تجلیل از چهره خشن و خستگی‌ناپذیر آقای کارگردان
«شب داریوش فرهنگ» از سوی کانون کارگردانان سینمای ایران برگزار شد و اهالی سینما از هنرمندی گفتند با چهره خشن اما رئوف و خستگی‌ناپذیر.
شب داریوش فرهنگ با حضور جمعی از سینماگران روز چهارشنبه ۳ آذر ماه در سالن سینماتوگراف موزه سینما برگزار شد. در این مراسم محسن امیریوسفی، رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران گفت: امشب برای قدردانی از یک عمر فعالیت هنری آقای داریوش فرهنگ در اینجا جمع شده ایم. کارگردان، نویسنده و بازیگری که فعالیت کارگردانی هنری خود را از دهه شصت آغاز کرد. مایلم در این فرصت نگاهی کوتاه به اولین دهه فعالیت آقای فرهنگ در دهه شصت داشته باشم.
او افزود: علی رغم فضای بسته دهه شصت فیلم های درخشانی ساخته شدند که نتیجه تلاش و کوشش کارگردانان و سینماگرانی بود که تلاش داشتند سینما را فارغ از هر حکم و مصلحت و سلیقه ای زنده نگه دارند و در این امر موفق هم بودند. یکی از این کارگردانان آقای داریوش فرهنگ بود.
رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران در ادامه با اشاره به کارنامه کاری داریوش فرهنگ بیان کرد: او کارگردانی سینما را با ساخت فیلم نیمه بلند رسول پسرابوالقاسم در سال ۱۳۶۰ آغاز کرد و بعد کارگردانی سریال افسانه سلطان و شبان را در سال ۶۲ انجام داد. سریالی ماندگار، طناز و پرمخاطب که هنوز هم بعد از گذشت چهل سال می تواند الگوئی برای صدا و سیمای فعلی باشد. پس از آن آقای فرهنگ دو فیلمنامه ماندگار اتوبوس و کفش های میرزانوروز را در سال ۶۴ نوشت که هنوز هم فیلمنامه های مثال زدنی در سینمای کمدی ایران هستند، هرچند متاسفانه سالهاست که فیلمنامه های کمدی جای خود را به دلقک نویسی و لوده نگاری داده اند. آقای فرهنگ در سال ۶۵ اولین فیلم سینمائی خود بنام طلسم را ساخت فیلمی که در نوع کارگردانی و روایت و فرم گرائی برخلاف جریان تحمیلی فیلم های آن زمان بود و به ظاهر در ژانر ترس و معمائی است ولی در اصل عاشقانه ای است با فیلمبرداری درخشان آقای زرین دست که نمونه ای مثال زدنی در سینمای ایران است. از حضور به یادماندنی زنده یادها جمشید مشایخی و پرویز پورحسینی باید گفت و نیز شروع اولین نقش آفرینی سینمائی آتیلا پسیانی.
کارگردان آشغال‌های دوست داشتنی با تاکید بر این که داریوش فرهنگ با دو فیلم با یک بلیت در سینمای حادثه ای و مردم پسند در حافظه سینمای ایران ثبت شده، ادامه داد: هنوز هم منتظر فیلمی با چنین کارگردانی و فیلمنامه ای همراه با بازی فوق العاده بازیگران آن به خصوص آقای مهدی هاشمی هستیم که نیاز امروز تماشاگران سینمای ایران است.
آقای فرهنگ شما با کارنامه آغازین خود دهه شصت و ۴۰ سال فعالیت سینمائی نامی ماندگار در سینمای ایران هستید و امیدوارم امشب را به عنوان آغازی بر شروع دوباره فعالیت سینمائی خود بدانید. منتظر آثار درخشان دیگری به کارگردانی و نویسندگی جنابعالی هستیم.
در ادامه منوچهر شاهسواری، مدیرعامل خانه سینما گفت: رابطه من و داریوش براساس دوستی و رفاقتی است که حتی اگر به حاشیه کشیده شود متعلق به خود ماست. من همیشه نگران وی هستم. البته در ادبیات ما نگرانی منشاء منفی دارد اما من از این منظر سخن نمی گویم.
شاهسواری با بیان این که این نگرانی به دلیل عشق و دوستی است وگرنه بدون عشق، دوستی و معرفت نگرانی معنی ندارد، تصریح کرد: اگر نگران وطن هستیم به این دلیل است که دوستش داریم. همه جهان دوره های سختی را گذرانده، بخشی بخاطر کرونا و بخشی به دلایل دیگر است اما به نظر من جهان را همانگونه که هست باید بپذیریم تا امکان تغییر آن برایمان فراهم باشد.
مدیرعامل خانه سینما با بیان این که گفت و گو راجع به بزرگداشت ها اگر آینده نگر و گذشته نگر نباشد راه به جایی نمی برد، گفت: همه ما در این صحنه زندگی نقش هایی را برعهده داریم که موظفیم به بهترین نحو آن را اجرا کنیم. به گذشته نگاه و آینده را بسازیم. ساختن آینده توسط هنرمندان و سینماگران و غیره یادآوری جلوه دیگری از زندگی به ما است و داریوش فرهنگ یکی از این هنرمندان است و من از کانون کارگردانان برای برگزاری این مراسم سپاسگذارم.
مسعود کرامتی، بازیگر و کارگردان سینما در این نشست ضمن افسوس از فیلم نساختن برخی هنرمندان از جمله داریوش فرهنگ گفت: چرا فرهنگ مانند بسیاری از دوستان قدیمی فرصت فیلم سازی ندارد و چرا باید ۱۲یا ۱۰ سال بگذرد و نتواند کارگردانی کند؟ تصویری که من از داریوش فرهنگ در محافل می دیدم جدی و ترسناک بود تا اینکه در سریال بی گناهان به وی نزدیک شدم. اولین روز فیلم برداری با ترس و لرز آمدم و ماه ها بهترین خاطرات زندگی من رقم خورد. داریوش فرهنگ کودک هفت هشت ساله ای معصوم است.
عباس یاری، منتقد سینما با اشاره به اینکه به عنوان روزنامه نگار قدیمی بهتر است درباره داریوش فرهنگ بنویسم، عنوان کرد: مایلم درباره یک ویژگی مهم داریوش فرهنگ سخن بگویم. کسی که نام فامیلی اش بسیار برازنده اش است. فردی واقعا فرهنگی و بدون عقده است. زمان و مکان مناسبی را برای برگزاری این بزرگداشت انتخاب کردید. موزه سینما و دفتر فیلمخانه ملی ایران که بخشی از سندهای مهم تاریخ سینمای ایران در اینجاست.
در ادامه این مراسم پیامی ویدیویی از آتیلا پسیانی نمایش داده شد که در بخشی از آن با اشاره به آغاز همکاری اش با داریوش فرهنگ گفت: در سال ۶۴ اولین فیلم جدی را با نام طلسم برای فرهنگ بازی کردم که عشق اول ما بود. من چهار فیلم با داریوش فرهنگ کار کردم و امیدوارم چهار فیلم دیگر برای او بازی کنم.
احمد امینی، از اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران گفت: از من خواسته اند راجع به فیلم طلسم صحبت کنم و من نگاهی به مجلات آن سال ها انداختم. این فیلم در جشنواره های متعدد بین المللی از جمله مسکو و لندن، پیونگ یانگ، هنگ کنگ و کنت بلژیک و… حضور پیدا کرد و من هم در مجله «نقد فیلم» درباره این فیلم بسیار نوشتم. پس از نمایش فیلم در جشنواره فیلم لندن کانال ۴ تلویزیون لندن برای پخش این فیلم را خریداری کرد. جان جیلت منتقد مشهور آن سال ها در نشریه جشنواره لندن نوشت «برای یک سوپرایز غیرمنتظره و لذت بخش از ایران آماده باشید.»
او با اشاره به گزارشی که مرحوم محمدرضا اعلامی درباره جشنواره جهانی فیلم مسکو و حضور طلسم در این جشنواره در مجله فیلم نوشته، افزود: در این گزارش آمده که فیلم دیر به جشنواره رسید و در بخش جنبی به نمایش درآمد و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. داریوش فرهنگ پیش از شروع فیلم روی سن رفت و چند جمله روسی را که از مترجم یاد گرفته بود برای تماشاگران ادا کرد که به مذاق آن ها خوش آمد.
امینی با بیان این که در رای گیری های پایان سال منتقدان در سال ۶۶ که فیلم های خوش ساخت بسیاری در لیست بود فیلم طلسم فیلم دوم او بوده، تصریح کرد: در آن سال طلسم رتبه پنجم را کسب کرد. این فیلم نشان دهنده عشق و علاقه سازنده اش به سینماست.
او درباره سریال بی گناهان عنوان کرد: سریال بی گناهان را که کار می کردیم چهار کارگردان همزمان بازی می کردند و باید بگویم فرهنگ بسیار خوش فکر است و ایده های بسیار زیادی دارد.
جابر قاسمعلی، فیلمنامه نویس با بیان خاطرات گذشته اش با داریوش فرهنگ عنوان کرد: هردو چهره جدی و به ظاهر خشنی داریم؛ داریوش فرهنگ از نوع کارگردانانی و من از نوع نویسندگی. البته هر دو روحیه رمانتیک داشتیم من آشکار و او پنهان. سریال راه شب را کار می کردیم و هر قسمتی را که می نوشتم برای محمد مسعود و مهدی هاشمی و فرهنگ می خواندم. وسط فیلمنامه بیرون می رفت و برمی گشت و می گفت خوب بقیه اش. یک بار گفت خوب نشد و اشک ام را در نیاوردی. آن جا بود که فهمیدم موضوع چیست. رفاقت ما با دعوا شروع شد و به همین دلیل مستحکم شد.
او با اشاره به تجربه نوشتن طلسم شدگان گفت: در این فیلم هردو روبروی هم راجع به فیلم گپ می زدیم و انگار نه انگار سه سال قبل دعوای مان شده بود و او اصلا به روی من نیاورد. نگاه به چهره خشنش نکنید او کودک معصومی است و ظاهر و باطنش یکی است. تکلیف با همچین آدمی روشن است و او قلبی از طلا دارد.
امید روحانی، بازیگر و منتقد سینما درباره فرهنگ گفت: من هم مانند بسیاری معتقدم طلسم فیلم کشف نشده ای است اما یک تجربه آخر دارم. من این اقبال را داشتم که سه سال قبل و پیش از کرونا در یک تئاتر با داریوش فرهنگ همبازی باشم. سه ماه تمام می آمد و هر روز بدون وقفه با قیافه ای عبوس تمرین می کرد. پس از پایان اجرا جوانی شاد و خندان می شد که گویا جهان را به او داده اند.
علیرضا مجلل، از پیشکسوتان سینمای ایران در قالب ویدیویی در این نشست حضور پیدا کرد و گفت: تجربه حضور در گروه تئاتر پیاده که سرشاخه اش داریوش فرهنگ بود برای من جالب بود. فرهنگ در آن زمان به آینده هنر فکر می کرد. نتیجه این بود که اولین و درخشان ترین نسل فارغ التحصیل آن دانشگاه در دنیای فرهنگ و هنر باقی ماندند و همچنان فعالیت می کنند.
مهدی هاشمی هم در این مراسم با بیان این که عمری است که با داریوش فرهنگ رفیق است، گفت: او مردی احساساتی است که حتی با دیدن فیلم های هنری هم اشک می ریزد. ده سال تئاتر کار کردیم و به تدریج در کار به این نتیجه رسیدیم که من باید بازی کنم و او نویسندگی و کارگردانی را به دست بگیرد. داریوش بسیار کارگردان خوبی است.
او با تاکید بر این که جسارت فرهنگ او را هم با خود همراه می کرده، بیان کرد: همیشه از او بابت دوستی اش سپاسگذارم. دوستی که دوام آن به دلیل کار تئاتر است. بازیگری در فیلم های داریوش تفریح هم بود و همین بازی در فیلم دیگر کارگردانان را برای من سخت می کرد. خوشحالم که او کارگردان من بوده و هست. او دوست من است و دوستی شبیه به او کمیاب است.
در انتهای برنامه داریوش فرهنگ با تقدیر از سخنرانان گفت: من مدتی است احوال خوشی ندارم. آرامش ندارم و در یک کلام خوشحال نیستم چون هموطن من خوشحال نیست. می خواستم در این موارد بیشتر حرف بزنم اما اواخر جلسه است و باید خوشحالی خودم را از لطف کانون کارگردانان، مهمانان، موزه سینما و فیلمخانه اعلام کنم.
با وجود این بحران ها و لبخندهای فراموش شده مردم نمی توانم خوشحال باشم. امیدوارم هرچه زودتر کرونا ریشه کن شده و کسب و کارها رونق گرفته و بار دیگر چشمان بی فروغ پرفروغ شود.
در انتهای این مراسم با حضور اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران شامل محسن امیریوسفی، مصطفی کیایی، قدرت الله صلح میرزایی، وحید موسائیان، محمدرضا عرب، مهرداد خوشبخت و احمد امینی از داریوش فرهنگ با اهدای لوح و جایزه تقدیر شد. همچنین لوح تقدیر موزه سینما با حضور مهران عباسی مدیرعامل این موزه از سوی مهدی هاشمی به این کارگردان و بازیگر اهدا شد.
به گزارش همشهری آنلاین، محمدعلی نجفی، غلامرضا موسوی، ابراهیم وحیدزاده، شهرام اسدی، مسعود نوابی، لادن طاهری، محمد موفق، عزیزالله حاجی مشهدی، اردشیر شلیله، بیژن میرباقری، اکبر حر و … از جمله مهمانان حاضر در این مراسم بودند. شب «داریوش فرهنگ» به دبیری وحید موسائیان برگزار شد و نمایش فیلم سینمایی طلسم پایان بخش این مراسم بود.
