اگر روحانی شکست خورده بود و طرفدارانش یکی ازحرفهای امروز حامیان رئیسی را می زدند،باآنها چه می کردید

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:پس از حضور تاریخی و گسترده‌ی ملت ایران پای صندوق‌های رای انتظار این‌ بود که رقبای سیاسی با پذیرش اصول بازی به “تصمیم ملی”احترام گذاشته و در راستای تامین اهداف ملی،به منتخب مردم، تبریک می‌گفتند و برای کمک و همکاری با او اعلام آمادگی می‌کردند.ولی جای بسی تاسف که انتظارات شگفت‌آور دیگری را عنوان کرده‌اند.

بر زبان راندن برخی از عبارات و تعبیرات و توقعات عجیب و غریب توسط برخی از بزرگان این جناح فکری، بر شگفتی و حیرت عمومی افزوده است! این که آرای نامزد منتخب مردم؛ آرای سیاه، غیر انقلابی و حتی حرام بوده و آرای نامزد غیر منتخب،تماما” پاک و حلال بوده! و با این حکم و استدلال، در ملاقات با شورای نگهبان درخواست کرده‌اند که دو میلیون از آرای فلانی کم کند و سه میلیون به آرای فلانی اضافه کند!!

تبعات منفی این نظرات محیرالعقول زمانی دوچندان می‌شود که گویندگانش از صاحب منصان روحانیت و دارای جایگاه و صاحب کرسی وعظ و خطابه‌اند!

واقعا”این ابهامات و تشویش افکار عمومی را چه کسانی باید پاسخگو باشند؟! مگر شورای محترم نگهبان مسول کاهش و یا افزایش آرای مردم است؟! یعنی به راحتی می‌توانیم به آرای مردم،دستبرد بزنیم؟! ترکیب آرای مردم را دستکاری کنیم؟! آیا این، شائبه سازی و زیر سوال بردن مشروعیت همه‌ی انتخابات گذشته‌ی نظام نیست؟!

پس چرا برای نامزدهای معترض حوادث سال 88 حکم اعدام صادر می‌کنید که مشروعیت انتخابات را زیر سوال برده‌اند،شائبه سازی کرده‌اند و تشویش افکار و اذهان عمومی نموده‌اند؟! اگر فرضا”امروز دکتر روحانی شکست خورده بود و برخی از هواداران او، نسبت بسیار نازلی از این ادعاها را مطرح می‌کردند شماها چگونه برخورد می‌کردید و چه موضعی می‌گرفتید؟! آیا این توقعات شما نشان نمی‌دهد که آرای مردم را تزیینی می‌دانید و برای آن ارزشی قائل نیستید؟!
مگر شماها توقع ندارید که نباید طوری حرف بزنیم که مخالفین و دشمنان، حتی نتوانند کوچک‌ترین سوءاستفاده‌ای بکنند؟! مگر شماها ادعا ندارید که تسلیم محض و بدون چون و چرای ولایت هستید،آیا چقدر فکر می‌کنید که رهبر معظم انقلاب با این سخنان و خواسته‌های شما،توافق دارند؟! مگر امام خمینی (ره) نفرمود که: « میزان،رای ملت است.»؟! مگر رهبر معظم انقلاب در این سال‌های اخیر بارها تاکید نکرده‌اند که: « آرای مردم؛امانت و حق‌الناس است،در حفظ و حراست از آن بکوشید.»؟! مگر رهبر انقلاب نفرموده‌اند که هر کس در این انتخابات در برابر رای مردم بایستد سیلی خواهد خورد؟

با چه معیار و شاخصه‌هایی، آرای 24 میلیونی رئیسجمهور منتخب را “سیاه و حرام” می‌دانید! در صورتی که در صندوق ویژه مراجع قم، آرای روحانی قابل ملاحظه بوده است! علاوه براین، خیل مردمی از روستائیان فهیم و مومن علیرغم وعده وعیدهای شما مبنی بر چند برابری یارانه و تسهیلات، به شما اقبال نکردند! آرای این همه آحاد ملت اعم از شهری، روستایی، کارگر، کارمند، کشاورز، هنرمند، ورزشکار، زن، مرد، پیرو جوان که غالبا” از اقشار آگاه و مطلع دانشگاهی، تحصیل کرده، فرهیختگان، نخبگان،اساتید،مراجع، طلاب، دانشجویان،اصحاب فکر و اندیشه و رسانه و… را چگونه غیر موجه و سیاه ارزیابی می‌کنید؟! در این مقال قرار نیست در خصوصاستفاده‌ی ابزاری از مقدسات برای جمع‌آوری آرا و”کیفیت سنجی” و “ارزش گذاری” آرای متخذه طرفین، نظری داده شود ولی بدون تردید افکار عمومی و خرد جمعی بدرستی، ارزش و وزن آرا را می‌داند.

از نقطه نظرات آسیب‌شناسی سیاسی، شما دو مشکل عمده دارید که اگر برطرف نکنید، تا آینده‌های دور نیز اقبال عمومی را نخواهید داشت؛ یکی این که از “واقع‌گرایی”،گریزان هستید و در تخیلات بسر می‌برید و دیگری اینکه در یک تقسیم بندی نادرست و ناصواب؛ خودتان را “خیر مطلق” و دیگران را “شر مطلق”می‌دانید! و کسانی را که چون شما فکر، اندیشه و انتخاب نمی‌کنند؛ دگر اندیش، گمراه و منحرف می‌دانید و طبعا” آرای‌شان را نیز که بر غیر شما تعلق گرفته؛ سیاه و حرام می‌دانید! و اگر این‌گونه است چگونه می‌خواهید چند میلیون از این آرای حرام را روی آرای حلال‌تان بریزید و آرای‌تان را تا حدودی بالا ببرید؟!چگونه قابل تفکیک است؟! بااین اوصاف، حسرت آرای حرام دیگران را داشتن، چگونه قابل توجیه و پذیرش است؟! ملاک، مبنا و معیار در این تقسیم¬بندی¬ها کجاست؟!