اسحاق جهانگیری چگونه جای خود را به سیاستمدارِ چشم آبی خواهد داد ؟

از همین حالا بدانیم قرار نیست در مناظره های 1400 این جمله نوستالژیک را بشنویم که «مردم یادتان هست … » از حالا به بعد باید بیشتر از اینکه به اسحاق جهانگیری فکر کنیم روی سیاستمدار چشم آبی امان حساب باز کنیم.

آنچه رخ داده این است؛ درست در زمانه ای که خیلی ها گمانشان بر این بود که چپ های زاویه نشین ، خود را به متن رسانده اند و طلایه دار دوران شده اند حالا این محافظه کاران هستند که فرمان سیاست ایران را در دست گرفته اند و یکه تاز دنیای سیاست شده اند .همه چیز خلاف تصور شده و شاید هم این طور است که به گفته سعید حجاریان همه با هم کنار آمده اند .

متهم اصلی این به هم ریختگی کسی نیست جز محمود احمدی نژاد . هم اوست که از نیمه دوم دهه هشتاد سامان سیاست ایران را به هم ریخت و راست و چپ را به هم پیوند داد تا برای گذار از او هم قسم شوند .

اکنون که او نیست بنای سیاست ایران هم به شکل و سیاق سابق نیست . ائتلاف های تازه شکل گرفته و شکاف های جدید پدید آمده است . میانه ها در هر دو جناح به هم رسیده اند و رادیکال ها از هر دو سو حرف های شبیه هم می زنند .

اعجاز نیمه دوم دهه نود؛ روحانی به راست می‌رود و چپ‌ها هم به راست /اسحاق جهانگیری چگونه جای خود را به سیاستمدارِ چشم آبی خواهد داد ؟

این بار اما این رادیکال ها نیستند که صدایشان رسا باشد و عالم گیر.طرفه آنکه اکنون دیگر نه علیرضا زاکانی هست که در صحن مجلس حریف بطلبد و نه حمید رسایی وجود دارد که متصل، تابلو به دست گرفته و حرف هایش را توسط عکاسان مخابره کند و نه البته بهزاد نبوی و محسن آرمین در مجلس حضور دارند که پشت تریبون رفته نامه استعفا از نمایندگی را قرائت کنند .

زمانه تغییر کرده ؛ حالا زمان آن فرا رسیده که حمید رضا حاجی بابایی برای رای آوری وزیر حسن روحانی میز به میز لابی کند و آن طرف تر محمد رضا عارف متهم به این شود که برای رای آوردن وزیر اصلاح طلب قدم از قدم برنداشته است .

حسن روحانی به راست چرخیده است

این روزها هیچ چیزی شبیه قبل نیست ؛ حتی حسن روحانی هم اصلا شبیه آن روحانی که ما در سفرهای انتخاباتی انگشت به دهان حرف های آنچنانی اش بودیم نیست .

واضح و مبرهن است ؛ او هم اکنون به راست چرخیده است ؛ مثل خیلی های دیگر. آنچنان در تحلیف و تنفیذ سخن می گوید که تحسین راستگرایانی چون عباس سلیمی نمین را بر می انگیزد تا آنجا که رک و صریح می گوید :«ما از او متشکریم».

و این اعجاز دوران ماست که علی لاریجانی رخ به رخ رفقای سابقش شده و در تمام روزهای گذشته از 24 خرداد 92 تا امروز برای دفاع از حسن روحان سینه سپر کرده ؛ آنقدر در این راه ثابت قدم مانده که اگر هم به رویش نیاورند اما دلخورند از او برای همه کارهایی که به خاطر رییس جمهور کرده است . همین هم بوده که یک روز مهر و سنگ به سمتش پرتاب و روز دیگر برای زمین گیر کردنش فیلم اخوی اش را در صحن پخش کردند .

اصلاح طلبان لاریجانی خواه

درست در میانه همین تغییرات است که علی اکبر ناطق نوری به تمام اصلاح طلبانی که مهمان خانه اش شدند گفته که گریزی نیست جز حمایت از حسن روحانی . دقیقا در چنین شرایطی است که غلامحسین کرباسچی و محمد قوچانی صاف و صریح از آرزویشان برای تشکیل مجلسی شبیه پارلمان پنجم سخن به میان می آورند و حتی محمد عطریانفر نترسیده از اینکه بدون هیچ رودربایستی بگوید علی لاریجانی را ترجیح می دهد به محمد رضا عارف.

همه چیز تغییر کرده ؛ سید محمد خاتمی همه تلاشش را می کند تا محافظه کاری ذاتا راست گرا رییس جمهور زمانه ما باشد و همه کسانی که اعتراض به او می آورند از راستگرایی حسن روحانی را دعوت به سکوت می کند .

با چنین فکت هایی است که میتوان گفت اکنون برخلاف تصور و پیش بینی قبلی همه، این راستگرایان میانه رو هستند که اختیار دار سیاست ایران شده اند .

سوال :«این چرخش ، چینش سیاست ایران را چگونه سامان خواهد داد ؟»

پرسش مهمی است ؛ هم برای اصولگرایانی که در بدترین روزهای دوران سیاست ورزی اشان به سر می برند و هم برای اصلاح طلبانی که مبهوت سیاست ورزی رقیب سنتی خود شده اند .

اول : اصولگرایان {literal}{{/literal}آنها که راه خود را از راست میانه جدا کرده اند{literal}}{/literal} به شکل سابق یعنی به همان صورتی که قبل از 29 اردیبهشت حضور سیاسی داشتند دیگر وجود خارجی ندارند . آنها در ادامه شکاف پس از انتخابات مجلس دهم اکنون به وضعیتی رسیده اند که باید به فکر جانشینی ها و جاگیری های تازه در آرایش سیاسی کشور در آینده نزدیک و دور باشند . همنشینی آنها حالا سخت تر از همیشه است ؛ باید فکری کرده و راهی پیدا کنند.

دوم : اصلاح طلبان که دلخوش تر از همه روزهای بعد از حوادث سال های 88 بودند اکنون در شرایط منحصر به فردی به سر می برند . کار حسن روحانی گویا با آنها تمام شده است . محکوم شده اند به تحمل شرایط این روزها .

حکمشان این است : باید از رییس جمهوری که برای رییس جمهور شدنش تلاش کرده اند حمایت کنند . آنها محکومند به این ائتلاف . آنها هم به راست چرخیده اند . به همان سمتی که روحانی می رود . این را می شود از تعداد آرای رحمانی فضلی فضلی در مجلسی که فراکسیون امید صندلی های پرشماری در اختیار دارد کاملا متوجه شد . آنها هم به راست چرخیده اند این را می شود از رای آوردن عباسعلی کدخدایی هم فهمید .

پس مختصرش این است :«حسن روحانی به راست چرخیده است ؛ چپ ها همینطور » .

حالا و همین جا باید یک حرف مهم تر هم زد و سوال تعیین کننده ای پرسید: فرجام این به چرخش به راست با سیاست ایران چه خواهد کرد ؟ زمانه آبستن هزار ماجراست ؛ اما پاسخ فعلا این است :بهتر است از همین حالا بدانیم قرار نیست در مناظره های 1400 این جمله نوستالژیک را بشنویم که «مردم یادتان هست … » از حالا به بعد بیشتر از اینکه به اسحاق جهانگیری فکر کنیم باید روی فردی حساب باز کنیم که صادق خرازی از او به عنوان سیاستمدار چشم آبی یاد می کند ؛ دوره، دوره او خواهد بود . دکتر علی لاریجانی را می گوییم : او باید برای دوران پسا روحانی آماده باشد !

منبع:نامه نیوز