اصلی ترین چالش دولت جدید “بنیامین نتانیاهو” چیست؟
بیراه نخواهد بود اگر بگوییم بافت و ساختارِ دولت ائتلافی بنیامین نتانیاهو که عمدتا از تندروها تشکیل شده، بحرانخیز است و اندک تردیدی حتی در میان ناظران و تحلیلگران صهیونیست نیز وجود ندارد که رژیم اسرائیل در دوره جدید نخست وزیری نتانیاهو، با انزوای روز افزون بین المللی به ویژه از جانب متحدان نزدیک خود رو به رو خواهد شد.
بازتاب– بالاخره “بنیامین نتانیاهو” سیاستمدار صهیونیست که در جریان انتخابات پارلمانی اخیر رژیم صهیونیستی توانسته بود به همراه ائتلاف تحت رهبری خود، بار دیگر کرسی نخست وزیری اسرائیل را به دست بگیرد، پس از سه ماه رایزنی موفق به تشکیل کابینه دولت ائتلافی خود شد. در این میان، هیچ عجیب نیست که شاهدیم کابینه جدید اسرائیل مملو از چهره های تندرو و افراطی است.
در واقع، نتانیاهو چارهای جز توزیع کرسی های قدرت میان چهره های شناخته شده جریان راست افراطی در اراضی اشغالی به دلیل حمایت هایشان از وی در جریان کارزار انتخاباتی اش نداشته است. کما اینکه اگر او چنین نمی کرد اساسا امکان تشکیل دولت فراهم نمی شد. با این حال، نتانیاهو در همین ابتدای کار با سیلی از چالشها و بحران های جدی رو به رو است.
از این منظر، جدای از اینکه بسیاری از ناظران و تحلیلگران معتقدند که سابقه 12 ساله حضور نتانیاهو در قدرت به عنوان نخست وزیر رژیم اسرائیل اساسا نوید دهنده راه حل ها و رویه های جدید در عرصه حکمروائی این رژیم نیست، مسائل مختلفی نیز در مورد اقدامات احتمالی نتانیاهو و ائتلاف همراه با وی جهت تغییر برخی قوانین در اراضی اشغالی و محدود شدن اختیارات نهادهای قضایی مطرح می شود.
موضوعی که به ویژه در شرایط کنونی که نتانیاهو مدت هاست با اتهامات گسترده ای مبنی بر فساد، دریافت رشوه و خیانت به اعتماد عمومی رو به رو است، ابعاد مشخص و جدی تری را نیز می گیرد. در کنار همه این ها، نتانیاهو و ائتلاف همراه با وی بایستی در قامت دولت جدید رژیم صهیونیستی، بر جامعه ای چندپاره حکومت کنند که گسل های اختلافات اجتماعی و سیاسی در آن به شدت عمیق است و هر لحظه امکان انفجار آن ها می رود. با این حال، مشکل و چالش اصلی که به احتمال فراوان نتانیاهو به عنوان نخست وزیر جدید رژیم اسرائیل با آن رو به رو خواهد شد و می تواند چالش هایی جدی را برای آن ایجاد کند، مساله منزوی شدنِ بیش از پیش رژیمصهیونیستی در دوره جدید حضور وی در قدرت است.
دلیل این موضوع نیز کاملا روشن است: حضور چهره های افراطی و تندرو در قالب دولت جدید رژیم اسرائیل و طرح و برنامه های توسعه طلبانه آن ها که واکنش شدید جامعه بین المللی و به ویژه جهان اسلام را در پی خواهد داشت. در این رابطه به طور خاص افرادی نظیر بزالِل اسموتریچ، ایتامار بن گویر و غیره، شدیدا بر سوگیری های ضدفلسطینی و البته ضدحقوق بشری و نژادپرستانه تاکید دارند و وزن قابل توجه این قِسم افراد در دولت جدید نتانیاهو، عملا با تشویق و ترغیب سیاست هایی همراه خواهد شد که خسارت هایی جدی را به نتانیاهو و دستورکارهای دولت وی وارد خواهند کرد (برخی از این فراد حتی خواستار نابودی مسجد الاقصی و کشتار گسترده فلسطینی ها هستند).
به طور خاص این قبیل افراد حامیان جدی توسعه شهرک سازیهای غیرقانونی، برخورد خشن تر با ملت فلسطین، توسعه سیاست های نژادپرستانه علیه فسلطینی های ساکن در عمق اراضی اشغالی، و حتی تحریک و حمایت از شهرک نشینان صهونیست جهت انجام رفتار های خشونت آمیز علیه ملت فلسطین هستند.
مجموع این رویکردها جدای از اینکه می توانند سطح تنش ها میان مردم و مقاومت فلسطین با رژیم اسرائیل را به نحو قابل توجهی افزایش دهند، در عین حال با واکنش های جدی حتی از جانب متحدان اسرائیل نظیر آمریکا، کشورهای اروپایی و سازمان ملل متحد نیز مواجه خواهند شد کما اینکه پیشتر نیز دولت آمریکا نسبت به توسعه شهرکسازیهای غیرقانونی و خارج از برنامه اسرائیل به آن هشدار داده و مجامع جهانی هم در این زمینه موضعگیری های مختلفی را انجام داده اند.
در این شرایبط، بیراه نخواهد بود اگر بگوییم بافت و ساختار دولت ائتلافی بنیامین نتانیاهو که عمدتا از تندروها تشکیل شده، بحرانخیز است و اندک تردیدی حتی در میان ناظران و تحلیلگران صهیونیستی نیز وجود ندارد که رژیم اسرائیل در دوره جدید نخست وزیری نتانیاهو، با انزوای روز افزون بین المللی به ویژه از جانب متحدان نزدیک خود رو به رو خواهد شد.
باید منتظر ماند و دید که آیا نتانیاهو می تواند نیروهای افراطی حاضر در دولتش را به نحوی مدیریت کند که به اعتبار این دولت و منافع کلان رژیم صهیونیستی آسیبی وارد نشود یا خیر؟