستند یا خیر؟ باید به این سوال پاسخ دهند که چگونه به قلدرمابایی هایی که در کشورشان ایجادِ تهدید می کنند واکنش نشان خواهند داد؟»