اصل ماجرای تنش در کنگره حزب «اعتماد ملی» چه بود؟ / «گروه فشار» يا دعوا بر سر غنائم شهرداری تهران؟
کنگره روز گذشته حزب «اعتماد ملی» در حالی به حاشیه کشیده شد که ادعای ورود «گروه فشار» به جلسه مذکور، خیلی زود جای خود را به «اختلافات درونی» این حزب به عنوان دلیل این اتفاقات داد.
به گزارش انتخاب، ابتدا محمدجواد حق‌شناس، عضو این حزب، در توییتر خود نوشت: «کنگره حزب اعتماد ملی که با شعار اتحاد و انسجام آغاز شد و با حضور بزرگان اصلاحات و سخنان دکتر عازف، مطهری، منتجب‌نیا، خانم کروبی و حضرتی ادامه و با استقبال بی‌نظیر بیش از ۱۸۰۰ نفر روبرو شد با اقدامات سازمان‌یافته گروه فشار با اختلال روبرو شد و علیرغم رای اکثریت به شورای قبل ناتمام ماند.»
سپس اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی این حزب، ماجرا را این گونه توضیح داد: در قسمت دوم این کنگره، هیات رئیسه موقت حزب که شامل اعضای شورای اجرایی حزب می‌شوند با رایگیری قیام و قعود دکتر ابوالفضل کزازی را به عنوان رئیس هیات رئیسه کنگره انتخاب کردند. ایشان در مرحله اول اساسنامه و مرامنامه حزب و همچنین ابقای شورای مرکزی کنونی را با قیام و قعود رایگیری کردند که با اتفاق آرا، اعضا رای به ابقای اعضای شورای مرکزی کنونی و اصلاحات صورت گرفته در اساسنامه و مرامنامه دادند. در این میان، تشنج اندکی هم در جلسه رخ داد که بیشتر افرادی بودند که خارج از حزب بودند و با برنامه ساماندهی از قبل پیش‌‌‌بینی شده قصد برهم زدن کنگره را داشتند که برنامه کنترل شد و در پایان نیز آقای الیاس حضرتی اعلام کرد با توجه به رایگیری صورت گرفته با قیام و قعود، جلسه خاتمه پیدا کرده است.
اظهارات گرامی مقدم، برخلاف ادعای حق شناس، هیچ نشانی از نقش «گروه فشار» در تشنج مذکور ندارد؛ هرچند او از افراد «خارج از حزب» نام برده است.
پس از این اظهارنظرها، حزب «اعتماد ملی» در اطلاعیه ای، تشنج در سخنرانی علی مطهری را تکذیب و توضیحات بیشتر در مورد اتفاقات را به آینده موکول کرد. در این اطلاعیه آمده بود: «به اطلاع اصحاب رسانه و علاقه مندان حزب اعتماد ملی می رساند تشنج پیش آمده در بخش دوم کنگره بوده است و در این قسمت از مراسم هیچ یک از مهمانان غیر حزبی از جمله مطهری حضور نداشتند. حمله به این نماینده مجلس تکذیب می شود.به زودی درباره تشنج ایجاد شده در کنگره حزب اعتماد ملی توضیحاتی از طریق ارگان رسمی این حزب منتشر خواهد شد و سایر اظهارات در اینباره فاقد اعتبار است.»
اظهارات مذکور، به قدری ابهام برانگیز بود که نه تنها قفلی از ماجرا نگشود بلکه بر مرموز بودن آن نیز افزود و این گمانه را تقویت کرد که ظاهرا برخی اعضای حزب، بنا به مصلحتی، ترجیح می دهند حقیقت ماجرا پنهان بماند.
در این بین، اظهارات یکی از اعضای حزب ابعاد قابل تاملی از علت تشنج در کنگره حزب را مشخص می کند.
این عضو حزب اعتماد ملی که نخواست نامش فاش شود، گفت: جریانی با آوردن نیروهای شهرداری به درون کنگره و حق رای دار کردن آنها قصد آن داشت که کنگره را به نفع خود تمام کند، به طوریکه وقتی تعدادی از اعضای حزب به حضور این افراد و‌نحوه رأی‌گیری اعتراض کردند، حضرتی به پشت تریبون رفت و گفت هرکس که این فرم‌ها را پر کرده باشد حق رای دارد .»
به گفته این عضو حزب «اعتماد ملی»، «از سوی دیگر رئیس کنگره حزب شخصی بوده که به طور همزمان عضو حزب ندا نیز بوده است و در برابر اعتراض‌ها شروع به فریاد زدن می‌کند و می‌گوید شما می‌خواهید کروبی دبیرکل حزب نشود! در این لحظه تعدادی از جوانان حزب بر روی سن سالن رفته و با اعضای هیات رئیسه درگیر می‌شوند و کنگره ناتمام ماند!
این عضو حزب «اعتماد ملی» در ادامه گفت: «زمانی که این اتفاق افتاد نماینده وزارت کشور که در سالن حضور داشت گفت من این کنگره برگزار کردن را قبول ندارم و در حال ترک سالن بود که حسین کروبی و حضرتی دور او را می‌گیرند و می‌گویند همین شورای دوره گذشته رأی آورده‌اند و همین‌ها را تایید کنید.»
دعوا بر سر غنائم شهرداری است؟
جمع بندی اطلاعات منتشرشده از ماجرای حزب «اعتماد ملی» در رسانه ها نشان می دهد که به وضوح دعوا، دعوای داخلی بوده و در این بین، امثال محمدجواد حق شناس برای رد گم کنی، آن را به گروه های فشار نسبت دادند؛ ادعایی که حتی دیگر اعضای حزب هم حرفی از آن به میان نیاوردند.
واقعیت آن است که حزب «اعتماد ملی» در سال های اخیر، هیچ کنش جدی و موثری در مسائل مختلف کشور نداشته و حزبی محسوب می شد که به طور کامل، خود را به حاشیه رانده است. اینکه بیشترین اخبار این حزب، صرفا به تکذیب مکرر استعفای رسول منتجب نیا، قائم مقام حزب باز می گردد، نیز موید همین واقعیت است.
با این وجود، پس از انتخاب محمدعلی افشانی، یکی از اعضای این حزب، به عنوان شهردار تهران، موضوع برای اعضای قدیمی تر حزب کمی فرق کرد.
به نظر می رسد دعوای دیروز نیز از همین موضوع سرچشمه می گیرد. یعنی بسیاری از اعضا، صرفا به فکر تقسیم غنائم شهر، پس از فتح شهرداری بودند.
از همین رو، اعضایی که تاکنون بیشترین نقش و اثرگذاری در جهت دهی به حزب را داشته اند، مانند محمدجواد حق شناس و الیاس حضرتی، ترجیح می دادند روند رهبری و مدیریت و فضای حزب به همین شکل کنونی باقی بماند تا آنها اثرگذاری پیشین خود را داشته باشند. به طور طبیعی، ورود افرادی دیگر که بعضا در احزاب دیگر نیز به طور همزمان عضویت دارند، خوشایند تصمیم گیران فعلی حزب نیست.
جالب اینجاست که در همه روایت های تعریف شده از دعوای روز گذشته، همین دو نفر یعنی حق شناس و حضرتی بیش از بقیه حضور دارند. به نظر می رسد الیاس حضرتی نيز که عمر سیاسی خود را در مجلس به دلیل عملکرد ضعیف خود و فراکسیون امید تمام شده می داند، از حالا به فکر برنامه ریزی برای به دست آوردن سهم و تاثیر بیشتر در مدیریت شهرداری تهران است.
بر کسی پوشیده نیست که حزب اعتماد ملی، حزبی است که صرفا به دلیل نام دبیرکل آن، حجت الاسلام والمسلمین مهدی کروبی جدی گرفته شد؛ وگرنه عموم چهره های این حزب از موسسین تا اعضای شورای مرکزی، از چهره های کمترشناخته شده و درجه سوم سیاسی مثل حق شناس و حضرتي هستند كه قصد ندارند از فرصت بادآورده ای که در شهرداری و شورای شهر نصیبشان شده، به راحتی عبور کنند.
ماجرایی که گریبان احزاب اصلاح طلب را گرفته
روندی که حزب «اعتماد ملی» دچار آن شد، در چند سال اخیر، گریبانگیر بسیاری از احزاب اصلاح طلب شده است. به طور مثال، پس از پیروزی صددرصدی اصلاح طلبان در انتخابات شورای شهر تهران، حزب «اتحاد ملت» نیز همین خط را پیگیری کرد و به جای حاکمیت «جبهه ای» فضا را به سمتی برد که صرفا یک حزب معدود آن هم با نظرات و باورهایی که در میان خود اصلاح طلبان نیز مخالفانی دارد، تصمیم گیرنده اصلی باشد.
تردیدی نیست که این اتفاقات، در سال های آتی، باعث اعتبارزدایی از احزاب شده و چه بسا رویگردانی مردم از اصلاح طلبان را نیز موجب شود.
