افزایش گردشگران و چالش مدیریت پسماند در مازندران

در تعطیلات نوروز امسال، مازندران پذیرای موج عظیمی از مسافران بود و طبق آمار رسمی، بیش از ۱۳ میلیون نفر شب اقامت در این استان ثبت شد؛ عددی که گرچه محبوبیت این خطه را نشان می‌دهد، اما در عین حال بار سنگینی از پسماند و چالش‌های محیط‌زیستی را به همراه داشته است.

براساس برآوردها، اگر هر مسافر روزانه بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ گرم زباله تولید کند، حجم کل پسماند نوروزی در استان بین ۶۵۰۰ تا ۱۰۴۰۰ تُن خواهد بود؛ رقمی که مدیریت پسماند در استان را تحت فشار مضاعف قرار داده است. این در حالی است که مازندران پیش‌تر نیز با بحران‌هایی مانند دفن غیربهداشتی زباله و نشت شیرابه‌های خطرناک به منابع آبی دست‌وپنجه نرم می‌کرده است.

در حالی که مسئولان از حضور پرشمار گردشگران به‌عنوان یک دستاورد یاد می‌کنند، کارشناسان هشدار می‌دهند که بدون برنامه‌ریزی منسجم، این استقبال به تهدیدی برای محیط‌زیست تبدیل خواهد شد. عزیر عابسی، دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بحران پسماند در مازندران را یک مسئله ملی دانست و اظهار کرد: شهرهای غربی مازندران مانند رامسر، چالوس و متل‌قو بار اصلی این بحران را به دوش می‌کشند.

او با اشاره به افزایش دو برابری تولید زباله در تعطیلات گفت: بسیاری از گردشگران مواد خوراکی و نوشیدنی همراه دارند و زباله‌هایی چون پلاستیک، فلز و شیشه تولید می‌کنند، اما زیرساخت‌های لازم برای جمع‌آوری و بازیافت این زباله‌ها در استان وجود ندارد. صنایع بازیافت نیز بسیار محدود هستند و بسیاری از مواد باید به استان‌های دیگر مانند قزوین یا اصفهان منتقل شوند، که این موضوع هزینه‌های حمل و نقل را بالا می‌برد.

عابسی افزود: اگرچه راهکارهایی چون احداث زباله‌سوز، دفن ایمن و تفکیک زباله از مبدأ مطرح شده‌اند، اما این طرح‌ها به دلیل نبود مدیریت شفاف و توانمند، همچنان اجرایی نشده‌اند. او تأکید کرد که شیرابه‌های سمی زباله‌ها تهدیدی جدی برای منابع آب و خاک استان هستند و تاکنون اقدامات مؤثری برای مهار آن‌ها صورت نگرفته است.

وی ضمن انتقاد از عدم حمایت دولت، گفت: وقتی درخواست بودجه می‌دهیم، پاسخ می‌شنویم که با منابع خودتان مشکل را حل کنید؛ در حالی که مازندران یک مقصد ملی است و مدیریت آن نباید صرفاً بر دوش استان باشد.

به گزارش ایسنا، در نهایت، اگر قرار است مازندران به عنوان نگین گردشگری کشور بدرخشد، لازم است که از افتخار به آمار سفرها عبور کرده و برای حل بحران پسماند، اراده‌ای جدی، بودجه‌ای کافی و مدیریتی کارآمد به کار گرفته شود؛ وگرنه این گردشگری پرشمار، به جای فرصت، به تهدیدی جدی برای طبیعت تبدیل خواهد شد.