امتحان بزرگ عارف شروع شده است / جای خالی حداد عادل کاملا محسوس است / ژنرال های اصولگرا چرا سکوت کرده اند ؟
می گویند این یک تاکتیک منحصر به فرد از سوی مشاوران دولت است . می گویند سرنوشت این وزارتخانه در گرو نحوه عملکرد اصلاح طلبان در قبال رای اعتماد به سایر وزراست . کسی چه می داند شاید این گمانه تنها حدس و گمانی باشد به اعتبار همان حدس وگمان های دیگر !
لیست کابینه جدید بالاخره به مجلس رسید . می گفتند شاید اسامی حتی در آخرین لحظات تغییر کند اما هیج خبری نشد ؛ روحانی بر سر حرف خود ماند .
حالا هر چه هست بهارستان یک روز شلوغ را پشت سر گذاشته و یک روز پر اهمیت دیگر را آغاز کرده است . وزرای پیشنهادی به خط شده اند و نگاهشان را به جایگاه سخنوران صحن علنی دوخته اند . به اینکه علیه شان چه می گویند و مدافعان چگونه به حمایت اقدام خواهند کرد.
در این میان اما در کنار متن این جلسات علنی حاشیه هایی وجود دارد که گاها حتی از متن هم مهمترند . حاشیه هایی که بعضا دلیل رخدادهای قابل توجه این جلسات هستند . می توان برخی از آنها را برشمرد.
1- مورد عجیب عارف : وقتی به پارلمان رفت خیلی ها فکر می کردند او جای مهمی در مجلس خواهد داشت . می گفتند حرف ها و اکت های مهم خواهد داشت و تبدیل به ستاره بهارستان می شود . او اما آرام تر از این حرف ها بود . بهارستان صدای او را تا کنون بسیار کم شنیده و اصلا تریبون های مجلس عادت نکرده اند به اینکه صدای او را پخش کنند .
از نکات قابل توجه جلسه روز قبل اما ظهور یکباره محمد رضا عارف بود . او آمد و به دفاع از کابینه پرداخت . این حضور برای خیلی ها تازگی داشت شاید برای خود او هم ! باید منتظر ماند و دید آیا او که در جایگاه ریاست فراکسیون امید قرار گرفته حاضر است یا می تواند این بار فراکسیون را در مورد نوع مواجهه با کابینه هماهنگ کند یا این که نه ما شاهد حضور و سخنرانی اعضای فراکسیون امید در مقام منتقدان لیست آن هم در صحن علنی خواهیم بود ؛منتظر می مانیم و می بینیم .
2-صندلی خالی آقای دکتر :فعلا و تا اینجای کار یک نکته نمایان شده است ؛ اصولگرایان مخالف دولت درون پارلمان نتوانسته اند مرکز گرایی خود را حفظ کنند. نوعی شلختگی دیده می شود و مدلی از نابسمانی خودنمایی کرده است . برخی مخالفند و برخی به هر دلیلی موافق لیست شده اند . آن ها لابد با این وضعیت نمی توانند خاطره مجلس نهم را زنده کنند . همان پارلمانی که به افرادی از لیست کابینه روحانی نداد . رای عدم اعتمادی که از ارقام و تعدادش می شد کاملا حس کرد ناشی از یک کار فراکسیونی است . همین جاست که می توان گفت :«آقای دکتر حداد عادل جای خالی شما کاملا در این پارلمان حس می شود !»
3-یک شایعه جدید:نکته لیست ارایه شده به مجلس این است که گزینه پیشنهادی وزیر علوم معرفی نشده است . حرف و حدیث در این مورد زیاد است . برخی می گویند گزینه روحانی تحت فشار بوده ، برخی می گویند خود روحانی تحت فشار بوده حتی کار را به جایی رسانده اند که نام میرزاده هم به عنوان وزیر علوم به میان آمد .
در این میان گمانه دیگری هم هست که در برخی محافل سیاسی سینه به سینه نقل می شود . می گویند این یک تاکتیک منحصر به فرد از سوی مشاوران دولت است . می گویند سرنوشت این وزارتخانه در گرو نحوه عملکرد اصلاح طلبان در قبال رای اعتماد به سایر وزراست . کسی چه می داند شاید این گمانه تنها حدس و گمانی باشد به اعتبار همان حدس وگمان های دیگر !
4-حامی قدیمی :آقای دکتر علی لاریجانی تا اینجای کار ، یعنی از همان ابتدای ریاست جمهوری حسن روحانی در سال 92 تا امروز از مدافعان و حامیان آقای روحانی بوده است .هر وقت روحانی روزگار برایش سخت شده این علی لاریجانی بوده که در یاری رساندن به او پیش رو تر از سایرین بوده است . حالا هم که لیست کابینه به مجلس رسیده است با همنی خاطره ای که از او به جا مانده باز چشم ها به او دوخته شده ؛ همین هم هست که می گویند روحانی این روزها برای گرفتن رای اعتماد کابینه اش چندان استرس و دلهره ای ندارد .
5-سکوت نامحدود :اما نکته آخر این است که سکوت سنگین ژنرال های اصولگرا که معمولا پیش قدم اند برای اظهار نظر در خصوص وقایع روز ، کمی عجیب و غیر منتظره شده است . آنها اصلا حرف نمی زنند ؛ گویی در تابستان به خوابی زمستانی فرو رفته اند. هر چه هست آنها به تماشا نشسته و ترجیح داده اند با چراغ های خاموش حرکت کنند . آنها که این ژنرال ها را می شناسند می دانند پشت این سکوت طوفانی است . پس آنها که لبخندی از رضایت دارند و فکر می کنند دل این ژنرال ها با حسن روحانی صاف شده چندان به تداومی این دخوشی فکر نکنند . همین روزهاست که این اصولگرایان منتقد و معترض دوباره دنبال خبرنگارها باشند .
بهارستان روزهای مهمی را پشت سر می گذارد . باید منتظر اتفاقات تازه ای باشیم .
