التهاب پیشرفته انگل مالاریا را کند می کند

اغلب اتفاق نمی‌افتد که التهاب فوایدی داشته باشد. در واقع با بیماری قلبی، دیابت، سرطان و بیماری‌های خودایمنی مرتبط است. اما یک مطالعه جدید ممکن بوده استفاده مثبت از پاسخ طبیعی بدن به محرک‌ها را نشان دهد.

بازتاب-محققان دریافته‌اند که التهاب منجر به تغییراتی در ساختار پلاسمای خون می‌شود که رشد انگل‌هایی را که باعث مالاریا می‌شوند، کند می‌کند. آنها امیدوارند که کشف آنها روزی برای کنترل یا حتی پیشگیری از بیماری مورد استفاده قرار گیرد. عفونت مالاریا به صورت دوره‌ای ایجاد می‌شود. پس از نیش پشه آلوده به انگل‌های پلاسمودیوم، انگل‌ها ابتدا سلول‌های کبد را به صورت اسپوروزوئیت آلوده می‌کنند و به شیزوت تبدیل می‌شوند که پاره شده و انگل‌های به نام merozoites را آزاد می‌کنند.

سپس مروزوئیت‌ها گلبول‌های قرمز را آلوده می‌کنند، جایی که از تروفوزوئیت‌ها به شیزونت بالغ می‌شوند، سلول‌ها را باز کرده و مروزوئیت‌ها را آزاد می‌کنند که با حمله به سایر گلبول‌های قرمز خون به چرخه ادامه می‌دهند. با استفاده از یک مدل موش، تیمی به سرپرستی محققان مؤسسه دوهرتی در ملبورن و مؤسسه کربی در سیدنی دریافتند که وقتی سیستم ایمنی باعث التهاب می‌شود، ترکیب شیمیایی پلاسما را تغییر می‌دهد و عوامل بازدارنده‌ای ایجاد می‌کند که مستقیماً انگل‌های مالاریا را مختل می‌کند. بلوغ در مرحله تروفوزوئیت در گلبول‌های قرمز.

اشرفول هاک، محقق مسئول این مطالعه گفت:

«اول، ما متوجه شدیم که التهاب در بدن مانع از بلوغ مرحله اولیه انگل‌ها می‌شود. ما همچنین متوجه شدیم که التهاب باعث تغییرات قابل توجهی در ترکیب پلاسما می‌شود. ما در واقع از بزرگی این تغییرات شگفت‌زده شدیم. با حفاری عمیق‌تر، موادی را در پلاسمای تغییر یافته یافتیم که به اعتقاد ما، ممکن است مانع رشد انگل در بدن شوند.

مایلز داونپورت، یکی دیگر از محققان این مطالعه، بیان داشت:

این مطالعه، در حالی که بر اساس مدل‌های حیوانی است، درک ما از مالاریا را گسترش می‌دهد. این بنیادی برای تحقیقات بیشتر در مورد مکانیسم‌های خاص درگیر در تعدیل بلوغ انگل توسط التهاب فراهم می‌کند و راه‌هایی را برای مطالعات آینده در جهت کشف عوامل بازدارنده شناسایی‌شده، تغییرات ژنتیکی و پیامدهای آن‌ها برای توسعه مالاریا باز می‌کند. در نهایت، هدف ما این است که روزی توسعه استراتژی‌های جدید بالقوه برای کنترل، پیشگیری و کاهش بار مالاریا را که بیش از 240 میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، آگاه کنیم.

حال باید دید این مطالعه چه کمکی در درمان بیماری کشنده مالاریا خواهد کرد.