بسیاری از شرکت‌های نفتی اعتقادی به سامانه وندورلیست ندارند!

احسان ثقفی اظهار کرد: یکی از مشکلات اساسی سامانه وندورلیست ها این است که بسیاری از شرکت های زیرمجموعه وزارت نفت اعتقادی به این سامانه نداشته و کارها همچنان با بروکراسی و کاغذ بازی انجام می گیرد.

وی با بیان این که تهیه مدارک خواسته شده شرکت ها حداقل به دو نیروی انسانی تمام وقت نیاز دارد، گفت: ما یکبار در سامانه ثبت نام کردیم و علاوه بر پرداخت هزینه، مدارک بسیاری نیز ارائه دادیم، اما هنگام کار با شرکت ها مجبور به ارائه مجدد مدارک شدیم. شرکت نفت پارس مدارک خاص خودش را می خواهد، شرکت حفاری به طور مجزا مدارک را طلب می کند و شرکت نفت فلات قاره نیز مدارک خاص خودش را درخواست می کند و …، ضمن این که این روال در هر سال تکرار می شود.

به گفته وی، برخی شرکت های زیرمجموعه وزارت نفت، سامانه را قبول ندارند و بعضاً فرآیندهای کاری مخصوص به خود را تعریف کرده اند.

دبیر هیات داوری انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران در ادامه با تاکید بر این که در حال حاضر اعتقادی به کارآیی سامانه وجود ندارد، تصریح کرد: قوانین و دستورات مفیدی برای کار با سامانه وندورلیست ها وجود دارد، اما متاسفانه این قوانین در عمل اجرا نمی شود. به نظر من باید یک کمیته که اعضائ آن ترکیبی از نمایندگان وزارت نفت، پیمانکاران و سازندگان تجهیزات بوده و “ان جی او”های فعال در این حوزه نیز در آن حضور داشته باشند، تشکیل شود و این کمیته بر عملکرد شرکت ها در اجرای قوانین سامانه نظارت کرده و با متخلفین نیز به شدت برخورد کنند.

ثقفی تاکید کرد: در غیر این صورت، با توجه به روال فعلی که کاملا سلیقه ای و گزینشی عمل می شود، تامین کنندگان داخلی تجهیزات به دلیل فضای نابرابر رقابتی به مرور از گردونه رقابت ها حذف خواهند شد.

مدیرعامل شرکت مهندسی سدیدکاران صبا در ادامه با اشاره به برخی مشکلات تامین کنندگان تجهیزات صنعت نفت، گفت: هم اکنون تامین کنندگان داخلی در شرایطی نابرابر با شرکت های خارجی رقابت می کنند. قانون مالیات بر ارزش افزوده که اخیرا نام آن به “مالیات بر مصرف” تغییر کرده است به اندازه 9درصد به هزینه های سربار شرکت ها می افزاید، چون بر اساس قانون، اگر شرکت ها و سازنده های داخلی تجهیزات نتوانند مالیات بر ارزش افزوده را از خریدار محصولشان بگیرند، خودشان باید این مبلغ را پرداخت کنند در صورتی که شرکت های خارجی محصولات خود را ارائه می دهند بدون آن که اجباری به پرداخت این هزینه ها داشته باشند.در این گونه قوانین باید بازنگری شود، باید برای تصویب قوانین، نه به شکل فرمایشی، بلکه به شکلی کاملا عملیاتی از نظر پیمانکاران و به ویژه سازندگان تجهیزات استفاده شود.