استناد به مقالات دانشمندان چینی پایین تر از متوسط جهانی است

بنیانگذار پایگاه استنادی علوم جهان اسلام گفت: متوسط تعداد استناد به هر یک از مقاله های پژوهشگران چینی در سال ۲۰۱۷ میلادی تنها ۹/۴ بود که این رقم پایین تر از متوسط جهانی است.

جعفر مهراد گفت: کشور چین در رشته های مختلف علوم و فناوری به پیشرفت های قابل توجهی دست یافته و بنیاد ملی علوم آمریکا معتقد است که چین در سال گذشته بیشترین تعداد مقالات علمی را منتشر کرده و از این نظر ایالات متحده و اتحادیه اروپا را پشت سر گذاشته است.

وی افزود: چین در سه دهه گذشته در تولید مقالات پژوهشی از رتبه سوم جهان به رتبه اول ارتقا پیدا کرده و این کشور در حوزه های علوم و فناوری دست به چند اقدام مهم زده که در بین سیاست هایی که دولت چین اعمال کرده مهمتر از همه پرداخت برحسب نیاز های کشور به پژوهشگران است.

بنیانگذار پایگاه استنادی علوم جهان اسلامی خاطرنشان کرد: این کشور به پژوهشگران پاداش پرداخت می کند که این رویه هرگز در آمریکا و اتحادیه اروپا دنبال نمی شود. پرداختی که در آمریکا و اروپا متداول است واگذاری گرنت پژوهشی است. این سیاست باعث شده است تا تعداد انتشارات علمی چین به میزان ۳ هزار درصد افزایش یابد.

مهراد عنوان کرد: در اواخر قرن ۱۹ و اوایل سال های قرن بیستم کشور هایی مانند ایتالیا، انگلستان و آلمان در انجام تحقیقات علمی و انتشارات پیشرو بودند اما در اوایل قرن بیستم، آمریکا در بین کشورهای مختلف جهان رهبری تحقیقات علمی را بدست گرفت و تا حدود ۹۰ سال از این موقعیت ممتاز برخوردار بود که در اواسط دهه ۱۹۹۰ کشور چین در عرصه انتشارات علمی به موفقیت هایی مختلفی دست یافت، طوری که سالانه با انتشار بیش از ۴۳۰ هزار مقاله علمی در حدود ۱۸/۶ درصد از کل انتشارات علمی جهان موجود در پایگاه اطلاعاتی اسکوپوس را به خود اختصاص داده است.

وی تاکید کرد: این درحالی است که میزان انتشارات علمی آمریکا در حدود ۴۱۰ هزار مقاله علمی باقی ماند.

بنیانگذار پایگاه استنادی علوم جهان اسلام اضافه کرد: دولت چین برای افزایش میزان انتشارات علمی به پژوهشگرانی که اقدام به تولید و چاپ مقاله های علمی در مجله های معتبر می کنند، کمک مالی می کند بنابراین در دو دهه گذشته چین سالانه حداقل با تولید ۱۵ درصد مقاله بیشتر، آمریکا و اتحادیه اروپا را پشت سر گذاشت.

مهراد گفت: بخش مهمی از پرداخت ها برای نشریه های علمی داخلی صورت می گیرد. با وجود این، تعداد نشریه های خارجی که پژوهشگران چینی نتایج تحقیقات علمی خود را در آن منتشر می کنند رو به افزایش است. در دو دهه گذشته، چاپ مقاله های علمی در مجله های معتبر داخلی از ۴۰ درصد به حدود ۲۰ درصد کاهش یافته است.

وی افزود: در چین هزار و ۲۳۶ دانشگاه وجود دارد که میزان کمکی که به پژوهشگران چینی در دانشگاه ها و موسسات پژوهشی این کشور برای چاپ و انتشار مقالات علمی پرداخت می شود متفاوت است.

چهره ماندگار علمی کشور اظهار داشت: این رقم از ۳۰ دلار تا ۱۶۵ هزار دلار متفاوت است. پرداخت های بزرگ تر به نویسندگانی اعطا می شود که نتایج تحقیقات علمی خود را در مجلات بسیار معتبر بین المللی منتشر کنند.

مهراد تاکید کرد: دولت چین تنها نشریه هایی را تایید می کند که وب آو ساینس نمایه شده باشند. مجلاتی مانند نیچر و ساینس بالا ترین ضریب تاثیر را دارند. پژوهشگرانی که آثار خود را در این مجله ها انتشار دهند بیشترین پاداش را دریافت می کنند. میزان پرداختی برای انتشار مقاله های علمی در نیجر و ساینس حدود ۱۷۰ هزار دلار است.

وی گفت: متوسط تعداد استناد به هر یک از مقاله های پژوهشگران چینی در سال ۲۰۱۷ میلادی تنها ۹/۴ بود. این رقم پایین تر از متوسط جهانی است که برابر با ۱۱/۸ است. طبق این معیار، چین در رتبه ۱۵ جهان قرار دارد.

این چهره ماندگار علمی اظهار داشت: در سال‌های اخیر، چین به مسائل اخلاقی برای کنترل کیفیت انتشارات علمی توجه ویژه ای را معمول کرده و از سال ۲۰۱۵میلادی این کشور به شدت تقلب علمی و سرقت ادبی در مقاله های علمی را پیگیری می کند.

مهراد خاطرنشان کرد: انجمن علوم و فناوری چین همراه با وزارت علوم و فناوری این کشور در این زمینه بسیار فعال است و کارگزارانی را که در چاپ مقاله های علمی به پژوهشگران چینی کمک کنند از جهت فرآیند داوری و احتمال تقلب تحت نظر دارند.

وی افزود: تحقیقات علمی مستلزم سرمایه‌گذاری و تامین بودجه های پژوهشی است. در سال ۲۰۱۵، آمریکا با صرف مبلغ ۵۰۰ میلیارد دلار نسبت به سایر کشورهای جهان سهم بیشتری را در تحقیق و توسعه داشت. چین با صرف ۴۰۰ میلیارد دلار در تحقیق و توسعه در مرتبه دوم قرار داشت و اکنون که اقتصاد آمریکا مشکل دارد، بودجه پژوهشی این کشور تقریبا ثابت مانده و افزایشی را نشان نمی‌دهد.

این چهره ماندگار علمی گفت: در مقابل، چین سهم پژوهش از تولید ناخالص داخلی را افزایش داده و در سال ۲۰۱۷ میلادی ۲/۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف تحقیق و توسعه کرده است و تمام این عوامل کمک کرده تا چین موقعیت فعلی بین المللی خود را در علم و فناوری حفظ کند.