تحریم سوئیفت چگونه می تواند به نفع ایران و به ضرر آمریکا تمام شود؟
نیویورک تایمز نوشت: در طول نبرد به اصطلاح با تروریسم، آمریکا تقریبا سازوکارهای مالی جهانی را به یک امپراتوری مخفی تبدیل کرد. ایالات متحده از قدرت دلار و تاثیرش در سازوکارهای مالی مانند سوییفت برای رصد فعالیت های مالی دشمنانش و سازمان های تروریستی استفاده کرده و حتی گاهی کشورهایی مانند کره شمالی را از نظام پرداخت بین المللی بیرون رانده است. این سازوکار به طرز موثری بانک های خارجی را به عاملان اطلاعاتی آمریکا تبدیل کرد.
به گزارش انتخاب؛ در ادامه این مطلب آمده است: تحریم های جدید امریکا علیه ایران، شامل نقل و انتقالات مالی نیز می شود و در نتیجه آمریکا سوییفت را تحت فشار خواهد گذاشت تا ارتباط ایران با نظام بانکی بین المللی را قطع کند. سوییفت مانند یک اداره پست جهانی برای بانک ها عمل می کند و یک سازوکار امن پیغام رسانی برای اغلب بانک های جهان به وجود آورده است. بنابراین قطع دسترسی ایران موجب انزوای کامل مالی این کشور در جهان می شود، اما اگر آمریکا این برنامه را پیاده کند پیامدهای آن متوجه آمریکا نیز خواهد شد. این کار موجب تخریب اثرگذاری آمریکا در سازمان های مالی بین المللی و تضعیف قدرت اثرگذاری اش بر کشورهای متحد و متخاصم می شود.
جک لیو وزیر خزانه داری آمریکا بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷، دو سال پیش هشدار داد که اگر آمریکا قدرت مالی خود را همیشگی بداند، ممکن است کشورهای دیگر به فکر جایگزینی دلار و سازوکارهایی مانند سوییفت بیفتند. هایکو ماس، وزیر امور خارجه آلمان اخیرا همین تهدید را مطرح کرد. او با انتشار یادداشتی در یکی از روزنامه های اقتصادی آلمان، پیشنهاد داد که اروپا سازوکار پرداخت مستقل خود به عنوان جایگزین سوییفت را تاسیس کند.
آنگلا مرکل صدراعظم آلمان از این پیشنهاد حمایت قاطعی نکرد اما او نیز گفت که اروپا نمی تواند به آمریکا تکیه کند و ما باید سرنوشت خود را به دست خود رقم بزنیم.
مقامات آلمانی و فرانسوی در حال بررسی تاسیس سازوکار مالی مستقل اروپایی به عنوان جایگزین سوییفت و تفکیک بانک های اروپایی از بازار مالی امریکا هستند. اتحادیه اروپا و سازمان ملل از هم اکنون به تاسیس یک سازوکار مستقل برای تجارت با ایران روی آورده اند. ممکن است این گام های مقدماتی به نتیجه نرسند اما چشم انداز استقلال مالی اروپا به عنوان یک رقیب برای آمریکا را نمایش می دهند.
یکی از وعده های جهانی سازی این بود که صلح و ثبات جهانی را با ایجاد شبکه های اقتصادی بین المللی به ارمغان می آورد که کشورها را به یکدیگر وابسته تر می کنند. اما آمریکا این سازوکار را به عنوان سلاح به کار گرفته و از سوییفت و نظام پرداخت دلاری علیه دشمنانش استفاده می کند. کشورهای دیگر نیز می توانند مقابله به مثل کنند یا با ایجاد سازوکارهای مستقل، قدرت آمریکا را تضعیف کنند. به همین دلیل است که آمریکا در سیاست اعمال فشار بر ایران به همکاری با اروپا نیاز دارد. اتحادیه اروپا تنها قدرتی است که می تواند سلطه آمریکا را به آزمون بگذارد. ممکن است اتحادیه اروپا فاقد ارتش باشد اما اقتصاد قدرتمندی دارد و می تواند از آن برای آزار شرکت های آمریکایی استفاده کند و اگر مجبور شود، نظام مالی خود را از آمریکا منفک کند.
در طول دو دهه گذشته اروپا حجم انبوهی از قوانین و نهادهای مالی ناظر بر آنها را به وجود آورده است. نابسامانی های سیاسی اخیر از رکود بزرگ گرفته تا بحران منطقه یورو، قدرت مقررات گذاری اروپا را تقویت کرده است. پیشتر این قدرت با هماهنگی آمریکا اعمال می شد اما ممکن است به زودی علیه آمریکا به کار گرفته شود. گوگل و فیسبوک از هم اکنون آثار آن را لمس کرده اند و از سوی اروپا به پرداخت جریمه های میلیاردی تهدید شده اند.
اگر اروپا دست به تاسیس سازوکار مالی مستقل خود بزند، به معنی واکنشی به زیاده خواهی آمریکا خواهد بود. ترامپ از حالا شرکت های اروپایی را تهدید کرده که در صورت معامله با ایران تنبیه خواهند شد. مشاور امنیت ملی آمریکا جان بولتون، آشکارا اعلام کرده که سوییفت باید ریسک عمل بر خلاف تهدیدات آمریکا را بسنجد. گفته می شود وزیر خزانه داری استیون منوچین، با فشار بر سوییفت به منظور اجرای تحریم های آمریکا مخالف است. اما کنگره با تصویب طرح سناتور تد کروز مبنی بر تحریم مقامات سوییفت می تواند دست او را ببندد.
تحریم سوییفت یک اشتباه از طرف آمریکا می تواند باشد. اگر اروپا نتواند به آمریکا تکیه کند، به دنبال تاسیس سازوکاز مستقل خود خواهد رفت. این کار سال ها زمان می برد اما نتیجه نهایی انزوای آمریکا خواهد بود. ممکن است سایر کشورها نیز ترجیح بدهند به جای نظام مالی تحت رهبری پیش بینی ناپذیر آمریکا، به سازوکار اروپایی بپیوندند که تحت حاکمیت قانون خواهد بود. کشورهای اروپایی همواره نگاهی حسادت جویانه به قدرت دلار داشته اند اما حالا فرصتی یافته اند که یورو را در موقعیت رقابت با دلار ببینند.
دولت ترامپ از اینکه از طرف متحدانش تحت فشار قرار بگیرد متنفر است. اما آنچه این دولت درنیافته این است که قدرت مالی آمریکا ناشی از رضایت دادن سایر کشورها به مشارکت در سیستم مالی است که تحت رهبری آمریکا قرار دارد. با اعمال فشار بیشتر بر این کشورها، نفوذ آمریکا نیز برای همیشه از دست خواهد رفت.
