احتمال افشاي رسوايي هاي رئيس جمهور آمريکا حين مستي/ آيا پوتين در هامبورگ براي ترامپ دام پهن کرده است؟

روزنامه واشنگتن پست نوشت: بزرگترين تهديد عليه امريکا، رئيس جمهور خود اين کشور است.
ديويد راتکوف، در گزارشي در واشنگتن پست (امريکا) نوشت:
ترامپ در اواخر اين هفته و در خلال نشست گروه بيست، با ولاديمير پوتين، رئيس جمهور روسيه، در هامبورگ آلمان ديدار خواهد کرد . اين ديدار جداي از اين مساله که پاداش دادن به فردي است که با حملات سايبري به امريکا به برگزيده شدن ترامپ کمک کرد، نشان مي دهد که چرا داشتن رئيس جمهوري نامتعادل، اين چنين خطرناک است. بخش عمده سياست خارجي امريکا مبتني بر ديپلماسي هاي فردي انجام شده از سوي رئيس جمهور و اقدامات او در چنين نشست هايي است. اگر يک دشمن قسم خورده امريکا و يک چهره فرصت طلب مانند پوتين قصد بهره برداري از خودشيفتگي، غفلت، بدبيني، منفعت طلبي تجاري يا رسوايي هاي ترامپ حين مستي را داشته باشد، قطعا اين کار را خواهد کرد. اگر او رفتار ترامپ را به عنوان تائيد ضمني ماجراجويي هاي خود بداند، از اين فرصت استفاده خواهد کرد. آيا ترامپ مي تواند با کاربرد توصيه هاي مناسب گروهي که پترائوس وديگران چنين آن را تحسين مي کنند، با پوتين ديدار کند؟ آري. ولي آنها نمي توانند کاري درمورد سوابق ترامپ انجام دهند و مطلع شده ايم که همچنين نمي توانند رفتار فردي را تغيير دهند که بارها به ناديده گرفتن توصيه هاي بهترين متحدان خود تمايل نشان داده است. به نقل از گزارش ها، اين يکي از علل نگراني شديد مقامات اروپايي از نتايج ملاقات مذکور است که هفته جاري در هامبورگ برگزار خواهد شد.

متن کامل اين گزارش را در ادامه بخوانيد:
هفته گذشته و در “جشنواره ايده هاي آسپن” Aspen Ideas Festival به متعادل کردن فضاي نشست برگزار شده در مورد امنيت ملي امريکا در دوره ترامپ پرداختم. در اين نشست، ديويد اچ. پترائوس ، رئيس سابق سازمان سيا، به دفاعي تمام عيار از سياست خارجي رئيس جمهور ترامپ پرداخت که من تاکنون نظير آن را نديده بودم. دو حقيقت محوري در اظهارات او وجود داشت. نخست آن که، پترائوس معتقد بود گروه امنيت ملي ترامپ قدرتمندين گروهي است که او تاکنون ديده است و دوم، او مي گفت درحالي که رئيس جمهور باراک اوباما از نداشتن قاطعيت در حد مخرب درمواردي مانند مساله سوريه برخوردار بود، ترامپ داراي قاطعيت است.
ما در انتهاي اين گفتگوها به رفتار تحريک آميز ترامپ پرداختيم و يادآور شدم که براي نخستين بار در جهان سياست خارجي در خلال سه دهه گذشته، پرسش هاي مداومي را در مورد سلامت عقلي رئيس جمهور مي شنوم.
من از پترائوس که برايش احترام قائل هستم، پرسيدم آيا او گمان مي کند که رئيس جمهور شايستگي خدمت در اين سمت را دارد و پاسخ پترائوس چنين بود که اين مساله “بي اهميت” است. او گفت از آنجايي که گروه اطراف ترامپ بسيار عالي است، مي تواند هرگونه نقايص ترامپ را برطرف سازد. من مبهوت شدم. اين دفاعي بسيار ضعيف از رئيس جمهور محسوب مي شد.
و اين همان نقطه اي است که ما اکنون در آن قرار داريم. توئيت کردن هاي جنون آميز رئيس جمهور در رسانه ها و خودشيفتگي شيطاني و مشهود او نشانه اي از همين مورد است . رئيس جمهور نشان داده است که هيچ گونه کنترلي بر رفتار خود ندارد و با سخنان نسنجيده خود به روابط حياتي بين المللي ما صدمه مي زند. او به افراد بسيار اندکي در دولت خود اعتماد دارد و همچنين گزارش شده است که برسر کارکنان خود و حتي بر سر تلويزيوني که به طور وسواس گونه به تماشاي آن مي پردازد، فرياد مي کشد و داد و هوار به راه مي اندازد.
تشخيص اين نکته که آيا او واقعاً از نظر باليني بيمار است، به روانشناسان مربوط مي شود، ولي هنگامي که رفتارهاي اشاره شده در بالا را درنظر مي آوريد و آنها را با مقاومت او در برابر انجام وظايف مهم يک رئيس جمهور ، نشستن در جلسات توجيهي و انديشيدن به مسائل زيرساختاري و آشنا شدن با جزئيات براي اداره کردن کارکنان خود ترکيب مي کنيد ، آشکار مي شود که مشکلاتي وجود دارد و هنگامي که اين موارد را در کنار عدم تمايل عمدي او براي پر کردن مناصب کليدي دولت و جاروجنجال هاي او درمورد مسائل مهم از روابط با چين گرفته تا مساله تجارت قرار مي دهيد، به اين نتيجه مي رسيد که شايستگي ترامپ براي منصب رياست جمهوري اصلي ترين مساله امنيت ملي کشور ما محسوب مي شود.
ترامپ نه تنها با تنگ نظري هاي خود جايگاه رياست جمهوري را تضعيف مي کند، بلکه به اصول قانون اساسي مانند آزادي بيان، آزادي عقيده ومذهب و اصل تفکيک قوا بي اعتنايي نشان مي دهد و به گونه اي عمل مي کند که گويي خود را فراتر از قوانين اخلاقي مي داند. او هر روزه نشان مي دهد که فاقد شخصيت، انضباط، هوش، قدرت تفکر و حرمت قائل شدن براي اين جايگاه است که بتواند رئيس جمهور امريکا باشد. اين مساله حتي در شرايط معمول نگران کننده است، ولي به اخبار توجه کنيد: کره شمالي به توانايي پرتاب يک سلاح هسته اي به سوي امريکا هرچه بيشتر نزديک مي شود. روياورويي آتي نوعي آزمون شخصيت ميان کيم جونگ اون، رهبر رواني کره شمالي، در برابر رهبر ماست.
ترامپ در اواخر اين هفته و در خلال نشست گروه بيست، با ولاديمير پوتين، رئيس جمهور روسيه، در هامبورگ آلمان ديدار خواهد کرد . اين ديدار جداي از اين مساله که پاداش دادن به فردي است که با حملات سايبري به امريکا به برگزيده شدن ترامپ کمک کرد، نشان مي دهد که چرا داشتن رئيس جمهوري نامتعادل، اين چنين خطرناک است. بخش عمده سياست خارجي امريکا مبتني بر ديپلماسي هاي فردي انجام شده از سوي رئيس جمهور و اقدامات او در چنين نشست هايي است. اگر يک دشمن قسم خورده امريکا و يک چهره فرصت طلب مانند پوتين قصد بهره برداري از خودشيفتگي، غفلت، بدبيني، منفعت طلبي تجاري يا رسوايي هاي ترامپ حين مستي را داشته باشد، قطعا اين کار را خواهد کرد. اگر او رفتار ترامپ را به عنوان تائيد ضمني ماجراجويي هاي خود بداند، از اين فرصت استفاده خواهد کرد. آيا ترامپ مي تواند با کاربرد توصيه هاي مناسب گروهي که پترائوس وديگران چنين آن را تحسين مي کنند، با پوتين ديدار کند؟ آري. ولي آنها نمي توانند کاري درمورد سوابق ترامپ انجام دهند و مطلع شده ايم که همچنين نمي توانند رفتار فردي را تغيير دهند که بارها به ناديده گرفتن توصيه هاي بهترين متحدان خود تمايل نشان داده است. به نقل از گزارش ها، اين يکي از علل نگراني شديد مقامات اروپايي از نتايج ملاقات مذکور است که هفته جاري در هامبورگ برگزار خواهد شد.
ايالات متحده امريکا طيف بسيار متنوعي از روساي جمهور را به خود ديده است و ما اغلب همچنان که قرباني قضاوت هاي نادرست برخي از آنها بوده ايم، از قدرت رهبري برخي ديگر بهره برده ايم. ولي واقعيت آشکار اين است که به موجب تحليل هاي عيني، ما هرگز رئيس جمهوري چنين نالايق براي منصب مذکور نداشته ايم. حتي رئيس جمهور ريچارد نيکسون در تاريک ترين لحظات بدبيني خود همچنان يک خدمتگذار حرفه اي براي ملت بود که جايگاه خود و خطرات ملازم با آن را درک مي کرد. در هفته اي که روز استقلال امريکا را در خود دارد، بايد بارديگر جرج سوم پادشده انگليس را در نظر آوريم و در او رئيس دولتي را مشاهده کنيم که امريکا را به شدت تهديد کرد. ولي هيچ رويه اي براي درک شخصيت فردي نداريم که چنين آشکارا فافد صلاحيت مقام رياست جمهوري امريکا است.
در پايان نشست آسپن، شخصيت موقري به من نزديک شد و پرسيد چرا من با زيرسوال بردن شايستگي ترامپ اين گفتگوها را چنين متشنج کردم. من توضيح دادم هنگامي که از نظامي برخورداريم که در آن رئيس قوه مجريه داراي چنان اختياراتي وسيعي است، متوجه مي شويم سرنوشت ما در خلال بحران ها به شخصيت رئيس جمهور ما وابسته است. به همين علت، در عرصه سياست نوين به زيرسوال بردن شايستگي هاي ترامپ بي نزاکتي محسوب نمي شود، بلکه اين کار احترام گذاشتن به درس هاي برگرفته از تاريخ و منافع ملي است که نقايص بي شمار ترامپ آن را با خطر مواجه کرده است.

منبع:خبرگزاری آریا