ابزار اوپک برای تنبیه خطاکاران طرح کاهش تولید است
روسیه و عربستان‌سعودی، دو تولیدکننده بزرگ نفتی، نشانه‌هایی را مبنی بر آمادگی برای سختگیری با تولیدکنندگان نفتی که بیش از تعهد خود نفت وارد بازار کرده‌‌اند، نشان داده‌اند.
اما تحلیلگران بر این باور هستند که هنوز مشخص نیست که آنها چطور می‌خواهند از لفاظی‌های خود در این زمینه پشتیبانی کنند؟ این دو کشور پیشگام کاستن روزانه یک‌میلیون و 800هزار بشکه از نفت خام موجود در بازارهای جهانی بودند، روشی که به‌دنبال کاستن از حجم ذخایر نفتی و متعادل‌سازی عرضه و تقاضای نفت خام در بازارها بود. مقامات رسمی از کشورهای تولیدکننده نفت خام که شامل عربستان و روسیه نیز می‌شوند در روزهای دوشنبه و سه‌شنبه 7 و 8 آگوست در ابوظبی گرد هم می‌آیند تا در مورد اینکه چگونه می‌توان جان بیشتری به توافق کاهش تولید داد، مذاکره کنند.
به گزارش بازتاب به نقل از تعادل ، این نشست در حالی انجام خواهد شد که تولید نفت خام اوپک در ماه‌های اخیر با افزایش همراه بود. افزایشی که باعث می‌شد با وجود حمایت کاهش ذخایر نفت خام امریکا از قیمت‌های بالاتر، بهای نفت خام همچنان با سقف قیمتی روبه‌رو باشد.
به‌دنبال نشست اخیری که میان چند کشور تولیدکننده نفت خام در سن‌پترزبورگ اتفاق افتاد خالد الفالح وزیر انرژی عربستان‌سعودی اعلام کرد که این کشور به تولیدکنندگان اوپک و دیگر تولیدکنندگان جهانی سواری مجانی نخواهد داد. الکساندر نواک وزیر انرژی روسیه نیز تاکید کرده است که همه مشمولان طرح کاهش تولید باید 100درصد به این طرح پایبند باشند.
هلیما کرافت رییس بخش راهبرد کالا در بانک آربی‌سی کانادا در این باره می‌گوید: «عربستان‌سعودی اعلام کرده است که قصد دارد با آن دسته از کشورها که سطح همکاری‌شان با سطح درخشان منطبق نیست سرسخت باشد. اما پرسش اینجاست که این کشور چه ابزارهایی را برای مجبور کردن این کشورها به رفتار بهتر در اختیار دارد؟»
اندرو اسلاتر مدیر اجرایی شرکت راه‌حل‌های انرژی دیلویت عنوان می‌کند: «اوپک به صورت تاریخی بر متقاعد‌سازی کشورها از روش دیپلماتیک و متهم کردن کشور خاطی در عرصه عمومی در چنین مواردی بهره برده است.» او ادامه می‌دهد: «هیچ ساز و کار مشخصی که شامل اقدامات تنبیهی در این موارد بشود وجود ندارد، اوپک بدین نحو کار نمی‌کند.» نشانه‌هایی مبنی بر این وجود دارد که به‌دنبال نشست هفته گذشته در سن‌پترزبورگ، امارات‌متحده‌عربی که همچنان به تولید بالاتر از سقف خود ادامه می‌داد، متعهد شده است که در ماه سپتامبر 10 درصد از صادرات نفت خام خود بکاهد. این نشانه‌ها پس از آن بروز کرد که عربستان‌سعودی اعلام کرد صادرات نفت خام خود در ماه آگوست را کاهش خواهد داد.
اما عراق به‌عنوان دومین تولیدکننده نفت خام اوپک همچنان با سرعت کندتری از انطباق با سقف تولیدی که به آن متعهد شده عقب مانده است. بغداد در قیاس با دیگر همسایه‌های خود در خلیج‌فارس، موقعیت سخت‌تری را در مدیریت صادرات نفت خام خود پیش رو دارد.
بغداد بر جریان صادرات نفت خام از اقلیم نیمه خودمختار کردستان، کنترل کاملی ندارد. بخش زیادی از نفت خام تولیدی این کشور در مشارکت با کمپانی‌های بین‌المللی است. در نتیجه مفاد این قراردادها پیرامون سطح تولید نفت از چاه‌های عراق، انطباق این کشور با طرح کاهش تولید را دشوار می‌کند. یان تام تحلیلگر بخش تحقیقات انرژی عراق، در وودمکنزی می‌گوید: «یکی از اهرم‌هایی که عراق می‌تواند از آن بهره ببرد سرعت سرمایه‌گذاری است. درست مثل تولیدکنندگان نفت خام امریکا که بسته به بالا یا پایین بودن قیمت نفت خام تولیدات خود را تغییر می‌دهند، عراق نیز می‌تواند گسترش و توسعه چاه‌های نفت خود را به زمان دیگری موکول کند.»
او در ادامه می‌گوید: «این روش به عراق کمک می‌کند تا با کاهش سطح درآمدهایش که از محدودسازی تولید ناشی می‌شوند، کنار بیاید.»
تحلیلگران بر این باورند که اوپکی‌ها همچنان به‌دنبال راهی برای مقابله با افزایش تولید نفت خام لیبی و نیجریه‌اند. نیجریه پذیرفته که یک روز پس از آنکه به سطح تولید یک میلیون و 800 هزار بشکه در روز دست پیدا کند، دیگر افزایشی در تولید نخواهد داد. لیبی اما هنوز تعهدی نداده است.
کریس وایفر یک تحلیلگر حوزه انرژی در این باره می‌گوید: «آنها احتمالا درباره راه‌هایی برای کاستن از سرعت افزایش تولید نفت خام لیبی بحث خواهند کرد اما بعید به نظر می‌رسد این مباحث وارد عرصه عمومی و رسانه‌یی شده و بیش از این چیزی درباره آن شنیده شود.»
هلیما کرافت می‌گوید: «باتوجه به اینکه روسیه در ماه مارس 2018 انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار خواهد کرد و مسکو برای تامین مخارج آن به درآمدهای بیشتری احتیاج دارد، این کشور ممکن است به دیگر کشورهای تولیدکننده نفت خام برای محدودسازی تولید نفت خام لیبی فشار وارد کند.»
