به این دلایل هند واردات نفت از ایران را صفر نخواهد کرد
کانینگهام تصریح کرد:”حتی اگر دولت هند بخواهد یک رابطه قوی با آمریکا داشته باشد، فشار افتصادی و سیاسی داخلی، توانایی دهلی‌نو برای قطع واردات (نفت از) ایران به مقدار خیلی زیاد را محدود خواهد کرد”.
آمریکایی‌ها مکررا از به صفر رساندن صادرات نفت ایران سخن می‌گویند، اما هند به عنوان دومین مشتری بزرگ نفت ایران، مایل نیست خرید نفت از ایران را به طور کامل قطع کند.
به گزارش فرارو، اخیرا خبرگزاری رویترز در گزارشی اختصاصی مدعی شد که پالایشگاه‌های هندی در ماه سپتامبر و اکتبر واردات نفت از ایران را نصف خواهند کرد. برخی رسانه‌ها می‌گویند این اقدام هند با هدف راضی کردن دولت سختگیر آمریکا به دادن معافیت تحریمی به هند است. دولت دونالد ترامپ از مشتریان نفت ایران درخواست کرده، واردات نفت از ایران را به صفر برسانند در غیر این صورت در ماه نوامبر با تحریم‌ها مواجه خواهند شد. با این حال، آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند امکان دادن معافیت به برخی کشورها را بررسی می‌کنند.
مایک پومپئو، در ششم سپتامبر گفت:” همانگه که به همه ملت‌ها گفته‌ایم، ما به طور پیوسته به هندی‌ها هم گفته‌ایم که در چهارم نوامبر تحریم‌ها علیه نفت خام ایران اجرا خواهد شد و انتظار داریم که خرید‌های همه کشورها از نفت خام ایران به صفر برسد. در غیر این صورت تحریم‌ها اعمال خواهد شد. بنابراین، ما با هندی‌ها کار خواهیم کرد”.
در مقابل، برخی مقامات هندی درخواست واشنگتن مبنی بر قطع کامل خرید نفت از ایران را نپذیرفته‌اند.
در بین ماه‌های آوریل و آگوست، هند روزانه ۶۵۸ هزار بشکه نفت از ایران وارد کرد. اما رویترز ادعا می‌کند که این رقم در سپتامبر و اکتبر به ۳۶۰ تا ۳۷۰ هزار بشکه در روز کاهش خواهد یافت. در حقیقت، هند با پیش‌بینی اجرای تحریم‌های ایران، استراتژی افزایش واردات از نفت ایران تا قبل از اجرای تحریم‌ها را در پیش گرفت. به همین دلیل، کاهش واردات، چشمگیر به نظر می‌رسد.
علیرغم تاکید‌های مقامات آمریکایی بر قطع کامل صادرات نفت ایران، ناظران تحقق چنین امری را غیرممکن می‌دانند. نیک کانینگهام، کارشناس مسائل نفت‌وگاز، طی یادداشتی در وبگاه تخصصی اویل‌پرایس، از جمله این ناظران است که معتقد است هند بنا به دلایل داخلی، مایل نیست واردات نفت از ایران را به صفر برساند.
او نوشت:” بعید است که هند تا مرحله صفر برسد. در حقیقت، روی دولت نارندرا مودی، نخست‌وزیر، به دلیل قیمت‌های در حال افزایش سوخت، فشار فراوانی وجود دارد.
در سال جاری، نه تنها قیمت‌های جهانی نفت به طرز چشمگیری افزایش یافته است، بلکه هند از آشفتگی ارز‌های بازار درحال ظهور هم دور نمانده است”. در سال جاری، روپیه در برابر دلار، ۱۲ درصد ارزشش را از دست داد و در نتیجه، قیمت نفت به پول محلی هند هم بالا رفت. بدتر از این، سال گذشته، هند سیستم قیمت‌گذاری سوختش را اصلاح کرد و قیمت‌های فروش عمومی را به قیمت‌های بین المللی نزدیکتر کرد. اکنون، با توجه به اینکه قیمت‌های سوخت در حال افزایش نجومی است، دولت هند تحت فشار قرار گرفته است.
در ژوئن گذشته، بانک آمریکا مریل لینچ در یادداشتی نوشت:” فشار عظیمی روی مصرف‌کنندگان هندی وجود دارد. زیرا میانگین سالانه سرانه تولید ناخالص داخلی در این کشور فقط ۷۸۰۰ هزار دلار است این در حالی است که این میانگین در آمریکا ۶۲۲۰۰ هزار دلار است”.
این بانک ارزیابی‌اش را اینگونه ادامه داد: “با توجه به نزدیک شدن انتخابات ملی (هند)، سیاست در امور بازار‌ها مداخله خواهد کرد و کاهش مالیات سوخت هم از قبل تصویب شده است. اگر سیستم‌های قیمت سوخت، برای مصرف‌کنندگان مناسب‌تر شود، این زمینه را برای افزایش استقراض دولت و وخیم شدن حساب بدهی مهیا خواهد کرد. اما این باعث کاهش طبیعی تقاضای محلی نفت نخواهد شد”.
کارشناسان معتقدند که هند علیرغم بالا رفتن قیمت‌های خرده‌فروشی سوخت، بعید است که این اصلاحات را کنار بگذارد. افزایش این قیمت‌ها در آستانه انتخابات، چالش‌هایی بر دولت هند تحمیل کرده است، زیرا تورم را بالا می‌برد و مشکلات مالی را بیشتر می‌کند. کاهش مصنوعی قیمت بنزین توسط دولت مرکزی هند، صاحبان خودرو را خوشحال می‌کند، اما مشکلات دیگری را موجب می‌شود. به همین دلیل است که دهارماکیرتی جوشی، اقتصاددان شرکت اس‌اندپی گلوبال، وضعیت هند را مانند راه رفتن روی طناب توصیف کرده است. او گفت:” دولت روی یک طناب محکم قدم می‌زند. آن‌ها گزینه‌های بسیار کمی دارند”.
جوشی معتقد است که از یک طرف دولت هند باید کسری بودجه را برطرف کند و از طرف دیگر، افزایش قیمت‌ها در سال پیش از انتخابات، برای دولت عامل نگران‌کننده‌ای شده است.
به عنوان نمونه، قیمت گازوئیل و دیزل در برخی شهر‌های هند به دلیل افزایش قیمت نفت خام و کاهش ارزش روپیه در برابر دلار، افزایش محسوسی داشته است. گازوئیل در دهلی نو، از ۸۰ روپیه هر لیتر (۱.۱۱ دلار هر لیتر)، رد شده است.
از سوی دیگر، ایران برای استمرار فروش نفت در دوره تحریم‌ها، مشوق‌هایی مانند ارائه تخفیف، حمل نفت ایران با نفتکش ایرانی و کمتر کردن هزینه‌های بیمه نفتکش‌ها برای هند را در نظر گرفته است. مضاف بر اینها، برخی پالایشگاه‌های هند به گونه‌ای پیکربندی شده‌اند که بتوانند نفت ایران را پردازش کنند. حتی اگر دولت هند بخواهد از یک جای دیگر نفت بخرد، ممکن است فرآیند تعدیل پالایشگاه‌ها برای پردازش نفت سایر کشورها، هزینه‌بر باشد. کیفیت نفت ایران نیز دلیل دیگری برای هند است تا خرید نفت از ایران را ادامه دهد.
علاوه بر اینها، در ربع دوم سال جاری در مقایسه با اوایل سال، تقاضای نفت هند به مقدار ۲۰۵۰۰۰ بشکه در روز افزایش یافته است. حال اگر هند بخواهد، واردات نفت از ایران را به طور کامل قطع کند، هم نفت ارزان ایران را از دست می‌دهد و هم در آستانه انتخابات هند، ممکن است قیمت‌های سوخت در این کشور افزایش یابد. امری که مطمئنا سیاستمداران هند را نگران خواهد کرد.
کانینگهام در پایان تصریح کرد:”حتی اگر دولت هند بخواهد یک رابطه قوی با آمریکا داشته باشد، فشار افتصادی و سیاسی داخلی، توانایی دهلی‌نو برای قطع واردات (نفت از) ایران به مقدار خیلی زیاد را محدود خواهد کرد”.
