اعزام نظامیان آمریکایی به ریاض؛ هدف ایران است؟

رای الیوم نوشت: در سایه افزایش تنش‌ها در منطقه خلیج فارس، به دنبال عملیات توقیف نفت کش‌ها و سرنگونی متقابل پهپاد‌های ایران و ایالات متحده، عربستان برای تقویت توان دفاعی خود، دو گام اصلی برداشت.

به گزارش انتخاب؛ در ادامه این مطلب آمده است:این دو گام عبارتند از:

۱-استقبال از ۵۰۰ سرباز آمریکایی از بین نیرو‌های مارینز که در پایگاه شاهزاده سلطان بن عبدالعزیز، در منطقه الخرج در جنوب شرقی ریاض، مستقر می‌شوند.

۲-تاکید بیانیه صادر شده از پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، مبنی بر اینکه شرکت «لوکهید مارتن» که یکی از بزرگترین تولید کننده‌های سلاح در آمریکاست، موفق به امضای معامله‌ای به ارزش ۱.۴۸ میلیارد دلار با عربستان، برای فروش سامانه موشکی ثاد به سعودی‌ها شده است که میزان معامله‌های این شرکت با عربستان را به ۵.۳۶ میلیارد دلار می‌رساند.

در واقع، در پی خطرات امنیتی ایجاد شده، که از جنوب و شرق، عربستان را تهدید می‌کند، این حکومت، از تصمیم خود در مورد تخلیه تمام پایگاه‌های نظامی خارجی از خاک عربستان، که در سال ۱۹۹۶ اتخاذ کرده بود، بازگشته است.

به نظر می‌رسد اکنون شرایط با گذشته متفاوت است، مسئولان سعودی با فشار‌های دولت آمریکا همراهی می‌کنند و مایلند روابط نظامی خود با هم پیمان آمریکایی شان را مستحکمتر کنند. در همین راستا، خبرگزاری عربستان سعودی «واس» از موافقت پادشاه این کشور با ورود نیرو‌های آمریکایی، برای بالا بردن سطح عملیات مشترک، در جهت دفاع از امنیت منطقه و استقرار آن، موافقت کرده است.

با اینکه سعودی‌ها مدعی شده اند هزینه اعزام نیرو‌های آمریکایی با خود ایالات متحده است، اما با توجه به روحیه باجگیری که از ترامپ سراغ داریم، بر این عقیده ایم که هزینه این نیرو‌ها توسط خود سعودی‌ها تامین می‌شود.

با تاملی کوتاه در خرید سامانه موشکی تاد توسط عربستان، در می‌یابیم که سعودی‌ها علنا به شکست موشک‌های باتریوت، بویژه در مقابله با حملات حوثی‌های یمن، اعتراف کرده اند.

لازم به ذکر است که موشک‌های حوثی‌های یمن توانستند به راحتی از سامانه‌های دفاع هوایی و دستگاه‌های رادار سعودی عبور کرده و به اهداف خود برسند؛ همین امر، نشان دهنده شکست موشک‌های پاتریوت و رادار‌های سعودی ساخت آمریکاست و البته به دلیل خرید اس ۴۰۰ روس‌ها از سوی ترکیه نیز اشاره دارد.

گمان نمی‌کنیم این ۵۰۰ سرباز آمریکایی بتوانند امنیت و استقرار را در عربستان فراهم کنند؛ به این دلیل که از یک سو، تعداد آن‌ها کم است و از سوی دیگر، در سال ۱۹۹۱، آمریکا حدود نیم میلیون سرباز به جزیرة العرب فرستاد، تا کویت را از دست نیرو‌های عراقی آزاد کند. بنابراین، اگر هدف ورود این تعداد نیروی آمریکا به عربستان، مشارکت ان‌ها در جنگی علیه ایران باشد، باید گفت: تعداد ان‌ها بسیار کم است؛ مگر اینکه این، اغاز روند اعزام نیروی ایالات متحده باشد.

برخی تحلیلگران احتمال می‌دهند که این تعداد محدود نیرو‌های آمریکایی، با هدف آموزش نیرو‌های سعودی، ارائه کارشناسی‌های تکنولوژیکی و اشراف بر استفاده از سامانه دفاعی تاد، وارد عربستان شده اند و هدف اصلی انها، حمایت از عربستان سعودی در برابر حملات موشکی حوثی هاست.

در این میان، نباید از یک نکته مهم غافل شد؛ حضور نیرو‌های امریکایی در پایگاه نظامی شاهزاده سلطان در منطقه الخرج، می‌تواند آن را به هدف عملیات انتقامی ایران، در صورت بروز جنگ، تبدیل کند.

پایگاه‌های نظامی خارجی، در تمام دولت‌های عضو شورای همکاری‌های خلیج فارس وجود دارد و سوال ان است که آیا این پایگاه‌ها واقعا قادر به تامین استقرار دولت‌ها هستند؟ و میزان هزینه آن‌ها برای انجام این مأموریت چه اندازه است؟