برندگان جوایز عکاسی ادوبان در سال ۲۰۲۱
انجمن ملی ادوبان (Audubon) عکسها و فیلمهای برنده جوایز عکاسی Audubon در سال ۲۰۲۱ را اعلام کرد.
جوایز عکاسی Audubon با به نمایش گذاشتن زیبایی پرندگان توجه مردم را به گونههایی که در معرض خطر انقراض قرار دارند، جلب میکند. انجمن ملی ادوبان یک سازمان غیرانتفاعی حفاظت از محیط زیست است که در سال ۱۹۰۵ تأسیس شد. این سازمان برای محافظت از پرندگان و زیستگاه آنها از طریق برنامههای مختلف با همکاری شرکای دیگری مانند مراکز طبیعی فعالیت میکند. مسابقه عکاسی ادوبان که یکی از رقابتهای پیشرو عکاسی پرندگان در آمریکای شمالی است، هشت جایزه در پنج بخش داشت و برای اولین بار جایزه پرنده ماده و جایزه فیلم را به برندگان اعطا کرد. این سازمان میگوید دسته پرندگان ماده برای جلب توجه به پرندگان ماده که اغلب در عکاسی و حفاظت از پرندگان نادیده گرفته میشوند و مورد توجه قرار نمیگیرند، معرفی شده است. دسته جدید فیلم نیز برای روشن کردن شیوههای منحصربهفرد و جذاب رفتار و تعامل پرندگان با محیط خود معرفی شده است.
جایزه بزرگ
عکاس: کارولینا فریزر
کارولینا فریزر برای عکسی که از یک کوکوی دونده بزرگ در مزرعه لوس نوویوس در تگزاس جنوبی گرفته بود، جایزه بزرگ را دریافت کرد. تصویر برنده در یک روز گرم تابستانی درست قبل از غروب خورشید گرفته شده است. عکاس موفق شد پرنده را در زیر نور طلایی خورشید درحالیکه در حال خاکبازی بود، ثبت کند. این گونه پرنده برای زندگی در مناطق خشک سازگار شده است و میتواند مسافت قابلتوجهی را با سرعت ۲۰ مایل در ساعت بدود. اگر آب در دسترس نباشد، کوکوی دونده رطوبت مورد نیاز خود را از مارمولکها، جوندگان و سایر طعمهها تأمین میکند.
برنده جایزه حرفهای
عکاس: استیو جسمور
در یک روز سرد زمستانی در روستایی میشیگان مشغول جستجوی عقابها و جغدهای برفی بودم. در حال گشتوگذار در جادههای فرعی متوجه یک سارگپه پرپا شدم که بالای درخت کاج نشسته بود. تا دست به دوربین شدم، پرنده پرواز کرد و تنها دم او در عکس افتاد. همان زمان بود که یک کاردینال شمالی نر را دیدم که از گیاهی به گیاه دیگر پرواز و از دانهها تغذیه میکرد. پرهای قرمزش در برفهای سفید درخشان و کریستالهای یخ منعکس شده بود. اولین عکس را زمانی که او پرواز کرد گرفتم. در فریم دوم، این پرنده آوازخوان خیرهکننده از آنجا دور شده بود.
برنده جایزه آماتور
عکاس: رابین اولری
به مدت سه سال یک جفت دُرنای شنزار که در نزدیکی خانهام لانه کرده بودند را تحت نظر داشتم و آنها را از کایاک خود مشاهده میکردم و از آنها عکس میگرفتم. امسال در یک روز پرباد بهاری، دوربینم را برداشتم و پارو زدم تا وضعیت دُرناها را بررسی کنم. بالاخره دو درنا از تخم بیرون آمدند. باد باعث شد تا فرایند عکاسی من چالشبرانگیز شود. هیچ زمین محکمی برای لنگر انداختن وجود نداشت و من بالا و پایین میپریدم و همین باعث میشد گاهی صحنههای جالبی از پرندهها را کاملا از دست بدهم. برای جبران سرعت شاتر و ISO را افزایش دادم. ثبت این صحنه در آن شرایط، لحظهای است که یک بار در زندگی اتفاق میافتد.
برنده جایزه جوانان
عکاس: آراو کاریگتام
در یک روز سرد فوریه در امتداد سواحل اقیانوس اطلس به دنبال اردک خالدار، سیاهاردک و دیگر اردکها میگشتم. ناگهان یک دسته تلیله ارغوانی درست کنارم فرود آمدند. پرندگان غذا میخوردند، صحبت میکردند، جیغ میزدند، همدیگر را تعقیب میکردند و گهگاهی وقتی امواج ساحل را فرا میگرفت، بال میزدند. با بد شدن وضع هوا، تلیلهها جلو آمدند و میان صخرهها مستقر شدند. صاف نزدیک لبه آب دراز کشیدم. دوربینم را روی یک سنگ گذاشتم و روی یکی از بازدیدکنندگان قطب شمال که رنگ ارغوانی پرهایش با تابش آفتاب صبح برجسته شده بود، فوکوس کردم.
برنده جوایز گیاهان برای پرندگان
عکاس: شرلی دونالد
در اوایل صبح جولای، برزنت استتار را از روی قایقم که در علفزارهای مردابی در امتداد لبه یک دریاچه کوچک پنهان شده بود، برداشتم و وارد قایق شدم. وقتی در میان نیلوفرهای آبی پارو میزدم، سیاهمرغهای بالسرخ نر را دیدم که سنجاقکها را از هوا میچینند تا شکم جوجههایشان را سیر کنند. مادهها روش متفاوتی را در پیش گرفته بودند. آنها از روی سوسنی به سوسن دیگر میپریدند و حشرات را از درون گل های زرد و سفید بیرون میکشیدند. دوربینم را با گذاشتن روی کیف وسایلم که روی زمین بود ثابت کردم و عکس گرفتم.
جایزه پرنده ماده
عکاس: الیزابت ییچنگ شن
منتظر بودم «فرناندو»، فلامینگوی شیلیایی از چرت بعدازظهر خود بیدار شود. از سال ۲۰۱۰ مردم درباره این فلامینگوی تنها در پارک گزارش داده بودند؛ بنابراین من برای عکاسی از او بیرون رفتم.
یک حواصیل آبی بزرگ درحال شکار و چند مرغ دریایی درحال استراحت توجه من را به خود جلب کردند. یک حواصیل شمالی برای شکار بیرون آمده بود. به سرعت تنظیمات دوربینم را چیدم تا بتوانم از صورت جغدمانند او عکس بگیرم. این نوع برخوردهای غیرمنتظره باعث میشوند که همیشه دوربینم را در طبیعت با خود به همراه داشته باشم.
جایزه ماهیخوار
عکاس: پاتریک کوفلین
عکس گرفتن از مرغ مگسخوار ترکیبی تقریباً عالی از چالش و پاداش است. مرغهای مگسخوار در بهار شهد گلهای بنفش مادیرای حفاظتگاه را مینوشند. وقتی عکسهایی را که در یک روز بهاری گرفتهام نگاه کردم، بلافاصله تصویری از یک مگسمرغ آنا ماده توجهم را به خود جلب کرد. اگرچه بیشتر اندام پرنده توسط شکوفهها پوشیده شده است، توانستم تماس چشمی را از طریق گلبرگها مشاهده کنم.
عکس حرفهای قابل تجلیل
عکاس: استیو جسمور
در یک بعدازظهر برفی و تاریک زمستانی با دوربین و ترکیب لنز جدید در حال پیادهروی بودم که یکی از دوستانم یک شاهین دمقرمز ماده را دید. او پرواز کرد و از دید دور شد؛ اما ما دوباره او را در همان نزدیکی دیدیم که روی برگها میپرید و سعی میکرد طعمه خود را از آن زیر پیدا کند. وقتی چند دقیقه بعد یک سنجاب شرقی از زیر آوار فرار کرد، شاهین به سرعت آن را گرفت و به سمت درختی برد. دیدن این ارتباط بین شکارچی و طعمه باورنکردنی بود ؛ ارتباطی که معمولا شانس به اشتراک گذاشتن آن در یک عکس حیات وحش نصیبم نمیشود.
عکس آماتور قابل تجلیل
عکاس: تام اینگرام
شنیده بودم که یک جفت شاهین بحری در نزدیکی یک مسیر پیادهروی کنارصخرهای در لا جولا لانه ساختهاند؛ بنابراین در یک روز بهاری به امید عکاسی از آنها به راه افتادم. همانطور که راه میرفتم، فریاد پرندگان شکاری را شنیدم که در آسمان حلقه زده بودند. در امتداد مسیر توقف کردم و پرندهای را دیدم که یک دارکوب بلوط که معمولا در نخلهای اطراف یافت میشود را ربوده است. شکارچی روی طاقچهای پر از پرهای کشتارهای گذشته فرود آمد و شروع به کندن پرهای دارکوب کرد. درحالیکه شاهین غذای خود را آماده میکرد، پرهای کندهشده دارکوب در لبه صخره بال میزدند.
عکس پرنده جوان قابل تجلیل
عکاس: جوزایا لانشتاین
من در حال عکاسی ازخوتکای بالسبز بودم که یک غاز کانادایی بسیار محلی با غاز دیگری که قصد فرود در آن منطقه را داشت، درگیر شد. خودم را در لبه آب قرار دادم و دنبال نشانههایی از هجوم بعدی او گشتم. خوشحال بودم که تعدادی خوتکای بالسبزدیگر نیز به صحنه عکاسی من وارد شدند؛ زیرا آرامش تازهواردها تضاد آشکاری با رفتار دراماتیک غاز خشمگین داشت. حدس میزنم غاز مصمم بود که گوشهای از تالابها را برای خودش نگه دارد.
گیاهان برای پرندگان قابل تجلیل
عکاس: کارن بویر
مرغهای مگسخوار آنا در تمام طول سال ساکن غرب واشنگتن هستند. در بهار مادهها مواد لانهسازی را جمعآوری میکنند. یکی از موضوعات مورد علاقه من، آنا است زیرا آنها کرکهای گیاه دمگربهای را جمعآوری میکنند. از آنجا کمی مشکل حرکتی دارم، عکاسی را در نزدیکی خانه انجام میدهم. دریافت نور مناسب همیشه دشوار است. زمانبندی بازدید مرغ مگس خوار از پاسیو من فقط طبق حدسیات پیش رفت. من متوجه شدم که این مرغ مگسخوار الیاف دانه را با ظرافت خاصی از دم گربه بیرون میکشد.