التماس می‌کنم در خانه‌هایتان بمانید
محمد بنا سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود ضمن تاکید بر لزوم همراهی جدی تمامی مردم ایران برای گذر از این روز‌های تلخ و شکست ویروس”کرونا”، انتقاد‌های تندی را نسبت به کمبود ماسک و مواد ضدعفونی، مسافرت برخی از مردم به شمال کشور بر خلاف هشدار‌ها و همچنین هدر رفت ملیون دلاری در فوتبال ایران بدلیل بی کفایتی برخی مدیران مطرح کرد.
متن پیام منتشر شده محمد بنا به شرح زیر است:
خدایا خودت به داد این مردم نجیب برس! آقایانی که مدام در رسانه فریاد می‌زنید که داریم روزی انقدر ماسک تولید می‌کنیم، روزی انقدر لیتر ماده ضدعفونی کننده و هزار تا چیز دیگه، دستتون درد نکنه خب، پس کجان این تولیدات؟
این ماسک‌ها کجا میرن که مردم بی گناه گیلان که با بی مبالاتی خود ما اسیر و گرفتار شدن، هر روز باید ساعت‌ها دنبال یک دونه ماسک باشن؟
چه بلایی داریم سر خودمون میاریم؟
این دیگه خودزنیه به والله، خودزنی! ما‌ها که الان دسته دسته راهی مازندرانیم، میریم که چه کنیم؟ خوش باشیم؟ فرار کنیم از شرایط قرمز شهرمون؟
خب داریم بلا رو با خودمون می‌بریم سر اون بندگان خدا آوار می‌کنیم که آوار هم کردیم! اونم با امکانات محدود پزشکی، نبود تجهیزات و …
آقایون دولتی تو این شرایط بچسبید به درد مردم، تا کی این مردم باید چوب ندونم کاری‌های شما رو بخورن؟ الان تو این شرایط باید دغدغه ما چی باشه؟ میلیون دلارایی که باید از جیب مردم بدین مربیای خارجی، برانکو، ویلموتس و … کی قراره عبرت بگیرین؟
کی قراره دست اجنبی از جیب ما دربیاد؟ کی قراره پولای این مملکت برای مردم خودش خرج بشه؟ چرا باید تو این شرایط بحرانی، این همه فکر و خیال اضافی هم تحمیل بشه به مردم.
مردم عزیزم تو رو خدا بیایید تو این شرایط یه کم بهتر و قشنگتر فکر کنیم، بیشتر به فکر هم باشیم، اگر نمی‌تونیم دردی از هم دوا کنیم، درد مضاعف نشیم!
بیایید با فرهنگ خودمون شهرهامون رو قرنطینه کنیم، دستانمون رو بزاریم روی زانوهامون یه یا علی بلند بگیم. با همت و شعور و فرهنگ بالامون کمک کنیم تا این مسئله زودتر حل بشه و همگی به آرامش برسیم. تو را به خدا به فکر هم باشیم.
مردم عزیز مازندران، خراسانی‌ها، اصفهانی‌ها، شیرازی‌ها، مردم عزیز ایران!
من محمد بنا کوچک شما تا وقتی این ویروس در کشورم هست، به شهر‌های شمالی سفر نمی‌کنم، به هیچ شهری سفر نمی‌کنم، اصلا از خانه‌ام بیرون هم نمی‌روم! از همه کسانی که این متن رو می‌خونن عاجزانه خواهش می‌کنم در خانه‌هایتان بمانید و تا کار واجب و اضطراری ندارید از خانه بیرون نروید.
می‌دانم شرایط خیلی‌ها طوری است که باید سرکار بروند، از شما عزیزان دل می‌خوام مواردی را که روزی هزار بار تکرار می‌شود، رعایت کنید. اول به خاطر خودتان و خانوادهایتان و بعد به خاطر دیگران!
این چند وقت را سخت بگذرانیم، اصلا دو ماه فقط صدای همدیگر را بشنویم خیلی بهتر از این است که یک عمر حسرت دیدن عزیزانمون بمونه.
ممنونم از همه شما که به فکر خودتان و همنوعانتان هستید.
