ادعای نادرست روبیو درباره ایران؛ تأیید بیبیسی: صحت ندارد

ادعای وزیر امور خارجه آمریکا مبنی بر اینکه تنها کشورهایی که اورانیوم غنیسازی میکنند، آنهایی هستند که سلاح هستهای دارند و بنابراین باید غنیسازی در ایران ممنوع شود، آنقدر بیارتباط بود که حتی از سوی شبکه دولتی انگلیس هم نقد شد.
مارکو روبیو ادعا کرده که تنها کشورهایی که دست به غنیسازی اورانیوم میزنند، کشورهاییاند که سلاح هستهای دارند و تأکید کرده ایران باید از غنیسازی دست بکشد و برای مصارف صلحآمیز سوخت خود را وارد کند. در مقابل، ایران این حق را «حق مسلم» خود میداند و بیش از دو دهه است تأکید دارد طبق قوانین بینالمللی، غنیسازی برای مصارف صلحآمیز مجاز است.
واقعیت این است که بسیاری از کشورهایی که نه سلاح هستهای دارند و نه برنامهای برای ساخت آن، بهصورت گسترده و پیشرفته اورانیوم را برای مصارف صلحآمیز غنی میکنند؛ مانند آلمان و هلند که حتی اورانیوم غنیشده صادر هم میکنند. بنابراین، ممنوعیت غنیسازی برای ایران نه تنها خلاف قوانین بینالمللی است، بلکه با بندهایی از پیمان منع گسترش تسلیحات هستهای (انپیتی) هم ناسازگار است که تأکید دارد توسعه فناوری صلحآمیز نباید محدود شود و نباید تبعیضی بین کشورها وجود داشته باشد.
نمونههایی از کشورهای دوست آمریکا که برنامه هستهای صلحآمیز دارند شامل برزیل، ژاپن، آلمان و هلند است. برای مثال، برزیل از دهه ۱۹۶۰ برنامه هستهای خود را آغاز کرده و اکنون اورانیوم غنیشده برای نیروگاههایش را تولید و حتی صادر میکند؛ و ژاپن با هزاران سانتریفیوژ ظرفیت بالایی در غنیسازی دارد، بدون آنکه برنامه نظامی داشته باشد. آلمان و هلند نیز بدون داشتن سلاح هستهای، برنامههای پیشرفته غنیسازی دارند.
کیهان نوشت: ایران پیش از انقلاب ۱۳۵۷، سهامدار کنسرسیوم اروپایی غنیسازی بود که موظف به تأمین سوخت برای ایران بود اما پس از انقلاب، این تعهدات از سوی آنها متوقف شد.