انتخابات، افساری برای کنترل ماجراجویی های ترامپ علیه ایران

د. عصام نعمان در القدس العربی نوشت: عصر روز برگزاری نشست جی 20 در ژاپن، دونالد ترامپ هشدار داد که هر گونه حمله ای به منافع آمریکا با واکنش شدید و کوبنده ای مواجه می شود.

به گزارش بازتاب؛ در ادامه این مطلب آمده است: اما آیا ایران به ابزارهای جنگی آمریکا، زمانی که برای تجاوز به آن و نقض حق حاکمیتش به کار گرفته شدند، حمله نکرد و باعث ساقط شدن پهپاد جاسوسی واشنگتن نشد؟

واقعیت آن است که ترامپ فعلا به دنبال جنگ نیست؛ به این دلیل که هزینه زیادی در بردارد و علاوه بر این، وی معتقد است که تحریمهای اقتصادی موثرتر و کم هزینه تر است. مهمتر از همه آنکه جنگ می تواند باعث از دست رفتن شانس ترامپ برای پیروزی دوباره در انتخابات باشد.

ترس نتانیاهو نیز از جنگ، کمتر از ترامپ نیست؛ چرا که او هزینه سنگین درگیریهای مرزی با گروههای مقاومت در نوار غزه، که به دنبال انتخابات اسرائیل اتفاق افتاد را به خوبی درک کرده است.

ترامپ و نتانیاهو در شبکه های اجتماعی همچون دو «باز» هستند؛ اما تهدیداتشان را لزوما عملی نمی کنند. اگر هم چنین کنند، به شکلی وارد عمل می شوند که مجبور به تحمل عکس العمل و پاسخ شدید دشمن در دامنه ای گسترده نشوند. آنها به خوبی با شیوه فرسایشی در طولانی مدت آشنایی دارند و تنها در صورتی وارد جنگ می شوند که مطمئن باشند پیروز میدان خواهند بود؛ آنچه که به لحاظ امنیتی تا کنون محقق نشده است.

ترامپ اخیرا دریافته است که رفتارهای عجیب و غریب و برخوردهای بدش با معاونان، باعث تقویت دشمنان سیاسی وی شده و آنها را برای دادن پاسخی محکم جری کرده است. انتخابات دوره بعدی ریاست جمهوری، تبدیل به افساری برای کنترل حماقتها و ماجراجویی های ترامپ شده است و چه بسا آگاهی او از نتایج آخرین نظرسنجی که حکایت از نرسیدن به رتبه سوم در بین نامزدهای دموکرات یا جمهوری خواه داشت، باعث شود رئیس جمهور فعلی آمریکا محافظه کار تر و آرامتر رفتار کند.

شکی نیست ترامپی که رویای قدرتمندتر کردن آمریکا را در سر دارد، اهمیت زیادی به پیروزی در دور دوم ریاست جمهوری خود داده و تمام تلاشش را می کند تا حداقل برای مدتی از انجام رفتارهای نامتعارف و عجیبش دست برداشته و خود را در معرض تمسخر منتقدان و مخالفانش قرار ندهد.

اما این مهار موقتی به معنای توقف تجاوزهای ترامپ یا نتانیاهو نیست؛ این دو یک عقیده نژاد پرستی دارند که بر مبنای آن، باید دشمن را در حالت فرسایشی قرار دهند؛ به نحوی که مانع از رشد توانایی های آن شوند. در همین راستا، این دو تن در مورد محاصره فلسطین و هم پیمانان عربشان اتفاق نظر دارند و تلاش می کنند آنها را درگیر جنگ های داخلی و فتنه های مذهبی و طایفه ای کرده و با درگیری های مسلحانه مشغول کنند؛ تا به این شکل باعث عدم همبستگی و اتحاد آنها شوند.