بررسی نسل جدید پورشه کاین
پورشه به‌تازگی سومین نسل خودروی شاسی بلند کاین را برای سال ۲۰۱۹ معرفی کرده است که در ادامه به بررسی جزئیات آن خواهیم پرداخت.
۵۳ سال طول کشید تا پورشه بتواند یک میلیون دستگاه از مدل ۹۱۱ را به فروش برساند؛ اما از سال ۲۰۰۲، یعنی پانزده سال پیش که برای نخستین بار مدل شاسی‌بلند کاین را معرفی کرد، توانست ۷۷۰ هزار دستگاه از آن را به فروش برساند. همچنین بر اساس پیش‌بینی‌ها، تا سال آینده فروش این خودرو به یک میلیون دستگاه خواهد رسید.
پورشه که پیش از این به‌عنوان یک سازنده‌ی خودروی اسپرت در اشتوتگارت شناخته می‌شد، حالا در قرن بیست و یکم به یک سازنده‌ي خودروی شاسی‌بلند هم تبدیل شده است. در اینکه نسل سوم کاین همانند نسل‌های قبلی این خودرو موفق عمل کرده است و فروش موفقی در بازار تجربه خواهد کرد شکی نیست.
به گزارش زومیت پورشه بخش‌هایی همانند گلگیرهای جلو و ورودی‌های هوا را در مدل‌های جدید این خودرو کاملا دگرگون کرده است. همچنین ارتفاع خودرو کاهش یافته و عرض آن بیشتر شده؛ ولی ساختار کلی اتاق بسیار شبیه نسل قبل باقی مانده است. با این وجود باید بگوییم که کاین ۲۰۱۹ یک خودروی کاملا جدید است و نه یک مدل فیس‌لیفت شده. شاسی خودرو نیز کاملا جدید است؛ به‌طوری که حس پورشه ۹۱۱ را به شما منتقل می‌کند و گویی یک پورشه ۹۱۱ موتور جلو در اختیار دارید. این خودرو روی پلتفرم MLB ساخته شده است که با پانامرا سدان و برخی مدل‌های آئودی همانند Q7 مشترک است. فاصله‌ی محوری این خودرو ۲۸۷ سانتی‌متر است و ساختار آلومینیومی جدیدی در آن به کار رفته که سبب شده وزن خودرو کاهش پیدا کند.
پیشرانه‌ی این خودرو به‌صورت طولی و درست بالای محور جلو نصب شده است. در این مدل از یک پیشرانه‌ي V8 استفاده شده و تقسیم‌بندی وزن خودرو به گونه‌ای است که ۵۷ درصد از وزن آن روی محور جلو قرار دارد؛ یعنی عددی که در اکثر محصولات آئودی وجود دارد. البته پیشرانه‌ی V6 نیز برای این خودرو قابل سفارش است که وزن کمتری دارد. در این خودرو از جعبهدندهی هشت سرعته‌ي خودکار، ساخت ZF فردریش هافن استفاده شده است که در مدل جدید دیفرانسل جلو به‌صورت یکپارچه درون گیربکس قرار دارد.
در صورتی که پکیچ اسپورت کرونو را که ۱۱۳۰ دلار قیمت دارد برای این خودرو سفارش دهید، جعبهدندهی کاین به سیستم لانچ کنترل مجهز خواهد شد. البته این سیستم به ادعای پورشه می‌تواند شتاب صفر تا صد این خودرو را در تمامی موتورها به میزان ۰.۳ ثانیه بهبود ببخشد. پورشه کاین ۲۰۱۹ در سه نوع مدل مختلف عرضه خواهد شد که حدودا ۱۰۰ اسب بخار با یکدیگر اختلاف دارند و هر مدل حدود یک ثانیه شتاب بهتری نسبت مدل قبلی دارد. فروش این خودو قرار است از ماه جولای امسال آغاز شود و قیمت پایه‌ی آن ۶۶۷۵۰ دلار است. نسخه‌ی پایه‌ی این خودرو به یک پیشرانه‌ی V6 به حجم سه لیتر از نوع توربو شارژردار مجهز است که می‌تواند ۳۴۰ اسب بخار قدرت و ۴۵۰ نیوتون متر گشتاور تولید کند و با پیشرانه‌ی مورد استفاده در پانامرا و آئودی S4 و S5 یکسان است.
در مقایسه با نسل قبلی کاین، این پیشرانه دارای ۴۰ اسب بخار قدرت بیشتری است و به‌خوبی می‌تواند از پس وزن دو تنی این خودرو بربیاید. با اینکه این پیشرانه ضعیف‌ترین نمونه‌ی مورد استفاده در کاین به شمار می‌رود؛ اما به هیچ عنوان ضعیف نیست و کاملا یک پیشرانه‌ی قدرتمند است و می‌تواند در عرض ۵.۹ ثانیه این خودرو را از حال سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برساند. و اگر سیستم لانچ کنترل را برای آن سفارش بدهید، شتاب صفر تا صد آن به ۵.۶ ثانیه کاهش خواهد یافت. در حقیقت می‌توان نقطه‌ي ضعف این پیشرانه را قوی‌تر بودن دو پیشرانه‌ی دیگر دانست.
با پرداخت ۱۷۲۰۰ دلار بیشتر ،می‌توانید مدل ۲.۹ لیتری توین توربو V6 را سفارش دهید که با نام کاین S شناخته می‌شود و پیشرانه‌ی آن توانایی تولید ۴۴۰ اسب بخار قدرت دارد. این مدل می‌تواند در عرض ۴.۹ ثانیه سرعت خود را از صفر به صد کیلومتر بر ساعت برساند که این شتاب در صورت وجود سیستم لانچ کنترل به ۴.۶ ثانیه کاهش پیدا می‌کند. گشتاور تولیدی این خودرو ۵۵۰ نیوتون متر است. این پیشرانه‌ی تویین توربو در دورهای بالاتر از ۳۰۰۰، آوا و غرشی برتر از پیشرانه‌ی سه لیتری دارد. البته صدای زیبای این پیشرانه‌ی V6 تنها صدایی است که در داخل کابین شنیده می‌شود. چون به دلیل عایق‌بندی بسیار عالی کابین، صدای جاده و باد به هیچ عنوان به درون کابین کاین نفوذ نخواهند کرد و عملکرد این خودرو از این نظر همانند خودروهای لوکس بازار است.
بالاترین نمونه‌ی کاین با قیمت ۱۲۵ هزار دلار عرضه می‌شود. این مدل به یک پیشرانه‌ی V8 توئین توربو به حجم چهار لیتر مجهز است که می‌تواند ۵۵۰ اسب بخار قدرت و ۷۶۸ نیوتون متر گشتاور تولید کند که ۳۰ اسب بخار بیشتر از قدرت تولیدی نسل قبل است. در حقیقت کاین توربوی جدید، قدرتی به اندازه‌ی کاین توربو S نسل قبل دارد؛ گرچه مدل قبلی به پیشرانه ۴.۸ لیتری V8 از نوع توین توربو مجهز بود که می‌تواند ۵۷۳ بخار تولید کنند. پورشه ادعا کرده بود که این خودرو می‌تواند در عرض ۳.۷ ثانیه سرعت خود را به ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برساند که در مقایسه، بهتر است بدانید کاین توربو S قبلی دارای شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر ۳.۸ ثانیه بود. بنابراین هیچ شکی وجود ندارد که در بین سه پیشرانه قابل سفارش برای کاین، این پیشرانه V8 بهترین آن‌ها است. ضمن اینکه از نظر نرمی کارکرد و صدای اگزوز نیز بهترین پیشرانه به شمار می‌آید. اما باید اشاره کرد که غرش و بلندی صدای آن به هیچ عنوان با پیشرانه‌های V8 AMG که دارای حجم یکسانی هستند قابل مقایسه نیست. پورشه برای این خودرو شاسی‌بلند آپشن‌های بسیاری عرضه می‌کنند که آن را تبدیل به یکی از کامل‌ترین شاسی‌بلند‌های موجود در بازار می‌کند. از آپشن‌های استاندارد این خودرو می‌توان به سیستم فرمان‌گیری هر چهار چرخ، آنتی‌رول‌بار فعال، تعلیق بادی با محفظه‌های سه‌گانه، لاستیک پیرلی پی زیرو، دیفرانسیل لغزش محدود با کنترل الکتریکی و سیستم تقسیم گشتاور مبتنی بر ترمز اشاره کرد. همچنین با توجه به اینکه شاسی هر سه مدل کاین با یکدیگر یکسان است، عملکرد آن‌ها در مسیرهای خارج از جاده بسیار نزدیک به هم است و قابلیت آفرود آن‌ها با یک دیگر دیگر تفاوتی ندارند.
پورشه در این خودرو از سیستم فرمان کمکی الکتریکی استفاده کرده است. اما برخلاف بسیاری از سیستم‌های فرمان الکتریکی، عملکرد فرمان پورشه بسیار دقیق و تیز است و حس خوبی به راننده منتقل می‌کند. درحالی‌که کاملاً می‌توانید متوجه شوید تایرهای جلو در چه وضعیتی قرار دارند؛ البته باید بدانید با یک SUV طرف هستید که ۴.۹ متر طول دارد. روی مدل‌های پایه کاین و مدل S تایرهایی با ابعاد ۲۵۵/۵۵R در جلو و ۲۷۵/۵۰R۱۹ در عقب استفاده شده است. اما مدل توربو دارای تایرهای پهن‌تری است؛ به‌طوری که ابعاد تایرهای آن در محور جلو ۲۸۵/۴۰R۲۱ و در عقب ۳۱۵/۳۵R۲۱ است.
همانطور که بیان شد. این خودرو به سیستم چهار چرخ فرمان‌گیر مجهز است و که در سرعت‌های پایین چرخهای عقب در جهت خلاف چرخهای جلو زاویه می‌گیرند که این ویژگی می‌تواند شعاع گردش خودرو را کاهش دهد و مانورپذیری آن را در فضاهای کوچک بهبود ببخشد. اما در صورتی که پای خود را بروی پدال گاز فشار دهید و سرعت خودرو را افزایش دهید. عملکرد این سیستم متفاوت است و چرخهای عقب موازی چرخهای جلو زاویه می‌گیرند. این خودرو به میزانی پایداری بالا دارد که حتی می‌توانید با آن اقدام به دریفت زدن کنید؛ اما قبل از آن باید بتوانید سیستم کنترل پایداری پورشه را خاموش کنید. این سیستم که با نام PSM یا مدیریت پایداری پروشه شناخته می‌شود. دارای یک کلید کنترل روی کنسول مرکزی است در صورتی که این کلید را یک بار فشار دهید، سیستم کنترل پایداری خودرو در حالت اسپرت قرار می‌گیرد و دخالت کمتری در رانندگی شما می‌کنند؛ اما همچنان فعال است و در مواقع خطر وارد عمل خواهد شد و اگر چند ثانیه کلید آن را نگه دارید. این سیستم به‌طور کامل خاموش می‌شود.
همچنین باید اشاره کرد که آنتی‌رول‌بارهای فعال و تعلیق بادی سه محفظه سیستم کنترل پایداری پورشه در هماهنگی کامل هستند و روی عملکرد آن نیز تأثیر می‌گذارند و به این ترتیب، این خودرو در پیچ‌ها هیچگونه زاویه‌ای به خود نمی‌گیرد در این بین نباید از نقش سیستم‌های الکتریکی بسیار پیشرفته این خودرو نیز غافل شد؛ چرا که وجود این سیستم‌ها تأثیر بسزایی بر هندلینگ و پایداری این خودرو بر روی جاده گذاشته است. در عین حال معمولا نمی‌توانید دخالت این سیستم‌ها را در رانندگی احساس کنید. در این بخش باید گفت که کاین رفتاری شبیه به خودروهای سدان دارد تا یک خودروی شاسی‌بلند.
پورشه در این خودرو سیستم ترمز جدیدی نیز تعبیه کرده است که روی دیسک‌های ترمز آن لایه‌ای از تنگستن قرار دارد. پورشه این دیسک ها را با نام PSCB معرفی کرده که مخفف ترمزهای با سطح پوشیده‌ی پورشه است. مزیت این نوع ترمز این است که دیسک آن با لنت‌ها تماس و اصطکاک بیشتری دارد و به این ترتیب عملکرد سیستم ترمز بهبود پیدا کرده و عمر آن ۳۰ درصد نسبت به ترمزهای عادی بیشتر است. پورشه این ترمزها را روی مدل توربو S به‌صورت استاندارد عرضه می کنند؛ اما برای اینکه این سیستم ترمز را برای مدل پایه و توربو داشته باشید باید مبلغ ۳۴۹۰ یورو پرداخت کنید. بخش دیگر این سیستم ترمز را کالیپرهای آن تشکیل می‌دهد که در محور جلو از نوع ده پیستونه‌ی یک‌تکه و در محور عقب از نوع ۴ پیستونه هستند؛ البته می‌توان با پرداخت مبلغ ۹۰۰۰ دلار دیگر، سیستم ترمز کربن سرامیکی نیز برای این خودرو سفارش داد؛ هرچند سیستم ترمز استاندارد این خودرو آنقدر قوی است که در هنگام رانندگی نمی‌توان چندان تفاوتی بین این سیستم‌ها قائل شد و ترمزها کاملاً از پس متوقف کردن خودرو برمی‌آیند.
همانند دیگر نمونه‌های پورشه، کلید استارت این خودرو در سمت چپ فرمان قرار دارد که عادت کردن به آن نیاز به اندکی زمان دارد. بیشتر بخش‌های کابین با مدل پانامرای جدید یکسان است و در داخل کابین از یک نمایشگر لمسی ۱۲.۳ اینچی استفاده شده است. ضمن اینکه کلیدهای حاشیه این نمایشگر از نوع لمسی هستند. برخلاف مدل قبلی، دیگر شاهد استفاده از کلیدهای فیزیکی بسیار زیاد در اطراف دسته دنده نیستیم و کلیدهای لمسی جای کلیدهای فیزیکی را گرفته‌اند. آشنایی به منوها و کارکرد نمایشگر لمسی این خودرو بسیار آسان است و زمان زیادی نخواهد گرفت. پاسخگویی آن و آیکون‌ها نیز بسیار دلچسب هستند. پورشه سیستم‌های خروجی‌های سیستم تهویه را به‌صورت هوشمند طراحی کرده است و از طریق همین مانیتور نیز می‌توانید آن‌ها را کنترل کنید و تغییر وضعیت خروجی های هوا همانند باز و بسته کردن و حرکت آن‌ها را از همین نمایشگر لمسی انجام دهید.
درهای عقب این خودرو سایز بزرگی دارند و بدین ترتیب ورود و خروج ردیف دوم صندلی‌ها بسیار آسان صورت می‌گیرد. در داخل کابین از صندلی‌های کاملا اسپرت استفاده شده است. البته باید اشاره کرد که صندلی وسط ردیف عقب چندان راحت نیست و فقط باید برای زمان و مسافت‌های کوتاه از آن‌ها استفاده کرد. پورشه فضای صندوق بار کاین را نسبت به نسل قبلی اندکی افزایش داده است تا به این ترتیب فضای کاربردی‌تری در اختیار مصرف‌کننده قرار گیرد. همچنین باید به این نکته اشاره کنیم که مدل‌های اروپایی این خودرو فاقد لاستیک زاپاس هستند؛ اما مدل‌های در نظر گرفته‌شده برای بازار ایالات متحده همچنان از لاستیک زاپاس برخوردارند.
در انتها باید گفت پورشه نسل جدیدی از کاین را عرضه کرده؛ اما همچنان مشخصه‌های اصلی یک پورشه کاین شامل هندلینگ بسیار بالا برای یک خودروی شاسی‌بلند و قدرت بسیار بالا و کابین لوکس را در این نسل حفظ کرده است. به این ترتیب دیگر ساخت یک خودروی شاسی‌بلند برای پورشه ریسک به‌حساب نمی‌آید و پورشه تبحر خود را در ساخت خودروهای شاسی‌بلند نشان داده و توانسته است تمامی محدودیت‌ها را در کاین جدید پشت سر بگذارد. گرچه کاین رقبای بسیار سرسختی همانند مرسدس ای‌ام‌جی و بی‌ام‌و و رنج روور دارد؛ اما می‌توان مطمئن بود که در این بازار یک میلیون دستگاهی، پورشه کاین نگرانی چندانی ندارد و به‌خوبی می‌تواند رقبای خود را کنار بزند.
