بازگشت مگس‌های سفید به پایتخت و درس سیاست برای عموم!
مگس‌های سفید (یا به عبارتی، سفیدبالک یا عسلک پنبه) که هرساله اواخر بهار از راه می‌رسند و بر تلخی‌های زندگی در کام شهروندان پرشمار تهران می‌افزایند، بار دیگر از راه رسیدند تا درسی فراموش ناشدنی به مردم بدهند.
به گزارش تابناک، بازگشت این گونه ریز و ذره‌بینی آنقدر مهم است که خبرش در مجلس شورای اسلامی هم بپیچد و انتقاد بیافریند. مثل انتقادی که یکی از اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس مطرح کرده و پیرو آن از شهرداری خواسته تا تدابیر لازم را برای مقابله با افزایش جمعیت این گونه اتخاذ کند.
جواد کاظم‌نسب الباجی به خانه ملت گفت: چندین سال است با هجوم مگس‌های سفید در پایتخت مواجه هستیم، اما متاسفانه تاکنون اقدامات مناسب برای کنترل جمعیت آن‌ها اتخاذ نشده است. مبارزه با اینت حشرات موضوع پیچیده و سختی نیست و با همکاری هماهنگ شهرداری، وزارت جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست کنترل و کاهش جمعیت آن‌ها تحقق می‌یابد.
وی با انتقاد از اینکه افزایش تعداد سفید بالک‌ها موجب آزار و اذیت شهروندان می‌شود، افزود: از آنجایی که استفاده از روش‌های شیمیایی مشکلاتی را برای سلامت شهروندان به وجود می‌آورد، بنابراین استفاده از روش‌های بیولوژیک باید در دستور کار قرار گیرد البته نصب برچسب‌های زرد نیز تا حدودی برای مقابله با افزایش جمعیت آن‌ها موثر است.
عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی، با تاکید بر لزوم اتخاذ تدابیر و روش‌های دائمی برای کنترل جمعیت سفید بالک‌ها، گفت: کارشناسان مرتبط با حوزه کشاورزی باید نسبت به بررسی روش‌های مناسب و دائمی برای مقابله با افزایش جمعیت مگس‌های سفید اقدام کنند.
اندک تاملی در باره تبدیل شدن مگس‌های سفید به دغدغه برخی نمایندگان مجلس کافی است تا دریابیم ماجرا تا چه اندازه جدی است. تبدیل یک مطالبه مردمی به درخواست نمایندگان مجلس از مسئولان. مطالبه‌ای که سال‌ها از طرح آن می‌گذرد، اما تاکنون به یافتن راه حل منجر نشده است. آن هم در شرایطی که هر ساله مگس‌های سفید از راه می‌رسند، ماه‌ها شهروندان را آزار می‌دهند و دست آخر، با رسیدن فصول سرد خود به خود از بین می‌روند.
اتفاقی که تکرار هرساله آن این سوال را به وجود می‌آورد که آیا به راستی مسئولان شهری و امثال دولت مردان توان مقابله با این حشرات را ندارند؟ دانشگاهیان چه؛ آیا آن‌ها هم راه حل را نمی‌دانند که سکوت پیشه کرده‌اند یا می‌دانند و منتظرند کسی سراغی از ایشان بگیرد و بعد در قامت قهرمان پا به میدان بگذارند؟ تجربیات دیگر کشور‌ها چه؟ آیا بررسی تجربیات دیگر کشور‌ها ممکن نیست؟
سوالات و ابهاماتی که به نظر می‌رسید امسال تا حدودی پاسخ یافته‌اند چراکه به تازگی اخباری منتشر می‌شد که حکایت از تلاش مسئولان برای پیشگیری از بازگشت این آفت‌ها به تهران داشت. از جمله خبری که در آن “درخت پالونیا” به عنوان قاتل مگس‌های سفید معرفی شده و وعده داده شده بود این درخت تزئینی در سطح شهر کاشته شود تا حشره مزاحم را جذب و نابود سازد.
وعده‌ای که مسئولان اصرار داشتند برتر از شیوه‌هایی مانند شست‌وشوی درختان و استفاده از چسب‌های زرد رنگ نابود کننده حشرات است، به ویژه آنکه پالونیا درختی زینی معرفی شده بود که با برگ‌های بزرگ و گل‌های خوشه‌ای به رنگ سفید مایل به بنفش، برای توسعه فضای سبز شهری مناسب است چراکه: در برابر کم‌آبی، خاک‌های آهکی و گچی، دود و هوای مناطق صنعتی مقاوم است.
علاوه بر این وعده، برخی اخبار حکایت از آن داشت که برخی مسئولانِ شهری توانسته اند شماری از کانون‌های آلوده به این حشرات را شناسایی کنند و پایش آن‌ها را در دستور کار قرار دهند تا مانع از بروز مشکل مگس‌های سفید شوند. علاوه بر این، اعلام شده بود که هرس درختان توت و زیتون به شکلی خاص و سلسله اقداماتی دیگر در دستور کار ایشان قرار گرفته تا مانع از تکثیر و شیوع مگس‌های سفید شود.
راهکار‌هایی که ظاهرا قرار نیست اثربخش‌تر از راهکار‌های مسئولان سابق شهری باشد. این را می‌شود از ورود مجلس به این ماجرا دریافت که نشان می‌دهد تغییر ترکیب شورای شهر و شهردار نتوانسته در مساله مگس‌های سفید تغییری به وجود آورد. تغییری که اگرچه بزرگ به نظر می‌رسید و حکایت از تغییر سمت و سوی سیاسی مجموعه مدیریت شهری تهران داشت، اما در عمل نتوانست بر آفت چندین ساله تهران در فصول گرم فائق آید!
درس بزرگی برای اهالی پرشمار تهران تا دریابند آنچه برای اداره شهر نیاز است، نه سمت و سوی سیاسی، که کارآمدی افراد است. کارآمدی‌ای از جنس بسیج همه ابزار‌ها برای از بین بردن یک آفت ناشناخته و بهره گیری از توان جامعه علمی در این خصوص که نه شورای شهر و شهردار سابق از خود نشان دادند و نه شورا و شهرداری فعلی.
