از کولبری تا نقد سرمایه‌داری/ در کدام سیستم سرمایه‌داری و لیبرال، شاهد امثال فرهاد خسروی کولبر هستید؟
گروه اقتصادی بازتاب: مردم مریوان و سروآباد پس از ۳ روز جستجو بالاخره جسد یخ‌زده فرهاد خسروی ۱۴ ساله کولبر را پیدا کردند. دو روز پیش هم جسد یخ‌زده آزاد خسروی برادر ۱۷ ساله فرهاد را پیداکرده بودند. عجیب حکایت دردناک و تلخی است، حکایت کولبرها…
تصور دشوار و غیرقابل درکی است، تصور یخ زدن دو برادر نوجوانی که الآن باید سر کلاس هشتم و یازدهم نشسته باشند، اما بر بالای کوه‌های پر از برف کردستان به دنبال لقمه نانی، یخچال چند ده میلیون تومانی یا لاستیک خودرویی که قرار است وسیله لذت و تفریح کسانی در هزاران کیلومتر دورتر باشد را حمل می‌کنند. حقیقتاً تصور تلخ و دشوار و دردناکی است آن لحظه‌ای که برادرها در کولاک و برف همدیگر را گم می‌کنند و سر آخر به‌جای لقمه‌ای نان، جسد یخ زدشان است که راهی منزل پدر و مادرشان می‌شود.
کسی نمی‌داند این دو نوجوان در لحظه آخر جان سپردن در آن کوهستان زمخت و پر از برف و سرما به چه چیزی می‌اندیشیده‌اند… شاید در امید اینکه برادر زنده مانده و خود را نجات داده است… یا در این اندیشه که بعدازاین چه کسی بار سنگین یک‌لقمه‌نان لعنت شده برای خانواده را به دوش خواهد کشید…
فرهاد قنبری – جامعه‌شناس- دراین‌باره می‌نویسد: امروز که اتفاقی برنامه‌ای با نام شوکران را از شبکه چهار تلویزیون تماشا می‌کردم، گفتگوی پیام فضلی نژاد (مجری) با دکتر باقر ساروخانی را دیدم. مجری نظر آقای ساروخانی را در مورد سرمایه‌داری می‌پرسید.
ساروخانی معتقد بود سرمایه‌داری باید از خوی غیرانسانی خود تهی شده و در جامعه به‌گونه‌ای آموزش داده شود که شهروندان به‌غیراز پول ارزش‌های دیگر را هم بشناسند و ثروت تنها معیار ارزش‌گذاری تلقی نشود.
در این میان مجری برنامه تمام تلاش خود را به کار بسته بود تا لیبرالیسم و سرمایه‌داری را هم به‌مانند سوسیالیسم مسیری رو به جهنم توصیف کند و غیرمستقیم تنها مدل سعادت و نجات بشر را مدل موردعلاقه مدیران تلویزیون و تفکری که خود حامل و حامی آن است اعلام نماید.
نمی‌دانم در ذهن آقای فضلی نژاد و افرادی مانند ایشان چه می‌گذرد و چه برداشتی از سرمایه‌داری و لیبرالیسم و جوامع غربی دارند که این‌گونه علیه آن می‌شورند و از وضعیت بد انسان در جامعه غربی شکوه می‌کنند اما وضعیت فعلی جامعه ایران را مدل عادلانه‌ای تصور می‌کنند.
روزی باید دست این بزرگواران را گرفت و به همین کوه‌های یخ‌زده مریوان برد و به آن‌ها یادآوری کرد که برادر جان مطمئن باش در هیچ کجای دنیا و در هیچ سیستم سرمایه‌داری و لیبرال و نئولیبرالی چنین چیزی نخواهی یافت که بچه چهارده‌ساله‌ای در حال حمل یخچال و لاستیک خودرو و ماشین رخت‌شویی و… طبقه دیگری از جامعه در انبوهی از برف و یخ جان بسپارد.
انتهای پیام/#
