توهم نجات با افزایش قیمت؛ آیا ایران‌خودرو با گران کردن می‌تواند از باتلاق زیان خارج شود؟
گزارش های ایران‌خودرو در سامانه کدال حاکی از آن است که بر اساس مجوز افزایش قیمت خودرو، درآمد فروش محصولات این شرکت در چهار ماهه پایانی سال جاری نسبت به ماههای قبلی، حدود ۶۰ هزار میلیارد ریال (۶ هزار میلیارد تومان) برآورد می‌شود.
بازتاب– افزایش ۶ هزار میلیارد تومانی درآمد ایران‌خودرو از محل رشد قیمت محصولات، در نگاه نخست، گامی به سوی کاهش زیان انباشته این غول خودروسازی به نظر می‌رسد. اما آیا این سیاست به‌تنهایی می‌تواند مشکلات ساختاری و ناکارآمدی‌های مدیریتی این شرکت را حل کند، یا صرفاً مُسکنی موقت برای بحرانی مزمن است؟
ابعاد بحران زیان انباشته
ایران‌خودرو در نیمه نخست سال جاری با زیان انباشته‌ای بالغ بر ۱۲۲ هزار میلیارد تومان مواجه بود؛ رقمی که عمق بحران مالی و ضعف‌های مدیریتی این شرکت را به‌وضوح نشان می‌دهد. زیان ۲ میلیارد تومانی در هر دقیقه، نمود بارزی از عملکرد ناموفق ایران‌خودرو در مدیریت هزینه‌ها و بهره‌وری تولید است. افزایش ۶ هزار میلیارد تومانی درآمد به لطف رشد قیمت‌ها، هرچند جذاب به نظر می‌رسد، اما در برابر زیان انباشته عظیم این شرکت، تنها قطره‌ای در اقیانوس است.
افزایش قیمت: راهکار یا بار سنگین‌تر بر دوش مردم؟
استفاده از مجوز افزایش قیمت خودرو، اگرچه ممکن است به بهبود کوتاه‌مدت درآمدهای شرکت منجر شود، اما این سوال را به وجود می‌آورد که این سیاست تا چه حد بر اساس ظرفیت بازار و توان خرید مصرف‌کنندگان تنظیم شده است؟ با توجه به درآمد پایین و تورم بالای موجود در جامعه، فشار قیمتی بیشتر بر مصرف‌کنندگان، می‌تواند بازار خودرو را وارد رکودی جدید کند و فروش محصولات ایران‌خودرو را تحت تأثیر قرار دهد.
مشکلات ساختاری و ریشه‌ای
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ایران‌خودرو، بهره‌وری پایین تولید و ضعف مدیریت منابع است. افزایش هزینه‌های سربار، قیمت تمام‌شده بالا، و اتکای شدید به سیاست‌های حمایتی دولت، نشان‌دهنده ساختاری ناکارآمد است که با افزایش قیمت به تنهایی قابل اصلاح نیست. به جای تمرکز بر رشد قیمت‌ها، این شرکت باید به سمت کاهش هزینه‌های غیرضروری، بهبود بهره‌وری خطوط تولید، و اصلاح نظام مدیریت حرکت کند.
آیا افزایش درآمد تضمینی برای سودآوری است؟
تجربه نشان داده است که رشد درآمد، بدون اصلاحات اساسی، تضمینی برای بهبود وضعیت مالی نیست. تا زمانی که هزینه‌ها کنترل نشوند و بهره‌وری افزایش نیابد، درآمد بیشتر می‌تواند صرف پوشش زیان‌های پیشین شود، بدون آنکه تغییری بنیادین در وضعیت شرکت ایجاد کند.
به طور کلی افزایش درآمد ایران‌خودرو از محل رشد قیمت، هرچند اقدام مثبتی در راستای جبران زیان‌ها به نظر می‌رسد، اما به دلیل عدم اصلاحات ساختاری، راهکاری موقتی است که مشکلات اصلی را برطرف نمی‌کند. در نهایت، اگر این شرکت به سیاست‌های کوتاه‌مدت و وابستگی به حمایت‌های بیرونی ادامه دهد، نه‌تنها از بحران خارج نخواهد شد، بلکه ممکن است با چالش‌های جدیدی مواجه شود. ایران‌خودرو باید مسیر اصلاحات عمیق و پایدار را در پیش گیرد تا از دور باطل زیان‌دهی نجات یابد.
