اکران فیلم خارجی راه نجات سینمای پساکرونای ایران

کرونا برای سینمای ایران که قویا متکی به پول دولت و بهره‌گیری از وام‌های صنفی است، تیر خلاص است. حال که بازگشایی سینماها در دستور کار قرار گرفته و سامانه سمفا نیز اخیرا رونمایی شده بد نیست دوباره تابوی همیشگی سینمای این ۴۰ سال، مورد بررسی جدید قرار گرفته و شکسته شود. این تابو چیزی نیست جز اکران فیلم خارجی. تهیه کننده دولتی می‌تواند تعدادی فیلم خارجی خوب که با فرهنگ ما نیز هم‌خوانی دارد از بازار سینمای جهان بخرد و طبق روال قانونی و با حمایت سازمان سینمایی در اختیار سینماداران قرار دهد.

اکران فیلم خارجی در دوران پساکرونا می‌تواند برای سینمای بومی ما زمان بخرد. تجربه نشان داده مخاطب قشر متوسط در هر حالی از اکران فیلم خارجی فاخر بسیار استقبال می کند. یکی از موفقترین تجربه‌ها و متاسفانه آخرین آن نمایش فیلم هوگو مارتین اسکورسیزی در پردیس های نونوار و تازه افتتاح شده تهران در ۱۰ سال پیش بود.

در این روزها برخی فیلم‌های در حال انتظار اکران، پیه ۶ ماه محرومیت از اکران را به تن مالیده‌اند و حاضر به اکران آثارشان به صورت آنلاین نشدند. با باز شدن تدریجی سینماها در روزهای اخیر نیز به یقین می‌توان مشاهده کرد تب و تاب رفتن به سینماها فروکش خواهد کرد. خانواده‌ها حاضر به رفتن به سینماها نیستند و بنا بر آمار و ارقام عمده مخاطبان این هفته سینماهای تهران جوانان ۲۰ تا ۳۵ بودند.

رشد مرگ و میر کرونا با ایستایی ۳ رقمی و همچنین اعلام آمار مبتلایان جوان و فوتی‌های جوان به سبب کرونا این قشر را نیز به فکر فرو خواهد برد. این وسط سینمادار، صاحب فیلم و مجموعه‌ای از افراد ضررو زیان قطعی می‌بینند. پیش از این اصل کلام مخالفان اکران فیلم‌های خارجی به همان حرف‌های همیشگی ترس از ورشکستگی سینمای داخلی ختم می‌شد. با این مطلع تکراری که در سینمایی که به نان شبش محتاج است؛ وارد کردن یک رقیب؛ در هر حد و اندازه‌ای که باشد، باعث سقوط بیشتر است و سری که درد می کند؛ زدن چند پس گردنی محکم؛ ظلم و جفای بی‌حدی است که گریبان ظالم را خواهد گرفت و در این میان معلوم است که به زعم مخالفان؛ مظلوم تهیه کنندگان سینما و ظالم؛ فیلم خارجی بود. اما در همیشه به روی یک پاشنه نمی چرخد. حالا همان هوو و همان رقیب می تواند مایه حیات و نوشداروی حقیقی و در زمان مناسب باشد. اکران فیلم خارجی برای حداقل تا آخر شهریور ۹۹ می‌تواند دلیلی برای بقای سینمای ایران باشد.

به گزارش همشهری آنلاین، فیلم خارجی با اکران در دوره پساکرونا ایجاد شغل می‌کند. تنور اکران را گرم نگه می‌دارد. فیلم‌های در نوبت اکران را در آب نمک می خواباند، و مهم تر اینکه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از سوی مخاطبان، آنها دوباره به سمت و سوی پردیس‌های سینمایی خواهند رفت تا فیلم خارجی فاخر ببینند.. اکران فیلم خارجی در دوران پساکرونا برای سینمای ایران زمان خواهد خرید. زمانی طلایی که سبب تخفیف ضرر و زیان مادی و معنوی حاصل از ظهور و بروز کرونا برای آن بوده است.