بنر حاشیه‌ساز و هزینه‌ای که نادانی می‌تراشد
“از کلام امام خامنه‌ای می‌توان اینگونه استنباط کرد فرمان “آتش به اختیار” نه به معنای اقدام غیرقانونی و خودسرانه و نه حرکت‌های مبتذل بلکه پرکردن خلا دستگاه‌های فرهنگی و هنری در طول ۳۸ ساله گذشته است.”
به گزارش تسنیم، در نماز جمعه این هفته تهران، بنری نصب شد که موجب تعجب بسیاری از نمازگزاران و رسانه‌ها شد. متن این طومار خطاب به قوه قضائیه که طالب امضای نمازگزاران بود به این مضمون است که “اگر با حضور غیرشرعی زنان برای تماشای مسابقات والیبال برخورد نشود، براساس امر آتش به اختیار مقام معظم رهبری جلوگیری می‌کنیم. امضا: دانشجویان حزب‌الله!”
اساساً چنین تشکلی وجود ندارد ولی گروهی تحت عنوان شورای هماهنگی نیروهای حزب‌الله مسئولیت آن را برعهده گرفت که مورد انتقاد اکثریت جریان انقلابی و ارزشی کشور و دانشجویان قرار گرفت اما نکته تأسف‌بار در اقدام این گروه، استفاده از واژه «آتش به اختیار» است که اخیراً رهبر معظم انقلاب خطاب به دانشجوبان آن را به کار بردند.
اقدام غیر معقولانه این گروه در نماز جمعه و استفاده از فرمایش رهبر انقلاب را می‌توان با این جمله حضرت علی (ع) درک کرد که فرمودند «کلمة حق یراد بها الباطل؛ کلام حقی است که از آن دریافت باطل کردند.” برای استفهام دوباره کلام رهبر انقلاب باید یک بار دیگر پیش و پس سخنان درباره واژه «آتش به اختیار» را بازخوانی کرد.
امام خامنه‌ای در دیدار جمعی از دانشجویان در تاریخ 1396/03/17 فرمودند: “من به همه‌ی آن هسته‌های فکری و عملیِ جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتّباً می‌گویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌قول میدان جنگ، آتش‌به‌اختیار. البتّه در جنگ، قرارگاه مرکزی وجود دارد که دستور میدهد، امّا اگرچنانچه رابطه قرارگاه قطع شد یا قرارگاه عیبی پیدا کرد، اینجا فرمانده دستورِ آتش‌به‌اختیار میدهد. خب شما افسرهای جنگ نرمید -قرار شد شما افسران جوان جنگ نرم باشید- آنجایی که احساس میکنید دستگاه مرکزی اختلالی دارد و نمیتواند درست مدیریّت کند، آنجا آتش‌به‌اختیارید.”
از فحوای کلام امام خامنه‌ای می‌توان اینگونه استنباط کرد فرمان “آتش به اختیار” نه به معنای اقدام غیرقانونی و خودسرانه و نه حرکت‌های مبتذل و سطحی بلکه پرکردن خلاهای دستگاه‌های فرهنگی و هنری در طول 38 ساله گذشته است. دستگا‌ه‌هایی که در حکم “قرارگاه مرکزی” اختلال دارند و نمی‌توانند پابه‌پای رشد فضای مجازی و محصولات فرهنگی و هنری که در جهان برای کشورها تولید می‌شود، خوراکی مطابق ذائقه ملت ایران تولید کنند با جوابگوی نسل جوان تحصیلکرده و تولید علم نیستند.
اینجاست که فرمان آتش به اختیار صادر می‌شود و جوانان باید خودشان کم‌کاری مسئولان را جبران کنند. حرکتی که پیش از این نیز از سوی قشر نخبه در قالب جشنواره عمار، ساخت فیلم‌های مستند و سینمایی با موضوعات مهجور مانده در قاب سینما و تلویزیون، اردوهای جهادی و نمونه‌های بسیاری که هرچند با وجود فراوانی‌شان به دلیل کم‌کاری زیاد از ناحیه قرارگاه مرکزی، همت بیشتری می‌طلبد.
“آتش به اختیار” حرکتی بیشتر ایجابی و موثر است و باید برای کم‌کاری ها، کار جهادی کرد نه اینکه تنها فریاد زد و بی‌قانونی کرد. اگر هم قرار است فریادی زده شود باید ارزش آن در سطح صحبت‌های رهبر انقلاب باشد نه اینکه برای موضوعاتی مانند ورود زنان به ورزشگاه چنین بنرهایی نوشت و از عنوان “آتش به اختیار” سوءاستفاده کرد.
اقدام روز جمعه و تحریف معنای عبارت مقام معظم رهبری، از سوی کسانی صورت گرفت که نمی‌توان آنها را مخاطب پیام آتش به اختیا دانست. رهبر انقلاب “هسته‌های فکری و عملیِ جهادی، فکری، فرهنگی” را مخاطب قرار دادند که در کف جامعه و دانشگاه‌ها اثرگذار هستند نه گروهی ناشناخته که تفاسیر من‌درآوردی می‌‌کنند.
با این اقدام هجمه‌های روزهای گذشته به آتش به اختیار که با روشنگری فعالان فرهنگی و سیاسی جبهه انقلاب در حال تبیین بود، دوباره آغاز شد و جریان‌های ضدارزشی آتش به اختیار را خودسری تعبیر کردند.
جریان روز جمعه بازهم در مسیر تبدیل فرصت‌ها به تهدیدی حرکت کردند. البته با به صحنه آمدن و انتقاد شدید از بنر توسط قاطبه نیروهای حزب‌اللهی، اقلیت بودن این گروه و غلط بودن تفسیر آنها از #آتش‌به‌اختیار روشنتر شد؛ اما چرا این گروه نمی‌خواهند خواست رهبری را به درستی درک و اجابت کنند. فرمان آتش به اختیار به تازگی صادر شده و اقدامات خلاف واقع و غیرمعقولانه، امر را از آنچیزی که مدنظر رهبر معظم انقلاب برای بهبود اوضاع فرهنگی کشور بود دور ساخته و این فرصت گرانقدر را در برخی امور به تهدید تبدیل می‌کند.
