این صفحه تلویزیون است یا میز قمار؟
اگر تا چند سال پیش برای قمارکردن باید به قمارخانهها سر میزدید، با فراگیرشدن مسابقات پیامکی و اپلیکیشنی، بسیاری از مردم وارد حوزه قمار شده و بیآنکه خود بدانند روز و شب پای اپلیکیشن و پیامکهایی نشستهاند که به آنها وعده میدهد با ورود به این ساز و کارها و پیش رفتن در ساختارهای طراحی شده، میتوانند یک شبه ره صد ساله را طی کنند.
قماربازی فقط مخصوص گروههای خاصی از جامعه بود، با فراگیرشدن مسابقات پیامکی و اپلیکیشنی که خیلیهایشان ساعات طولانی از برنامههای رسانهها را در اشغال خود دارند، بسیاری از مردم وارد حوزه قمار شده و بیآنکه خود بدانند روز و شب پای اپلیکیشن و پیامکهایی نشستهاند که به آنها وعده میدهد با ورود به این ساز و کارها و پیش رفتن در ساختارهای طراحی شده، میتوانند یک شبه ره صد ساله را طی کنند.
ماشین رؤیاسازی!
تغییر نگاه به سمت و سوی سیاستهای لیبرالی را میتوان به روشنی در سیاستهای رسانهای دنبال کرد. برنامههای تلویزیونی مدتهاست از ساز و کار اصلی خود خارج شدهاند و به دام کمپانیهای تبلیغاتی افتادهاند. همچنان که اپراتورهای تلفن همراه به عنوان رسانههای نوین و همیشه در دسترس به فضایی برای ایجاد عطش باور به «شانس» درآمدهاند و درآمدشان از طریق فروش شماره تلفن و اطلاعات مخاطبان به شرکتهای تبلیغاتی و کمپانیهای رؤیاسازی و پیشبینی تأمین میشود.
اوج این ماجرا در مسابقات جامجهانی فوتبال، انواع و اقسام برنامهها، نرم افزارها و اپلیکیشنهای پیشبینی دیده شد اما این پایان ماجرا نبود. انگار سودهای میلیاردی این مدل برنامهسازی زیر دندان شرکتهای سازنده و سازمانها حسابی مزه کرده تا جایی که حالا میتوان به جرئت ادعا کرد، ۹۰ درصد برنامههای رسانه ملی و درصد بالایی از پیامکهای ناخواستهای که به تلفن همراه ما ارسال میشود، همگی در ظاهر مسابقههایی هستند که شما را وارد دور باطل رؤیای «برنده شدن» میکنند و اپراتورهای تلفن همراه و مسئولان صدا و سیما هم دودستی زمان و آنتنشان را در اختیار این قمارخانهها قرار میدهند.
ترویج بخت آزمایی در صدا و سیما
این مسئله اعتراض علما و مراجع تقلید را در پی داشته است، به گونهای که آیت الله مکارم شیرازی اینگونه توضیح میدهند: «بدون اینکه اسم دستگاهی را ببرم اگر یک دستگاهی پیدا شود، سؤالاتی مطرح کند و بگوید هرکس جواب بدهد ما جایزه میدهیم، آیا درست است یا نیست؟ سؤالات نیز باید معقولانه باشد چراکه گاهی اوقات حتی سؤالات مذهبی نامعقولی مطرح میکنند.
فرض بگیریم سؤالات خوب، اگر پول جوایز را از خودشان بدهند اشکالی ندارد، در واقع میخواهند برای کار خیر و مسائل علمی و آموزشی خرج کنند، در اینجا مانعی ندارد، اما اگر پول را از شرکتکنندگان بگیرند کما اینکه عده زیادی به روشهای مختلف این کار را میکنند و غالباً بخش اعظم پول به جیب برگزارکننده مسابقات میرود و درصد اندکی به شرکتکنندگان میدهند، در اینجا هر دو حرام میشود. بنا به تأکید این مرجع تقلید این مسئله نوعی بختآزمایی و قمار است.»
رهبر معظم انقلاب نیز روز گذشته در دیدار با هزاران نفر از کارگران با تأکید بر اینکه نباید فرهنگ نشستن و انتظار ثروت بادآورده را در مردم ترویج کنیم، فرمودند: «باید فرهنگ کار، تولید و تلاش را ترویج دهیم و روحیه انتظار برای ثروت بادآورده را از بین ببریم و روشهایی شبیه بختآزمایی را ترویج نکنیم که دستگاههای مختلف از جمله صداوسیما باید متوجه این معنا باشند.»