باب دیلن سخنرانی خود را به نوبل تحویل داد
ترانه‌سرای نامدار آمریکایی که به عنوان برنده نوبل ادبیات ۲۰۱۶ انتخاب شد، با ارایه متن سخنرانی خود به کمیته نوبل به سوال‌هایی که درباره اهدای این جایزه به وی وجود داشت، پرداخته است.
به گزارش بازتاب به نقل از نیویورک تایمز، پس از این که باب دیلن به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات انتخاب شده ، یک سوال اساسی برای همه ایجاد شد: آیا ترانه‌نویسی می‌تواند ادبیات محسوب شود؟ برای مثال آیا چهره شاخصی از کهکشان موسیقی پاپ می‌تواند وارد تالار مشاهیر بزرگ ادبی شود؟
در هر حال دیروز دوشنبه بنیاد نوبل اعلام کرد متن سخنرانی باب دیلن را دریافت کرده و به این وسیله او می‌تواند جایزه نوبل و مبلغ نقدی حدود ۹۰۰ هزار دلاری آن را دریافت کند.
این متن سخنرانی ۴ هزار کلمه‌ای است و بیان آن حدود ۲۷ دقیقه طول می‌کشد.
به این ترتیب دیلن نشان داد به این سوال که برای خیلی‌ها مطرح است فکر کرده و با سخنرانی خود از جزییات ادبی وموسیقایی خودش دفاع کرده است و نقطه پایانی بر همه این مراحل گذاشته است.
سارا دانیوس دبیر فرهنگستان سوئد خبر دریافت سخنرانی دیلن را اعلام کرد.
در متن صوتی این سخنرانی که برای آکادمی نوبل ارسال شده، دیلن متن سخنرانی‌اش را با پس‌زمینه‌ای از موسیقی بیان کرده است.
وی متن سخنرانی‌اش را با یادی از بادی هالی به عنوان قهرمانش شروع کرده که ارایه کننده موسیقی کانتری ، راک، ریتم و بلوز بود و الهام بخش دیلن در سال های اولیه زندگی‌اش شد. وی می‌گوید: اودرست در چشمان من زل زد و چیزی را منتقل کرد؛ چیزی که نمی‌دانستم چیست. و آن چیز مرا ناامید می‌کرد.
در این سخنرانی دیلن درباره ارتباط میان ترانه‌هایش و ادبیات سخن گفته است. دیلن گفت: «وقتی جایزه نوبل ادبیات گرفتم، در شگفت بودم چه رابطه‌ای میان ترانه‌های من و ادبیات وجود دارد».
وی به خواندن رمان‌های کلاسیک چون «موبی دیک» نیز اشاره کرده و آن را وسیله‌ای برای بیان صداهای شخصیت و بازتولید موضوع یا تم از طریق روایت خوانده است. او از «ایهب» شخصیت این رمان یاد کرده که با قایقش به گورهایی خیس و پرآب می‌زند و در آب با تابوت خود شناور می‌ماند.
وی از «در جبهه غرب خبری نیست» هم یاد کرده که کتابی است که تصویری از جهنم جنگ را ارایه می‌کند و نقش هنرمند و اثر مستند را در ارایه آن به دنیا نشان می‌دهد.
وی از «دن کیشوت» هم یاد کرده و در نهایت می‌پرسد معنی همه اینها چیست؟ با این حال او از ارایه پاسخ مستقیم به این سوال طفره می‌رود اما درباره ترانه حرف می‌زند ومی گوید ترانه ادبیات نیست، رمان ونمایشنامه و اشعار اساطیری و حماسی نیست.
وی می‌گوید لزوما نباید یک کتاب شعر یا یک ترانه را فهمید چرا که ترانه‌ها نوشته می‌شوند تا به صورت آوازی خوانده شوند نه این که آنها را روخوانی کنید.
وی یادآوری می‌کند که بابابزرگ ادبیات غرب ترانه‌سرا، شاعر و نویسنده بود و می‌نویسد: یک بار دیگر به هومر چنگ می‌زنم. او می‌گوید «در من بخوان، اوه الهه موسیقی و از ورای من داستان بنویس»
سارا دانیوس در این باره گفته است: این سخنرانی فوق‌العاده و شیوا است.
دیلن در ماه آوریل مدال و دیپلم نوبل را دریافت کرد اما برای دریافت جایزه نقدی باید سخنرانی خود را ارایه می‌کرد
